Karak Goblin

Te midden van alle droge blokjesschuivers en solistische optimalisatiepuzzels blijft de kerkerkruiper een eeuwig klassiek genre. Het verslaan van monsters, verzamelen van schatten en opwaarderen van je karakter heeft een universele aantrekkingskracht en kom je zowel in games als bordspellen veel tegen. Bij bordspellen varieert dat van extreem complex als Gloomhaven tot doodeenvoudig zoals Karak. Van de laatste is inmiddels een kaartversie verschenen: Karak Goblin.

Hier leg je alleen geen tegels aan in de zoektocht naar de eindbaas, maar bouw je een deck door het verslaan van monsters. Die zijn er in vier niveaus, met oplopende moeilijkheidsgraad. Iedere speler begint met zes eenvoudige kaarten waar je de kerker mee betreedt. De kaarten geven je aanvals- en verdedigingspunten om de monsters te verslaan. Overwin je een monster, dan voeg je die als beloning toe aan je deck. Welke beloning het precies is weet je pas als het monster verslagen is, al geeft de kaart wel een idee wat je kunt verwachten.

In plaats van met een monster te vechten voor de beloning kun je ook proberen er een te verslaan om de sleutel naar het volgende niveau te bemachtigen. In het vierde niveau wacht de eindbaas op je; als je die verslaat is het spel direct voorbij en heb je gewonnen.

…en de waardering

Karak is een eenvoudig familiespel met weinig regels, Karak Goblin tilt de moeilijkheidsgraad een stukje omhoog. De complexiteit zit ‘m vooral in hoe je de kaarten speelt. Er zijn vier kleuren kaarten, en op elke kaart staat welke kleur je erna mag spelen. Sterke kaarten staan je vaak maar een of twee kleuren toe om aansluitend te spelen, zwakke kaarten geven je veel flexibiliteit.

Sommige monsters, zeker op de hogere niveaus, zijn ook vervloekt. Dat betekent dat je bepaalde kleuren niet tegen ze mag gebruiken. Een aardig detail daarbij is dat elke speler een afzonderlijk karakter speelt met een eigen set startkaarten. Als jouw karakter met veel rode kaarten begint, maak je tegen monsters die immuun zijn voor rode kaarten weinig kans. Dat is helaas alleen met symbolen weergegeven, een thematische invulling (“de tovenaar is bang voor spinnen”) moet je er zelf aan geven.

Die complexiteit zorgt er ook voor dat Karak Goblin in de volle bezetting een lange zit is. Beurten kunnen soms even duren, en tijdens andermans beurt kun je alleen wachten. Met twee spelers is dat niet zo’n probleem en speelt het lekker door.