Raubritter

Het spel …

Rüdiger Dorn is in snelle tijd opgeklommen van veelbelovend spelauteur tot een gevestigde naam met alom erg gewaardeerde spellen als Händler von Genua, Goa en Jambo. Een nieuw spel van hem trekt daarom snel de aandacht. Een van zijn nieuwste spellen is Raubritter, in een compact en prettig geprijsd doosje bij Queen.

In Raubritter beheren de spelers roofridders die proberen burchten, steden en dorpen te veroveren. In feite is dat slecht een dun vernislaagje voor een vrij abstract en tactisch spelletje. Iedere speler beschikt over een identieke set fiches. Deze zijn voorzien van de letters A tot en met E.

Per letter worden de fiches geschud en er wordt een stapel per speler gemaakt, waarbij de E onderop komt en de A bovenop. De volgorde waarin de spelers hun fiches krijgen verschilt dus wel. Van de eerste vier fiches kiest iedere speler er twee uit om in zijn hand te nemen, de andere twee komen op tafel te liggen. Al deze fiches van alle spelers vormen samen het startveld.

Aan dit startveld worden de andere fiches aangelegd. De enige restrictie daarbij is dat een fiche altijd horizontaal of verticaal aan een ander fiche wordt aangelegd en dat alle fiches in een raster passen, waarvan de afmeting afhangt van het aantal spelers.

In een beurt mag je een tot drie keer een fiche aanleggen en daarna een nieuw fiche in je hand nemen. Plaats je een ridderburcht, dan mag je daar een tot vijf ridders (schijven) op plaatsen. Vanuit deze burcht mag je de ridders in een rechte lijn zonder aftakkingen op aangrenzende fiches plaatsen. Afhankelijk van de terreinsoort van die fiches moet je er een tot drie ridders achterlaten. Bevinden zich al ridders op zo’n fiche, dan stapel je die van jezelf er gewoon bovenop. Op ieder gebied mogen zo maximaal vier ridders geplaatst worden. Een fiche met vier ridders is dus per definitie een barrière geworden.

De speler wiens ridder bovenop ligt is de eigenaar van het fiche en kan aan het einde de punten ervan claimen. Maar je bent een fiche zo weer kwijt, dus zorg dat je je ridders niet te snel inzet. Omdat alleen steden, dorpen en burchten punten opleveren, zul je vooral daar je ridders willen achterlaten. Andere fiches kun je gebruiken om een hindernis te creëren voor andere spelers, waar ze eerst voorbij moeten om jouw fiche in te pikken. Verder kun je handig gebruik maken van de ‘rasterregel’ om je steden en dorpen te beschermen.

Het spel eindigt als er geen fiches meer ingezet kunnen worden. Iedereen telt de punten van de fiches waar zijn ridders bovenop liggen; de speler met de meeste punten wint.

… en de waardering

Raubritter is een interessant tactisch spel. Je moet goed afwegen waar en wanneer je je ridders inzet. Niet te snel want dan ben je kwetsbaar voor overname en heb je in feite ridders verspild, maar ook niet te lang, want voor je het weet is die interessante stad onbereikbaar geworden. Bijzonder is dat het met alle speleraantallen leuk speelt. Dit gecombineerd met de prettige speelduur en prima prijs kan ik het van harte aanbevelen. Nu maar hopen dat Queen snel een Nederlandstalige editie uitbrengt.