Jagen, troeven en slagen

Geplaatst door

3-4 spelers
30 minuten
Auteur: Günther Burkhardt
Uitgever: Phalanx Games (2005)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 0 Gemiddelde: 0]

Het spel …

Jagen, Troeven en Alagen is het eerste slagenspel dat bij Phalanx uitkomt. Er zijn al heel veel slagenspelletjes op de markt variërend van best aardig (Oh Hell) tot subliem ( en Wizard). Bij een nieuw spel in dit genre is dan ook altijd de vraag welke twist gevonden is om met de gebruikelijke set slagenregels een “nieuw” spel te bedenken.

Bij Jagen, Troeven en Slagen is de twist dat je in de eerste drie rondes (van de vier) allemaal evenveel slagen mag halen en dat de kaarten die je binnenhaalt je handkaarten zijn in de volgende ronde. In de laatste ronde mag je pas los gaan en zo veel mogelijk slagen binnen halen. Ook is al van te voren bekend in welk van de vier rondes ieder van de vier kleuren de troefkleur zal zijn. Verder werkt het spel zoals zoveel slagenspelletjes: vier kleuren kaarten met oplopende waardes, iemand komt uit met een kaart, verplicht volgen, als dat niet kan is troeven niet verplicht, de hoogste kaart wint de slag en mag de volgende beurt uitkomen.

Op de kaarten staan dieren (wolven, moeflons, wilde zwijnen en beren) en een aantal sporen afgebeeld (0 tot 3). In de eerste rondes mag je dus maar een bepaald aantal slagen halen. Vanaf het moment dat je je laatste slag hebt binnengehaald, moet je nog wel volgens de regels van het spel blijven mee doen, maar als je de slag zou halen, dan gaat hij naar de nummer 2. Aan het eind van iedere ronde worden de punten bepaald door het aantal sporen op je kaarten te vermenigvuldigen met het aantal kleuren waarin je sporen hebt gewonnen. In de laatste ronde heb je lang genoeg de sporen gevolgd en komen de dieren in zicht. Je mag dan zoveel slagen halen als je kan en de punten worden bepaald door het aantal dieren (beer is het meeste waard, een wolf het minst). Tenslotte worden alle punten opgeteld en degene met de meeste punten is de winnaar.

… en de waardering

Ik ben niet vies van een slagenspelletje, maar voor dit spel loop ik niet warm. De eerste slagen van een ronde wil niemand hebben omdat iedereen zo lang mogelijk probeert uit te stellen om slagen te halen in de hoop dat alle kaarten met nul sporen er dan wel zo’n beetje uit zijn. Heb je de pech dat mensen uitkomen in een kleur waar je alleen maar een hoge kaart van hebt, dan krijg je gegarandeerd die slag, maar haal je er geen punt mee binnen (op hoge kaarten staan geen sporen). Verder komt het te vaak voor dat je maar van een heel beperkt aantal kleuren kaarten op handen hebt en je hierdoor in een volgende ronde niet zo gek veel kan. Hierdoor kan het ook voorkomen dat iemand in de laatste ronde nagenoeg alle troefkaarten heeft en dus verpletterend wint. Kortom, ik vind dat je niet genoeg invloed kan uitoefenen op je eindresultaat, het spel speelt te vaak zichzelf en daarom geef ik het maar twee pionnen. Er zijn gewoon al te veel echt goede slagenspellen om genoegen te nemen met een matig spel.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *