3-5 spelers
45-60 minuten
Auteur: Reiner Knizia
Uitgever:
Hans im Glück
(1992)
Het spel …
Reiner Knizia heeft al aardig wat spellen op zijn naam staan met veilingelementen, maar Modern Art is het veilingspel in zijn zuiverste vorm. Het veilen van schilderijen is het enige wat in dit spel gebeurd, andere acties zijn niet mogelijk.
Het spel wordt in vier ronden gespeeld. De spelers krijgen aan het begin van het spel een set kaarten, na de eerste en tweede ronde komen er nog een paar bij. Op deze kaarten staan schilderijen van vijf verschillende fictieve artiesten, die op verschillende manieren geveild kunnen worden. Daarnaast krijgt iedereen een startkapitaal van 100.000 om mee te bieden.
Tijdens zijn beurt speelt een speler een kaart uit. Op deze kaart staat een symbool, dat aangeeft hoe die kaart geveild moet worden. Er zijn vier soorten veilingen. De eerste is de traditionele veiling, waarbij iedereen door elkaar heen mag veilen, totdat het hoogste bod blijft staan. Dan is er het veilingrondje: te beginnen met de speler links van de actieve speler, mag iedereen één keer bieden of passen. De derde soort is de prijsopgave: de actieve speler geeft aan welke prijs hij voor het schilderij wil hebben. Er wordt weer begonnen met zijn linkerbuurman; de eerste speler die het bod accepteert koopt het schilderij. Is niemand geïnteresseerd, dan moet de actieve speler het schilderij zelf voor die prijs kopen en het geld aan de bank betalen. Tenslotte is er de gesloten veiling. Iedereen neemt een bod in de vuist, en laat het tegelijk met de rest zijn. Bieden meerdere spelers het hoogst, dan gaat het schilderij naar de speler die linksom het dichtst bij de actieve speler zit. Er is ook nog een bijzonder symbool; kaarten met dit symbool worden altijd geveild in combinatie met een ander schilderij van dezelfde artiest. Het symbool op de tweede kaart bepaalt het type veiling.
Degene die een schilderij koopt, legt het open voor zich neer. In alle gevallen ontvangt de actieve speler het geld, behalve als hij het schilderij zelf koopt; in dat geval gaat het naar de bank.
Een ronde eindigt als er van een artiest de vijfde kaart wordt aangeboden; deze wordt niet geveild. Slechts de schilderijen van de drie artiesten die deze ronde het meest verkocht zijn leveren geld op. Waren die schilderijen in een eerdere ronde ook al geld waard, dan wordt die prijs bij de huidige opgeteld. Schilderijen kunnen dus steeds waardevoller worden naarmate het spel vordert. Wie na vier rondes het meeste geld heeft verzameld, wint het spel. Schilderijen in de hand zijn niets waard.
… en de waardering
Modern Art is een van de eerste Duitse spellen die in Amerika vertaald werd, en geldt daar als moderne klassieker. Aan deze kant van de plas lijkt de status iets minder (al won het wel de DSP), en dat is in mijn ogen terecht. Modern Art is een leuk spel, de veilingen zijn vaak spannend, en je moet goed nadenken over je bod. Toch vind ik het jammer dat wat je in de veilingen koopt een doel op zich is, en geen middel om iets anders te kunnen doen. Ra, een vergelijkbaar spel van dezelfde auteur, heeft dat net iets meer en geniet daarom mijn voorkeur. Dat wil echter niet zeggen dat ik Modern Art niet met plezier spel, integendeel. Er is alleen een beter alternatief.