Voorafgaand aan Spiel had ik de lijst op BGG doorgenomen en een selectie gemaakt van de spellen die me wel interessant leken. De ervaring leert dat je maar beter een brede selectie kan maken omdat de stands van populaire stands vaak snel vol zitten en het dus niet lukt op precies te plannen wat je kan spelen. Dit jaar is het me gelukt om verrassend veel spellen van mijn lijstje te spelen. Sommige daarvan voldeden aan mijn verwachting, andere vielen tegen. En daarnaast speelde ik natuurlijk nog soms opportunistisch een spel dat op het moment dat ik voorbij liep vrij kwam. In deze blogjes zal ik mijn eerste indrukken delen.
Ik heb It’s a Wonderful Kingdom gebacked via Kickstarter. Het spel is inmiddels geproduceerd en onderweg met de trein (vanwege de containertekorten) vanuit China naar Europa. De spellen komen als het goed is begin november aan in Europa en zullen dan waarschijnlijk binnen een maand wel bezorgd zijn. De uitgever had backers van te voren keurig geïnformeerd dat ze op de beurs een beperkt aantal exemplaren van het spel al zouden verkopen omdat ze anders geen plekjes kregen om het spel te demoën van hun Franse distributiepartner. Voor een kleine uitgever is de publiciteit die ze door te demoën op Spiel kunnen genereren, heel waardevol. Na wikken en wegen had de uitgever daarom besloten om deze kans te grijpen, ook al betekent dat dat een beperkt aantal spellen verkocht zouden worden voordat backers hun spel bezorgd hadden gekregen. Dit is een beetje een faux pas in de Kickstarter-wereld, maar als het zo uitgelegd wordt en er niet heel veel tijd zit tussen de verkoop en het moment dat de spellen geleverd worden aan de backers, kan ik er niet zo mee zitten (ik krijg bovendien de luxe Legend versie en niet de retail versie die op Spiel te koop was). Omdat er maar een beperkt aantal exemplaren te koop was, had Peter Hein gevraagd of ik er op donderdag vast één voor hem wilde kopen (hij zou pas op zaterdag komen). Toen we het exemplaar voor hem hadden gekocht, zijn we gaan wachten op een tafeltje om het spel vast te proberen. Dat duurde gelukkig niet heel lang. It’s a Wonderful Kingdom is een tweepersoons vervolg op It’s a Wonderful World. In beide spellen krijg je kaarten die je moet bouwen door er de juiste blokjes voor te verzamelen. Iedere kaart die je bouwt zorgt dat je weer meer blokjes krijgt in latere beuren. Op deze manier bouw je dus een steeds productiever systeempje op. bij It’s a Wonderful World kwam je via draften aan je kaarten, in It’s a Wonderful World doe je dat via een “I split, you choose” mechaniekje. Elke ronde krijgen beide spelers 7 fijne kaarten en 1 pestkaart. Om de beurt speel je twee van deze kaarten waarvan je mag kiezen in welk van twee vakken je ze wilt leggen (mag ook beide in hetzelfde vak). Twee keer per ronde mag je daarbij een kaart dicht spelen. De andere spelers kiest vervolgens uit welk vak hij of zij de kaarten wil hebben. Het ligt dus voor de hand om de pestkaart dicht te spelen, maar omdat dit zo voor de hand ligt kan je ook besluiten om juist een kaart die je graag zelf wilt hebben dicht te spelen in de hoop dat je hem vervolgens zelf kan pakken. Mijn eerste potje smaakte zeker naar meer en ik ben blij dat ik het spel via Kickstarter gebacked heb. De nieuwe manier waarop kaarten worden verdeeld vond ik interessant (hoe leg je zelf de kaarten neer en wat kies je). En bovendien blijft het leuk om je motortje op gang te krijgen door de juiste kaarten te bouwen (en andere af te leggen waardoor je er een grondstof voor krijgt).
Sobek is een tweepersoons spel waarin je setjes moet gaan verzamelen. Op een bordje liggen tegels met bepaalde afbeeldingen er op. In je beurt pak je een tegel uit de rij/kolom/diagonaal die door een ankh-teken wordt aangegeven. Vervolgens verplaats je de ankh naar de plek van de tegel die je gepakt hebt en zet je hem zo neer als op de gepakte tegel gemarkeerd is. In plaats van een tegel pakken, kan je ook setjes met verzamelde tegels uitspelen en dan leveren ze punten op. Ik liep niet echt warm voor dit spelletje. Er zat niets in dat ik interessant of origineel vond.
Kingdomino Origins is de nieuwste loot aan de Kingdomino-boom. Ik heb Kingdomino ontdekt op Boardgamearena en twijfelde of ik het spel wilde kopen. Aan de ene kant vind ik het een super leuk spel en wil ik het graag hebben, maar ik heb het ook al veel online gespeeld (en kan dat nog steeds doen) dus hoe vaak zou ik het nog echt gaan spelen. Ik hoopte dus dat Kingdomino genoeg op het origineel zou lijken om leuk te zijn maar ook genoeg anders zou zijn om het te willen kopen. Kingdomino Origins speelt zich af in de prehistorie. Je kan het spel op verschillende manieren spelen door bepaalde mini-uitbreidingen wel of niet toe te voegen. Wij speelden met één uitbreiding. De basis is hetzelfde gebleven: kies tegels en bouw een landschapje. Aan het eind worden de gebieden gewaardeerd door de oppervlakte te vermenigvuldigen met het aantal vlammetjes (de prehistorische variant van de kroontjes uit het origineel). Bij deze basis komen in ieder geval altijd vulkanen. Als je een tegel met een vulkaan kiest, dan pak je het bijbehorende fiche er bij en leg je dit op een landschapstegel. Deze tegel is nu platgebrand en telt niet meer mee met het landschap maar is wel een vlammetje geworden waardoor je bij de score een extra multiplier hebt. Ik vind dit een leuke toevoeging omdat het je wat flexibeler maakt. In de originele versie kon het voorkomen dat je een heel groot gebied had zonder kroontje en nu heb een manier om dat te repareren. De uitbreiding die wij speelden was dat op sommige tegels ook nog een symbooltje staat (paddenstoel, mammoet, steen of vis). Op deze tegels komt een gelijksoortig fiche te liggen. Elk fiche is aan het eind van het spel een punt waard en de speler die de meeste fiches van een soort heeft krijgt nog een bonuspunt. Ook dit vond ik een leuke toevoeging, mede doordat de houten fiches van de symbooltjes er erg leuk uit zien. Dit spel mocht dus mee naar huis.
Eén van de stands waar ik op Spiel altijd even wil kijken is die van Mebo, een Portugese uitgever die spellen uitbrengt met een Portugees thema (zoals Arraial en Porto). Gelukkig waren ze er ook dit jaar bij en ze hadden hun nieuwste spel Lisbon Tram 28 meegenomen. In dit spel ben je de bestuurder van een trammetje dat toeristen naar de prachtige plekken in Lissabon moet gaan brengen. In je beurt heb je de keuzes uit verschillende acties. Vaak zal je de tram willen bewegen door het uitspelen van kaarten. Hopelijk kom je dan uit bij een halte waar wat toeristen staan te wachten en kan je die laten instappen door het uitspelen van de juiste kaarten. En vervolgens tuf je met je trammetje naar de toeristische hotspot waar de toeristen naar toe willen (opdrachtkaarten die je vervuld). Als laatste actie kan je je tram nog upgraden (wederom door bepaalde kaarten uit te spelen). Aan het eind van je beurt krijg je altijd vier nieuwe kaarten. In het spel zit ook nog een kleine gimmick verwerkt. Als je met je tram ergens naar toe wilt, maar een andere tram staat in de weg, dan moet deze tram weg rijden. Om je komst aan te kondigen mag je op een belletje slaan. Dit heeft speltechnisch geen enkele functie, maar is wel gewoon heel leuk om te doen (het is een heel vrolijk belletje). Je bent in dit spel lekker bezig met het plannen van je routes en moet daarbij een beetje opletten wat andere spelers doen. Soms rijden ze je in de wielen door de passagiers voor je neus weg te kapen, maar soms kan je je ook zo positioneren dat je waarschijnlijk een zetje in de goede richting gaat krijgen. Dit spel beviel zo goed dat het mee naar huis mocht.
High Score was niet het enige nieuwe spel van Reiner Knizia op de beurs. Bij Schmidt kwam zijn nieuwe grote spel Mille Fiori uit. Het thema is Kniziaans dun (iets met glazblazers), dus laten we het daar niet over hebben. In dit spel draften spelers kaarten die je het recht geven om op bepaalde gebieden op het bord een fiche te plaatsen. De verschillende gebieden op het bord leveren op verschillende manieren punten op (bijvoorbeeld zoveel mogelijk fiches aan elkaar grenzend, afhankelijk van de plek waar je plaatst of afhankelijk van het totale aantal fiches in een kolom onafhankelijk van wie de fiches zijn). Tel daar nog bij op dat je ook nog bonussen kan verdienen door op bepaalde manieren te bouwen en je hebt een leuke puzzel te pakken waarin je niet alleen goed op moet letten hoe je zelf kan scoren maar ook in de gaten moet houden dat je geen schoten voor open doel aan de andere spelers weg geeft. Ik vond dit echt een super leuk spel en zou het gekocht hebben, ware het niet dat het spel al was uitverkocht. Wie weet is het straks op het spellenspektakel te vinden.
Leuk om je drie verslagen van Spiel te lezen. Volgens mij vond je Mille Fiori het beste spel dat je op Spiel hebt gespeeld? Klopt dat? 🙂 Op BGG kon ik er nog niet heel veel info over vinden. Het lijkt mij een niet zo’n zwaar soel. Een stapje boven Azul? Ik ga hem in de gaten houden :).
Het was zeker één van de leukste spellen en ik had hem graag gekocht. Hopelijk duikt hij binnenkort hier ook in de spellenwinkels op.