HINT

Vroeger keek ik graag naar de spelshow Hints. Daarin moesten teams van BN’ers namen van mensen, boeken, films of tv-programma’s aan elkaar uitbeelden. Bijna iedere Nederlander van boven de 40 kent wel de handgebaren voor ‘boek’, ‘lettergreep’ of ‘klinkt als’ die daar werden gebruikt.

Die kennis komt van pas in het nieuwe partyspel Hint. Twee teams nemen het tegen elkaar op, waarbij de spelers proberen binnen 90 seconden alle begrippen op een kaart door hun teamgenoten te laten raden. Alle begrippen op een kaart hebben een bepaald thema, dat voor iedereen bekend is. Denk aan ‘hits van André van Duin’, ‘beroemde stranden’, ‘broodbeleg’ en ga zo maar door. Op die manier weten je teamgenoten in welke richting ze het moeten zoeken.

Dat hebben ze ook wel nodig, want iedere kaart schrijft voor op welke manier je de begrippen moet omschrijven. Er zijn er vier: praten, tekenen, uitbeelden of neuriën. Bij geen van de vier technieken mag je iets anders doen. Bij het tekenen en praten mag je geen geluid maken, bij het neuriën of praten mag je verder geen lichaamstaal gebruiken.

Weten je teamgenoten niet alles te raden, dan mag het andere team nog een poging doen. Ieder goed antwoord levert een punt op, maar pas op dat je niet lukraak van alles gaat roepen. Op iedere kaart staat ook een verboden woord. Als je dat noemt, krijg je twee punten aftrek. Bij hoofdsteden van vier letters is het verleidelijk om direct maar ‘Rome’ te roepen, maar dat kost je dus punten.

Het spel eindigt als een team het einde van het puntenspoor bereikt, waarna het andere team nog een kans krijgt om daar overheen te gaan. Het team dat dan de meeste punten heeft gescoord komt als winnaar uit de bus.

…en de waardering

Hint past naadloos in het rijtje van geslaagde partyspellen als 30 Seconds en Time’s Up. Zo leuk als de laatste is het niet (dat is vrijwel onmogelijk), maar Hint is absoluut een erg leuk partyspel. Met algemene kennis kom je een heel eind, maar er is ook een zeker talent voor nodig om die kennis te kunnen neuriën of uitbeelden op een manier die de anderen begrijpen. Op die manier kun je de verschillende talenten van alle spelers benutten. Uitbeelden en omschrijven gaat me prima af, maar mijn geneurie klinkt als monotoon gebrom en met mijn tekentalenten is het nog slechter gesteld.

Een aandachtspunt is wel dat het spel aardig wat kaarten bevat met wat ik maar leeftijdsgebonden kennis noem. Als je jonger dan 30 bent kun je niks met het neuriën van Nederlandstalige hits uit de jaren 70. Dat is makkelijk op te lossen door die kaartjes over te slaan (het spel heeft er genoeg) en sowieso de leeftijdsverdeling van de teams wat gelijk te houden. Maar dat is een klein puntje van kritiek op een verder erg onderhoudend partyspel.