Eerste indrukken Spiel 2023 spellen (1/3)

Zoals jullie al konden lezen heb ik drie dagen ongans veel gespeeld en genoten op Spiel. Ik heb daar 16 spellen gespeeld en verder kwam één spelletje tijdens het eten na een Spiel-dag op tafel en een nieuwe aankoop kwam thuis al tafel. In deze serie blogjes zal ik mijn eerste indrukken van deze 18 spellen met jullie delen. De spellen staan alfabetisch gesorteerd.

Akropolis is een spel van de Spiel ’22 lichting dat ik nog niet gespeeld had, maar waar ik wel veel positieve verhalen over had gehoord. Toen Anton en ik een leeg tafeltje spotten, schoven we dan ook snel aan. Peter Hein was toevallig in de buurt en wilde ook nog wel mee doen. En de laatste plek werd ingenomen door een jongen uit Kazachstan die in Duitsland studeerde. Akropolis is een tegelleg en -tegelstapel spelletje. Op de tegels staan verschillende soorten elementen (markten, huizen, etc.) die allemaal op een andere manier worden gewaardeerd aan het eind van het spel. Ik vond dit een alleraardigst spelletje. Heel origineel is het allemaal niet, maar het speelt gewoon lekker vlot weg. De regels zijn simpel en iedereen speelt het zo lekker weg. Ik heb al genoeg van dit soort spellen om het niet zelf te hoeven kopen, maar ik zou het met plezier nog eens spelen.

Over Art Society had ik zo veel goeds gehoord dat ik het spel voorbesteld had om te voorkomen dat het op zou zijn tegen de tijd dat ik bij de stand kwam. Ik wist dus al dat het spel mee naar huis zou gaan. Toen we het bij de stand gingen ophalen bleken net een aantal bekenden van Spellenpret het te zitten spelen. Dat was een mooi moment om een beetje bij te kletsen en uiteindelijk bleven we zo lang plakken dat we hun plekje over konden nemen toen zij klaar waren. Er schoof nog een Duits koppel aan, waardoor we het spel met vier spelers konden doen. In Art Society ben je een kunstverzamelaar met een grote lege muur. Iedere ronde komen er een aantal kunstwerken op de markt en via een biedsysteem wordt bepaald wie er als eerste een van mag pakken. De kunstwerken komen op je muur te hangen en daarbij wil je juist wel schilderijen met eenzelfde soort lijst naast elkaar hangen, maar juist niet schilderijen van hetzelfde genre (landschappen, portretten, etc.). Er blijft altijd een schilderij over na de veiling en dit gaat naar het museum. En hoe meer schilderijen er van een genre in het museum komen, hoe trotser mensen zijn dat ze die ook thuis aan de muur hebben hangen en hoe meer punten ze aan het eind van het spel opleveren. Als ik Art Society niet had voorbesteld, dan had ik het ter plekke gekocht (op het moment dat wij het spel speelde kon dat in ieder geval nog).  Wat een leuk spel is dit! Allereerst ziet dit spel er echt super mooi uit en dat voegt echt plezier toe. Het is leuk om al die mooie en grappige schilderijtjes te gebruiken om je muur mee vol te hangen. Je bent er lekker mee aan het puzzelen. Ik heb het spel inmiddels thuis ook nog een keer gedaan en ook met twee werkte het prima, al kwam het biedsysteem met meer spelers wel wat beter uit de verf.

Balloon Pop laat zich misschien het beste omschrijven als omgekeerde tetris. In dit spel bepalen spelers via een biedsysteem wie als eerste een rijtje ballonnen (transparante gekleurde kubusjes) mag uitkiezen en hoe je deze op laat (horizontaal en verticaal). Ze zweven vervolgens naar de bovenrand van je bordje. Je probeert op deze manier groepen van ballonnen in dezelfde kleur of met een bepaald symbool er op te maken. Als dat lukt dan knappen de ballonnen en scoor je punten. Aan het eind van het spel scoor je ook nog bonuspunten voor ieder van de bovenste drie rijen die volledig leeg is en voor elke lege kolom. Ik vond dit ook weer een erg leuk spelletje. Makkelijke regels, aantrekkelijk uiterlijk en een vlot spelverloop. Prima tussendoortje. Maar daar heb ik er al zo veel van in de kast, dat ik hem niet gekocht heb. Maar ik zou hem met plezier nog eens spelen.

In Beacon Patrol ga je met tegels een mooi kustlandschap met kleine eilanden, vuurtorens en boeien opbouwen. Het is een coöperatief spel waarbij je punten scoort door de vuurtorens en eilanden helemaal te ombouwen met andere tegels. Je mag alleen niet zo maar overal tegels neerleggen. Dat zit zo. Op het bord heeft iedere speler een klein bootje en je mag alleen een tegel neerleggen als je daar meteen met je bootje op kan varen. Gelukkig mag je wel tegels met elkaar ruilen en heb je per ronde drie keer de mogelijkheid om je bootje naar een betere plek te manoeuvreren. En daardoor is een interessante puzzel gecreëerd waarin je samen een mooi kustlandschap opbouwt. Mijn man Niek HAAT coöperatieve spellen en dus ben ik heel terughoudend met het kopen van coöpjes. Maar mijn spellustige vriendin B houdt wel van een coöpje. Ik ga begin volgend jaar samen met haar op bordspellencruise en dit is dan wel een heel toepasselijk spel. En dus ging hij mee naar huis.

Voor ieder van de eerste drie Clever-spellen was al een alternatief scoreblok geïntroduceerd (de zogenaamde Challenges), behalve voor het vorig jaar verschenen Clever 4ever. Maar daar kwam dit jaar verandering in. Ik ben dol op de Clever-spellen en dus ging Clever 4Eeer Challenge zonder twijfel mee naar huis. Ik heb het inmiddels ook al gespeeld en neem het daarom mee in dit overzicht. Ook deze keer zijn er weer een paar kleine veranderingen aangebracht op het basis Clever 4Eever. Zo kan je drie zilverpoets opties opgeven om een extra +1 dobbelsteen kiezen te krijgen. En in het grijze tetris deel zijn een aantal vakjes zwart gemaakt en die hoef je dus niet meer te vullen om punten scoren. Dat maakt het een stuk aantrekkelijker om voor grijs te gaan. Ik vind deze Challenge misschien nog wel leuker dan de basis variant dus ik ben blij met mijn aankoop.

Ik was heel benieuwd naar het spel Doggerland en ben dan ook heel blij dat ik het heb kunnen proberen. In dit spel ben je een prehistorische stam die in Doggerland (de in die tijd drooggevallen bodem tussen Nederland en Engeland) woont. Doggerland is een complex werkverschaffingsspel (ter illustratie de uitleg duurde 40 minuten) waarin je stamleden van alles en nog wat te doen hebben. Natuurlijk moeten ze op jacht om te zorgen dat niemand honger heeft. Verder moeten er kindjes komen en kunst worden gemaakt. En een betere hut om in te wonen is ook fijn. En voor dat alles zijn grondstoffen nodig die je dan natuurlijk wel eerst moet verzamelen. Het spel ziet er werkelijk prachtig uit. Voor de illustraties is een illustrator ingehuurd die gespecialiseerd is in het maken van historisch accurate afbeeldingen over de prehistorie. En dat zie je aan het spel af. Ik vond het spel zelf uiteindelijk eigenlijk te complex voor wat het was en ook nog een beetje repetitief (je moet bijvoorbeeld eigenlijk iedere ronde wel gaan jagen om te zorgen voor genoeg eten, huiden en botten). Jammer, want ik had dit spel zo graag leuk willen vinden.