Lama Party

Reiner Knizia staat bekend om zijn minimalistische aanpak bij het ontwerpen van spellen. Een spel moet zo weinig mogelijk regels hebben, maar niet minder. Veel ideeën halen daardoor niet de eindstreep, maar dat betekent niet dat ze helemaal uit beeld zijn. Knizia staat er namelijk ook om bekend dat hij op eerdere spelideeën varieert en nieuwe dingen toevoegt en daarmee uitbreidingen of aanverwante spellen bedenkt. Het aantal spellen met ‘Keltis’ of ‘Lost Cities’ in de titel is al bijna niet meer te tellen.

Zo zal het ook gegaan zijn bij Lama. Dit eenvoudige kaartspelletje bleek een verrassend groot succes, wat Knizia de kans geef om enkele ongebruikte ideetjes alsnog te verwerken. Het eerste resultaat daarvan is Lama Party.

Voor de kenners van Lama is Lama Party bekende kost. Het is zelfs op enkele extraatjes na exact hetzelfde spel. Nog steeds proberen de spelers zoveel mogelijk kaarten af te leggen en krijgen ze strafpunten voor iedere soort kaart die ze aan het einde van een ronde nog in de hand hebben.

Nieuw zijn de pluskaarten, de roze lama en de roze fiches. Iedere waarde heeft een pluskaart. Als je die speelt, ben je direct nog een keer aan de beurt. De roze lama mag je op iedere kaart afleggen, eenmaal gespeeld telt ze als een normale lama. Heb je haar aan het einde nog in de hand dan krijg twintig strafpunten om de oren in plaats van tien. De roze fiches ten slotte hebben een waarde van twintig strafpunten. Erg fijn als je die af mag leggen!

Dat zijn alle verschillen. Net als Lama eindigt het spel als iemand minstens veertig strafpunten heeft verzameld, waarna de speler met de minste strafpunten wint.

…en de waardering

Eerlijk gezegd heb ik gemengde gevoelens bij Lama Party. De extra regels zijn zo eenvoudig, dat ik me afvraag waarom ze niet al in de eerste versie van Lama gebruikt zijn. Met Lama Party is er nauwelijks nog een reden om het gewone Lama te spelen. De toevoegingen maken het spel namelijk nog iets leuker. Vooral de roze fiches hebben veel impact. Zo kun je vanuit een kansloze positie ineens een sterke comeback maken. Een grotere geluksfactor zeg je? Misschien, maar Lama speel je toch niet als je op zoek bent naar een spel waar het draait om strategisch inzicht.

Aan de andere kant: we zullen nooit weten of Lama zo’n succes was geweest met deze extra regels, en zonder dat succes was de Party-versie er waarschijnlijk nooit geweest. We danken Lama dus voor de bewezen diensten, en feesten verder met deze versie.