Splendor Duel

Een van de spellen waar ik voor Spiel 2022 het meest benieuwd naar was, was Splendor Duel. Splendor is al prima met twee spelers te doen, dus ik vroeg me af wat een tweepersoonsversie zou toevoegen aan dit leuke spelconcept. Gelukkig kon ik het spel op Spiel proberen. Mijn eerste indruk was positief. En dat ik niet de enige was die positief verrast was door Splendor Duel, blijkt wel uit het feit dat de beperkte voorraad van dit spel iedere dag in een oogwenk was uitverkocht.

Veel is in Splendor Duel hetzelfde gebleven, maar er zijn ook een aantal kleine, maar impactvolle veranderingen. Laten we bij de overeenkomsten beginnen. Het is nog steeds een spel waar je kaarten koopt door er de juiste combinatie van edelstenen voor in te leveren. En deze edelstenen staan ook nog steeds op die verzwaarde pokerchips die zo lekker in de hand liggen. En ook leveren de kaarten die je koopt nog steeds in veel gevallen punten en een permanente edelsteen op waardoor volgende kaarten makkelijker te verzamelen zijn. In je beurt mag je ook nog steeds óf edelstenen pakken, óf een kaart kopen door de juiste edelstenen in te leveren óf een kaart reserveren (en dan krijg je er een goudstuk bij dat je als joker kan gebruiken).

Maar dan nu de verschillen. Laten we met het doel van het spel beginnen. In plaats van één doel (scoor minimaal 15 punten), zijn er drie doelen. Als je één daarvan haalt, dan win je onmiddellijk het spel. Zo kan je 20 punten in totaal scoren of in plaats daarvan gaan voor 10 punten in één kleur. En als derde optie kan je 10 kroontjes verzamelen (deze staan op sommige kaarten afgebeeld).

Een tweede belangrijk verschil is hoe je de edelstenen-chips verzamelt. Waar je in gewoon Splendor ze gewoon mag pakken (zolang de voorraad strekt), liggen ze in Duel in plaats daarvan op een bordje. Je mag er maximaal drie pakken die in een aaneengesloten rijtje liggen (horizontaal, verticaal of diagonaal). Als dat niet kan (bijvoorbeeld omdat er een gat zit of een goudstuk in de weg ligt), dan moet je het met één of twee edelstenen doen.

En daarmee komen we bij het volgende belangrijke verschil: edelstenen die uitgegeven zijn, komen niet automatisch terug in de voorraad. Aan het begin van je beurt mag je er voor kiezen om alle uitgegeven stenen weer terug op het bordje te leggen. Dat is fijn, want dan heb je zelf weer heel veel keus. Maar om de ander daarvoor te compenseren, krijgt deze speler een privilege (plastic miniatuur in de vorm van een opgerolde oorkonde). Privileges kun je aan het begin van je beurt inzetten om een extra edelsteen van het bord te pakken. En dat is heel lekker en geef je dus liever niet te vaak weg. Behalve door het aanvullen van het bord, krijg je ook een privilege als de andere speler bij het pakken van edelstenen er drie van één kleur in één beurt pakt of in één keer de beide zeldzame roze parels (die zijn inderdaad ook nieuw).

En dan zijn er nog een paar kleine veranderingen ten opzichte van het origineel. Zo staan er op veel kaarten niet alleen punten, maar ook symbooltjes waarmee je meteen een extraatje krijgt. Denk aan een extra beurt of het mogen pakken van een extra edelsteen. En op sommige kaarten staan kroontjes. Die kun je niet alleen verzamelen als einddoel, maar als je er drie of zes van verzameld hebt, dan mag je ook meteen een koninklijke kaart pakken die je punten oplevert én een direct voordeeltje.

…en de waardering

Het is knap dat Splendor Duel heel erg op Splendor lijkt, maar toch een compleet anders spelgevoel oplevert. Het zijn de kleine twists die in dit spel een groots effect hebben. Je bent daardoor niet meer alleen bezig met edelstenen rapen en de snelste route naar de dure puntenkaarten te vinden. Het loont namelijk om handig gebruik te maken van de bonusjes die je met sommige kaarten krijgt. En dan moet je ook nog bepalen voor welk van de drie doelen je zal gaan en in de gaten houden wat de ander doet om die de pas af te snijden (net die ene kaart weg te kapen waarmee de ander denkt te gaan winnen bijvoorbeeld). De nieuwe manier van edelstenen pakken én aanvullen voegt ook een leuke nieuwe dimensie toe aan het spel. Je kan vaak niet precies pakken wat je wilt en dan moet je kiezen wat je eerst pakt en daarbij kun je ook nog rekening houden met wat er dan achterblijft. Soms kun je het zo pakken dat de andere speler daarna bijvoorbeeld nooit meer dan twee stenen in één keer kan pakken.

Deze kleine verschillen maken het spel iets gemener (je kunt elkaar makkelijker in de weg zitten) en iets complexer. Maar dat is voor spelers die net als ik Splendor grijs gespeeld hebben een voordeel. Ik voorzie dat dit spel nog heel vaak op tafel komt te liggen.