Geplaatst door Pandemic Legacy Season 1 is mijn favoriete spel aller tijden. Season 2 vond ik persoonlijk net wat minder leuk, maar ook daar heb ik met volle teugen van genoten. Ik was dan ook super blij toen het vervolg werd aangekondigd. Nou ja, vervolg… Het is geen vervolg maar een prequel geworden, namelijk Pandemic Legacy Season 0.
Zodra het kon, heb ik het spel besteld. En toen begon het grote wachten. Season 1 en 2 heb ik met een groepje collega’s gespeeld. Om de week gingen we na werktijd dan even snel een hapje eten in de buurt van kantoor om daarna op een rustig plekje op kantoor te gaan spelen. Maar helaas was tegen de tijd dat het spel werd bezorgd de Corona-pandemie uitgebroken en werkten wij allemaal verplicht anderhalf jaar lang thuis. Lang verhaal kort: mijn doos heeft meer dan een jaar onuitgepakt in mijn spellenkast staan wachten op betere tijden. En die zijn nu aangebroken! Afgelopen vrijdag heb ik voor het eerst in anderhalf jaar mijn collega’s weer gezien en zijn we begonnen aan ons nieuwe avontuur. Dit keer nog niet op kantoor, maar eenmalig bij mij thuis. We mogen vanaf komende week ook weer naar kantoor toe, dus we hopen ons normale speelritme binnenkort te kunnen oppakken.
In dit blogje zal ik een eerste indruk van Pandemic Legacy Season 0 geven. Wij hebben de proloog en januari gespeeld. Ik zal in dit blogje natuurlijk geen spoilers geven. Dat betekent dat ik niets ga verklappen wat je niet weet als je alles hebt klaargezet voor het eerste potje (dus de regels hebt gelezen, al het materiaal hebt bekeken en de instructie voor de proloog hebt gevolgd). Maar een gewaarschuwd mens telt voor twee: als je echt niets wilt weten omdat je dit spel nog gaat spelen, dan kan dit blogje maar beter meteen weg klikken.
Pandemic Legacy Season 0 speelt zich af in 1962. De koude oorlog is in volle gang en de westerse landen en de communistische landen staan loodrecht tegenover elkaar terwijl wat neutrale landen hun best doen om niet bij de strijd betrokken te laten. In deze Pandemie-variant bestrijd je dan ook geen virussen maar communistische spionnen. Ze duiken overal in de wereld op en als je ze niet snel genoeg “neutraliseert”, dan loopt het niet goed af.
Op het speelbord staat bij elke stad weergegeven of het een westerse, communistische of neutrale stad is. Dit staat ook aangegeven op de spelerskaarten. Elke kaart hoort dus zowel bij een werelddeel (Europa, Afrika, etc.), maar heeft ook een politieke kleur (westers, communistisch of neutraal).
De kern van dit spel zal Pandemie-spelers heel bekend voorkomen: spelers mogen 4 acties uitvoeren (zoals verplaatsen), daarna trek je 2 nieuwe spelerskaarten (en als je pech hebt zit hier een Escalation kaart bij waardoor alles net een tandje erger wordt) en er worden altijd 2 threat-kaarten getrokken waarmee extra communistische spionnen in het spel gebracht worden.
Op het moment dat in een stad een vierde communistische spion geplaatst zou moeten worden, vindt er een incident plaats. Je zet dan een incident-marker in deze stad.
Een incident betekent verrassend genoeg niet dat er in omliggende steden ineens communistische spionnen opduiken (zoals je van de andere Pandemic-varianten gewend bent). In plaats daarvan moet je de onderste kaart van de threat-stapel trekt. Aan de zijkant van iedere kaart staat een (vervelende) actie die uitgevoerd wordt als er een incident plaatsvindt. Dit kan bijvoorbeeld zijn dat in bepaalde steden communisten geplaatst moeten worden, maar het kan ook zijn dat er andere vervelende dingen gebeuren.
Behalve dat je er voor moet zorgen dat de wereld niet overspoeld wordt met communisten, krijg je ieder spel bepaalde opdrachten die vallen binnen een verhaallijn. Ik wil verder niets verklappen over de verhaallijn, maar het komt er op neer dat je in bepaalde steden bepaalde personen (targets) moet zien op te pikken. Soms weet je al precies waar je moet zijn, maar soms moet je dat ook nog eerst uitzoeken en weet je niet meer dan dat je ergens in Afrika iemand moet oppikken.
Zo’n geheime operatie is natuurlijk gedoe. Om te beginnen moet je dus achterhalen waar je moet zijn. Waar je moet zijn wordt bepaald doordat aan het begin van het spel een willekeurige spelerskaart uit het juiste gebied dicht weg wordt gelegd. Je kan er vervolgens op de langzame of op de snelle manieren achter komen welke kaart dit is. De langzame manier is door bij te houden welke spelerskaarten uit het gebied er door de spelers getrokken worden. Op deze manier blijft er uiteindelijk nog maar één locatie over en dat moet hem zijn. Maar dat is wel een beetje omslachtig. Je kan ook drie spelerskaarten van het juiste gebied afleggen en dan mag je de weggelegde kaart bekijken en weet je in welke stad je iemand moet oppikken.
Vervolgens moet je daar dan een team onopvallende locals naar die stad toe sturen. Iedereen die Homeland heeft gezien weet dat het best een klus is om mensen zo ver te krijgen om die rol op zich te nemen. Je moet daarom eerst een safehouse bouwen in een stad die aan dezelfde kant vecht (westers / communistisch / neutraal) als de stad waar de target woon. Dit doe je door de kaart van de stad waar je het safehouse wilt bouwen af te leggen.
Stap 2 is dat je vervolgens een team moet rekruteren. Dit doe je door in een safehouse 5 kaarten van de kant van de stad waar je bent in te leveren. Als je dat doet dan zet je een super cool A-team-busje op het bord. Er zijn verschillende busjes voor westerse, communistische en neutrale landen (je kan natuurlijk niet onopvallend in een dikke Mercedes-bus door een communistische stad rijden).
Vervolgens moet je de bus met acties verplaatsen naar de stad van de target en daar nog een actie gebruiken om de target op te pikken. Mission geslaagd!
De busjes zijn niet alleen nodig om targets op te pikken, maar ze zijn ook super handig om communisten uit te schakelen. Alle spelers mogen in hun beurt actiepunten gebruiken om de busjes te laten rijden. In elke stad waar een busjes staat aan het eind van een ronde, worden vervolgens alle communistische spionnen “geneutraliseerd”. Dat schiet dus lekker op!
Het spel ziet er super gelikt en helemaal 1962 uit. Zo heet Kinshasa nog Leopoldville en Sint Petersburg heet Leningrad. Het leukste vind ik dat alle spelers een paspoortje krijgen voor hun karakter. Je mag je karakter daarbij natuurlijk zelf weer een naam geven, maar dit keer mag je ook zelf weten hoe je er uit ziet door met stickers een pasfoto te knutselen. Voor het spel maakt het verder niets uit, maar het zorgt er voor dat je je echt hecht aan je karakter. Super leuk bedacht!
Ik heb er nu dus de eerste twee potjes op zitten en ik heb met ontzettend veel plezier gespeeld. En dat kwam niet alleen doordat het zo super leuk was om na anderhalf jaar mijn collega’s weer eens in het echt te zien (we hebben wel regelmatig op BGA gespeeld, maar dat is toch niet hetzelfde). Season 0 bouwt duidelijk verder op het solide Pandemic-systeem, maar weet er toch weer een heel eigen twist aan te geven door over te schakelen op een heel ander thema. Ik denk dat we allemaal onze buik wel vol hebben van virussen, uitbraken en lockdowns en dan is het fijn om onder te duiken in de wereld van spionage ten tijde van de koude oorlog. Ondanks dat wij ervaren Pandemic-spelers zijn, vonden we het nog best een uitdaging om de beide potjes die we speelden tot een goed einde te brengen. Het is ons gelukt om beide keren te winnen, maar beide keren met maar een hele kleine marge.
Ik ben heel erg benieuwd hoe het spel verder zal gaan en wat er uit alle vakjes en bakjes gaat komen. Ik kijk er heel erg naar uit om verder te spelen en hoop dat de échte helden die bezig zijn de wereld te redden door de Corona-pandemie te bestrijden ons veilig kunnen houden zodat mijn collega’s en ik naar kantoor kunnen blijven gaan om daar de wereld in 1962 te redden van het fictieve rode gevaar.