Res Arcana

Tom Lehmann is een meester in het genre van veelzijdige kaart- en dobbelspellen. De meeste daarvan, zoals Race for the Galaxy en Favor of the Pharaoh, zijn vooral geschikt voor echte liefhebbers. Ook Res Arcana valt weer in dat genre.

In Res Arcana kruipen de spelers in de huid van verschillende magiërs, zoals de Alchemist, Druïde of Ziener. Met verschillende grondstoffen verwerven ze artefacten, monumenten en de legendarische Places of Power om daar punten mee te scoren.

De artefacten worden weergegeven door kaarten, waar elke speler er acht van krijgt. Drie ervan neem je in je hand, de rest is je trekstapel. Met die acht kaarten moet je het het hele spel doen. Het spelen van de artefacten kost grondstoffen en ze leveren allerlei voordelen op. Met sommige verkrijg je elke ronde meer grondstoffen, anderen laten je grondstoffen omzetten of geven korting op bepaalde kaarten en enkele zijn gewoon een punt waard.

De meeste punten verdien je met de monumenten en de Places of Power. Die kosten alleen wel een hoop grondstoffen, zodat je de aanschaf van die kaarten zorgvuldig moet plannen, zodat alles zo goed mogelijk bij je artefacten past.

Om beurten voeren de spelers precies één actie uit. Behalve een artefact uit je hand spelen kun je ook een afleggen voor twee grondstoffen, of kaarten activeren voor een eigenschap. Als iedereen gepast heeft is de ronde voorbij. Als laatste stap in een ronde moet je controleren of iemand minimaal tien punten heeft verzameld. Zo niet, dan speel je verder met de volgende ronde. Is dat wel het geval, dan wint de speler met de meeste punten.

…en de waardering

Het principe van grondstoffen verzamelen en daar kaarten mee betalen die punten opleveren, is allesbehalve nieuw. Toch ken ik geen spel waar ik Res Arcana goed mee kan vergelijken. Met slechts een handvol kaarten voelt het spel bij je eerste potje bovendien wat beperkt aan. Is dit nu alles?

Maar als je het een paar keer speelt, merk je dat die beperking juist de charme van het spel is. Je moet goed bedenken hoe de Places of Power passen bij de kaarten die je hebt, en je kostbare beurten, waarin je maar één minieme actie mag doen, zo kunt inrichten dat je die kaarten weet te krijgen die je nodig hebt. Iedere actie doet ertoe en timing daarbij is alles. Speel je een bepaalde actie te vroeg of te laat, dan kun je zomaar door een medespeler afgetroefd worden.

De variatie in het spel gaat juist over de individuele spelletjes heen. Elke keer heb je weer een andere set van acht kaarten en liggen er andere Places of Power. Dat maakt dat je elk potje weer een nieuwe strategie moet bedenken en dat je niet snel op het spel uitgekeken raakt. Als bonus is het spel ook nog een schitterend vormgegeven en bij uitstek geschikt voor twee spelers. Ik kan niet wachten op de uitbreidingen.