2-5 spelers
45 minuten
Auteur: Reiner Knizia
Uitgever:
Amigo
(2004)
Het spel …
Reiner Knizia is één van de productiefste spelauteurs van deze tijd. Op zijn eigen website staat dat hij meer dan 300 spellen heeft bedacht. Hieronder zijn vele toppers (bijvoorbeeld Eufraat en Tigris, Amon Ra, In de ban van de Ring en De veilingmeesters van Amsterdam) maar ook een groot aantal niemendalletjes (simpele kaartspelletjes die vaak herhalingen zijn van hetzelfde mechaniekje).
Een van de bekendste en meest gewaardeerde spellen van Knizia is het veilingspel Ra. In 2004 is het mechanisme van dit spel gerecycled in het kaartspel Razzia (de eerste twee letters zijn vast niet toevallig de naam van de illustere voorganger).
Het thema van Razzia is natuurlijk heel anders dan dat van Ra. Ra speelt zich af in het oude Egypte waar de spelers proberen monumenten en goden te veroveren. Razzia speelt zich af in de onderwereld waar auto’s met chauffeurs, bodyguards en juwelen de hoofdrol spelen.
Er is maar één klein inhoudelijk verschil tussen de beide spellen. In beide spellen worden verschillende combinaties van fiches geveild. De verschillende soorten fiches worden op verschillende manieren gewaardeerd (soms punten per fiche, soms punten voor aantal verschillende, etc.) tijdens de drie waarderingsrondes. Het enige verschil zit hem in de aanwezigheid van rampen fiches. In Ra zijn er een aantal fiches die je dwingen reeds gewonnen fiches weer in te leveren. In Razzia zijn deze fiches er niet, een eenmaal gewonnen fiche kan je daardoor niet meer kwijtraken.
… en de waardering
Aangezien Razzia praktisch een remake is van een absolute topper, scoort het spel op zich natuurlijk een dikke voldoende. Voor een remake tellen echter een beetje andere regels, de vraag wordt dan hoe het spel het doet in vergelijking met zijn voorganger en op dat moment gaan de details meetellen.
Er zijn dan twee zaken die meewegen. Allereerst de uitvoering. Ik vind Ra mooier en het thema spreekt me ook meer aan. Wat ik wel handig vind van Razzia is dat de kaarten die je na elke telronde weer moet inleveren zijn gemarkeerd met een kruis (ik ben altijd in de war welke kaarten nou het hele spel meegaan en welke je na een ronde weer in moet leveren).
Het belangrijkste verschil is echter het ontbreken van de rampen fiches. Dit maakt het spel minder spannend doordat nu alle fiches die je krijgt leuk zijn. In Ra wil het nog wel eens voorkomen dat je een afweging moet maken tussen de positieve en negatieve fiches in een serie. Nu is meer altijd beter, waardoor het veel veiliger is om nog even te wachten met het afroepen van een veilig.
Alles overziend is Razzia dus net iets minder leuk dan Ra. Het is nog steeds een interessant veiling spel, maar is minder leuk dan voorganger Ra. Het scoort daarom dan ook een puntje minder dan Ra.