Obscurio

Het was natuurlijk vragen om problemen. Hoe had je kunnen bedenken dat de boosaardige tovenaar zijn bibliotheek niet zou beschermen tegen nieuwsgierige indringers die zijn geheimen willen stelen? Nu zit je opgesloten en kun je alleen ontsnappen door zes verborgen deuren te openen. Om het nog erger te maken heeft de tovenaar een van jullie behekst om de ontsnappingspoging te verijdelen. Gelukkig heb je nog het spreukenboek, de Grimoire, om de magische deuren te kunnen vinden…

Obscurio is een samenwerkingsspel dat erg veel lijkt op Mysterium. Een van de spelers is de Grimoire, die door middel van het geven van aanwijzingen met fantasierijke geïllustreerde (ronde) kaarten de andere spelers moet helpen de uitgang te vinden. Elke ronde wordt de juiste deur weergegeven door zo’n kaart en liggen er nog vijf andere kaarten rondom de bibliotheek. Twee andere kaarten liggen in het toverboek. Daarin kan de Grimoire met twee magneetjes details aanwijzen overeenkomen met de uitgang.

Een belangrijk verschil met Mysterium is de verborgen verrader. Deze mag iedere ronde twee van de vijf verkeerde kaarten uitkiezen om de anderen op een dwaalspoor te brengen. Niet toevallig zullen dat vaak kaarten zijn waar diezelfde details zich ook lijken te bevinden. In de groepsdiscussie kan de verrader ook proberen de rest te misleiden, of anders het overleg te rekken. Want hoe langer dat duurt, hoe meer valstrikken de spelers in de volgende ronde moeten overwinnen. Die valstrikken maken het moeilijker de juiste deur te vinden.

Op basis van het overleg kiest iedereen een deur. De spelers gaan door naar de volgende ronde als minstens een van hen de juiste deur heeft gekozen. Voor iedere speler die de verkeerde keuze maakte wordt er een zogenaamde connetietoken uit het spel verwijderd. De spelers winnen samen met de Grimoire als ze de zesde deur vinden voor de laatste connectietoken verdwenen is. Zo niet, dan wint de verrader namens de kwade tovenaar.

…en de waardering

Ondanks de duidelijke overeenkomsten met andere spellen is Obscurio binnen het genre van raad-het-plaatje-spellen een origineel spel. Dat heeft alles te maken met de verrader. In de ideale wereld zijn de adviezen van de Grimoire kraakhelder en vinden de spelers met gemak de juiste kaart. In het echt zijn er altijd duistere krachten aanwezig die twijfel zaaien en je complottheorieën influisteren. Kijk, op die kaart staat ook een lichtje. En slaat die aanwijzing wel op de klauw en niet op de scherpe nagel? Geloof niet alles wat ze zeggen! Ik stel alleen maar vragen. De arme Grimoire zit erbij en kijkt ernaar, zonder in te kunnen grijpen.

Een sluwe verrader kan ervoor zorgen dat het spel spannend blijft tot het einde en laat de anderen in het duister tasten wie nu de handelaar in angst is. Speel het daarvoor wel met minstens vier spelers (nog beter vijf), de misleidende aanduiding ‘vanaf twee spelers’ is er vast door de verrader op gezet.