Geplaatst door Ik probeer mijn recensies altijd zo te schrijven dat ze ook begrijpelijk zijn voor mensen die geen hardcore bordspellenliefheber zijn. Maar ongemerkt sluipt er toch regelmatig een woordje spellenjargon in. Daarom ga ik in deze serie blogjes het meest gebruikte jargon uitleggen.
Dit lijkt een absurde vraag. Wat kan een treinenspel anders zijn dan een spel met treinen er in. Het ultieme treinspel kan dan ook toch niet anders Ticket to Ride zijn? Eigenlijk ben ik het hier helemaal mee eens. Maar helaas…er is nog een andere definitie van een treinenspel en volgens die definitie heeft Ticket to Ride echt helemaal niets met treinenspellen te maken. Laat het me uitleggen.
Een treinenspel is een spel waarin spelers investeren in spoorwegmaatschappijen door aandelen in deze maatschappijen te kopen. De speler die de meeste aandelen heeft in een spoorwegmaatschappij, mag vervolgens bepalen wat deze spoorwegmaatschappij doet (bijvoorbeeld nieuwe trajecten bouwen). Als een speler een spoorwegmaatschappij tot een succes weet te maken, dan willen de andere spelers daar natuurlijk graag een graantje van meepikken door ook aandelen van deze maatschappij te kopen. Of nog beter: ze nemen met een spoorwegmaatschappij waar ze zelf de meerderheid van de aandelen hebben, een succesvolle concurrent over. De voormalig aandeelhouders krijgen dan natuurlijk geld, maar de nieuwe aandeelhouders krijgen de toekomstige dividenden.
Treinenspellen zijn dus economische spellen waarin je enerzijds slim moet beleggen en aan de andere kant de maatschappijen waar jij aan het roer staat (omdat je de meeste aandelen hebt) goed moet leiden. Dit zijn doorgaans super complexe spellen met een stevige speelduur (vier uur is niets). Het belangrijkste voorbeeld van dit genre zijn de zogenaamde 18XX-spellen. Dit is een serie spellen die zich in verschillende jaren in de 19e eeuw afspelen (zoals in 1830) waarin telkens in een ander gebied met net andere regels in spoorwegmaatschappijen wordt geïnvesteerd. Deze spellen zijn mij te complex, te lang en ze zien er ook vaak nog eens heel lelijk uit. Ik heb er dan ook nog nooit één gespeeld. Maar dat is een kwestie van smaak, ik ken mensen die regelmatig een 18XX’je spelen en daar graag een dag voor uit trekken.
Er zijn ook wel wat vereenvoudigde versies van dit genre zoals Union Pacific, Stoom en Stephensons Rocket, maar de liefhebber van het echte werk haalt hier waarschijnlijk zijn neus voor op.