Great Plains

In een grijs verleden was de Duitse uitgever Kosmos, behalve met Catan, bij liefhebbers vooral bekend om de reeks tweepersoonsspellen in opvallende vierkante doosjes. Die reeks lijkt een stille dood gestorven, maar niet getreurd: concurrent Lookout heeft de fakkel overgenomen, inclusief de fysieke afmetingen. 999 Games brengt van veel van die spellen een Nederlandse versie uit. Eerdere voorbeelden waren Glasgow en Mandala.

Net als de Kosmosreeks kenmerken de spellen zich door relatief eenvoudige regels en een overzichtelijke hoeveelheid materiaal. Ook in Great Plains is dat het geval. Het speelbord stel je samen uit zeven dubbelzijdig bedrukte zeshoekige tegels. Om beurten plaatsen de spelers hun 23 speelstukken op het bord. Nog een paar bonustegels erbij en dan heb ik alle componenten genoemd.

De tegels bestaan uit drie soorten terrein: prairies, graslanden en bergen. De bedoeling van het spel is om de meest waardevolle prairies te controleren met jouw speelstukken. Daarvan heb je er twee verschillende. Eerst plaatsen de spelers allebei drie grotten in de daarvoor geschikte bergen. Vervolgens zet je om beurten een houten speelfiguur (slangen versus coyotes) op een prairie of grasland.

Door in prairies te plaatsen verzeker je je van punten, maar in het grasland kun je de hulp aanroepen van verschillende stamgeesten: de adelaar, de beer en het paard. Die geven veel flexibiliteit in het plaatsen van je speelstukken en met de beer kun je die van de tegenstander zelfs verdrijven.

Het spel eindigt als alle speelstukken op het bord staan. Beide spelers scoren nu punten voor de prairies die ze controleren, waarna de speler met de hoogste score wint.

…en de waardering

Great Plains voelt door de directe confrontatie heerlijk ouderwets. Geen quasi-solitair spel waar je een beetje aan het optimaliseren bent, hier ben je vanaf de eerste zet met elkaar bezig.  Afgezien van de startopstelling zit er geen enkel toeval in het spel, wat het een beetje tot een abstract denkspel maakt. Na een voorzichtige afwachtende fase ontstaat al snel een tactisch schaakspel, waarbij je probeert je schaarse speelstukken zo efficiënt mogelijk in te zetten.

Hoewel het spel een variabele opstelling heeft lijken de potjes na een tijdje al snel op elkaar. Dat komt vooral door de speelduur. Met slechts drie grotten en twintig speelstukken komt het spel al heel snel in de eindfase, waarin je probeert met je resterende poppetjes nog zo veel mogelijk gebieden veilig te stellen. Great Plains krijg daardoor nooit de diepgang van bijvoorbeeld Yinsh, maar blijft een snel spelletje voor tussendoor. Als opstapje voor het echte werk is het erg geschikt.