2 spelers
20-40 minuten
Auteur: Kris Burm
Uitgever:
Rio Grande Games
(2005)
Het spel …
Pünct is het laatste spel van de Gipf-serie. Deze serie bestaat uit zes abstracte spellen (onder andere Yinsh, Dvonn en Zèrtz) die zowel los als samen gespeeld kunnen worden. Alle spellen blinken uit door de hoge kwaliteit van het spelmateriaal en strakke maar toch sfeervolle vormgeving.
In Pünct moeten de spelers proberen twee tegenover elkaar liggende zijden van een zeshoekig speelbord met elkaar te verbinden door het maken van een keten van grillig gevormde speelstukken. Tijdens een spelersbeurt mag je kiezen uit twee acties: je legt een nieuw speelstuk op het speelbord of je verplaatst een reeds gelegd speelstuk op het bord.
Bij het verplaatsen mag een speelstuk alleen in een rechte lijn verplaatst worden. Om dit goed in de gaten te kunnen houden is één van de drie punten op een speelstuk gemarkeerd en moet je altijd “denken” vanuit dit speelstuk, de andere twee punten worden als het ware mee op sleeptouw genomen. Nadat het stuk verplaatst is, mag je het ook nog draaien, maar daarbij moet de gemarkeerde stip op zijn plaats blijven (dit is de as waarom het speelstuk draait).
Als een nieuw stuk wordt ingebracht moet het rechtstreeks op het speelbord worden gelegd. Als een stuk daarentegen wordt verplaatst, mag het ook over andere speelstukken heen worden gelegd. De bedolven stukken worden daarmee vastgepind op hun plaats en kunnen pas weer bewegen als het stuk dat op hen ligt wordt weggehaald. Er is geen limiet aan het aantal lagen dat tijdens het spel mag ontstaan. Wel moet je er voor zorgen dat het stuk met alle drie de stippen op een ander stuk steunt, of dat de twee buitenste stippen ondersteunt zijn (de zogenaamde brug).
De speler die als eerste een ononderbroken keten in zijn kleur weet te maken die twee tegenover elkaar liggende zijden verbind, heeft gewonnen.
… en de waardering
Ik vind Pünct een lastig spel om te waarderen. Ik zie de potentie, maar het lukt me niet om deze tijdens potjes aan te boren. In mijn potjes wint eigenlijk altijd degene die ook begonnen is omdat de andere speler vooral bezig is geweest om deze speler tegen te houden. De startende speler heeft én een speelstuk meer op het bord en begint de aanval en daardoor heeft de tweede speler het erg lastig. Ik heb het spel inmiddels zo vaak gedaan dat ik de moed heb opgegeven om manieren te vinden om het spel echt leuk te maken. Daarom geef ik het spel twee pionnen. Zeer geoefende liefhebbers van abstracte spellen zullen vast meer plezier beleven aan Pünct dan ik. Zelf doe ik liever één van de andere spellen uit de Gipf-serie, want die vind ik wel leuk.