Geplaatst door Na twee mondkapjesedities en een Spielloos jaar was dit jaar alles weer als vanouds. Volle parkeerplaatsen, eindeloze files op de Norbertstrasse en directe omgeving, drukke gangpaden en permanent bezette tafels van de spellen die ik graag zou willen proberen. In een woord: genieten.
Nou ja, niet alles was als vanouds. Zoals iedereen met interesse voor Spiel inmiddels weet, was de vertrouwde beursindeling radicaal omgegooid. Inhoudelijk had dat voordelen. Als je je vooral op familiespellen of juist op expertspellen wilde richten, kon je je beperken tot een of twee hallen en de rest van de beurs negeren. Het nadeel was dat vooral de experthal (nummer 3) erg druk was met liefhebbers op zoek naar een tafeltje. Daar een plekje vinden vergde een combinatie van toewijding, geduld, geluk en soms een stukje schaamteloosheid.
In drie dagen Spiel heb ik slechts twee spellen in Hal 3 kunnen spelen. Een daarvan stond op mijn lijstje, en dat lukte alleen doordat ik bij de opening met stevige pas naar de betreffende stand liep. Toen de rest van mijn gezelschap me gevonden had, waren bijna alle andere tafels van de stand al ingenomen en dat zou de rest van de dag zo blijven. Bij het andere spel was toevallig een tafeltje vrij toen Wendy en ik langsliepen. Dat bleek niet iets waar veelspelers voor warmlopen, dus de vrije tafel verbaasde niet.
Spiel is een beurs die een kwelling moet zijn voor mensen met ‘fear of missing out’ (fomo). Het is al moeilijk genoeg om alle spellen die je ontzettend leuk lijken te spelen, en dan wordt er ook nog een ranglijst bijgehouden van beurstoppers. Als dan blijkt dat je die bijna allemaal niet gespeeld heb, was het beursbezoek dan een mislukking?
Gelukkig val ik elk jaar een stukje minder ten prooi aan deze kwaal. Het helpt als je al meer dan twintig jaar de beurs bezoekt. De toppers van nu zijn de ramsj van volgend jaar, en de blijvend leuke spellen zijn over een tijdje ook nog wel te spelen en te kopen. Natuurlijk vond ik het jammer dat ik veel spellen op mijn eigen lijstje niet kon spelen, maar die gelegenheid komt snel genoeg.
Mijn belangrijkste criterium om een spel te willen proberen is al jaren hetzelfde: er moet een tafel beschikbaar zijn. De beurs is veel te kort om maar eindeloos bij een stand te wachten tot er een plekje vrij is, en in het reserveren van tafels heb ik weinig trek. Vaak schuif ik dan aan bij een spel waar ik niks van weet. In de meeste gevallen is het onderhoudend, soms een grote vergissing en heel af en toe een aangename verrassing die mee naar huis gaat.
In de praktijk kwam het erop neer dat ik vooral veel tijd doorbracht in de hallen 5 en 6. Daar zaten de uitgevers van familiespellen bij elkaar, zoals Ravensburger en Kosmos. Zelfs op de drukke zaterdag was de kans op een vrije tafel daar best groot en de meeste spellen die ik in deze hallen speelde waren goed te pruimen, of ronduit leuk. Dit bevestigde mij in de overtuiging dat complexe en lange spellen niet per se beter zijn dan snelle en toegankelijke spellen. Nota bene twee beurstoppers, Forest Shuffle en Het witte kasteel, waren in deze hallen te vinden. Uiteraard was daar nooit een tafel vrij, dat probleem was niet voorbehouden aan hal 3.
De stand van Ravensburger had behalve een speelotheek nog meer te bieden, en dat drukte voor mijn gezelschap een stevig stempel op deze jaargang. Zoals je in het verslag van Dagmar al kon lezen, kreeg je daar bij het spelen van Lorcana of het besteden van minimaal 25 euro in de winkel een promokaart voor Lorcana: Donald Duck als musketier. Geen bijzondere kaart in het spel, maar de aanwezigheid van het Spiellogo op de promokaart maakt deze kaart voor de verzamelaars van het spel onweerstaanbaar. En zo werden argeloze verse eigenaars van Donald Duck aangeschoten met de vraag of ze die misschien wilden verkopen voor 50 euro?
Zonder veel details prijs te geven ken ik enkele mensen die hier aardig aan verdiend hebben, en ook mijn collectie telt nu een paar spellen die ik zonder deze actie waarschijnlijk niet gekocht had. Het had er alle schijn van dat Ravensburger hier niet op had gerekend. Diverse medewerkers vonden het maar niets en controleerden scherp of mensen niet al een kaart hadden gekregen. Ondertussen waren de spellen in de winkel niet aan te slepen en heeft Ravensburger waarschijnlijk een veelvoud aan spellen verkocht van wat ze zonder Donald Duck, koopjesjagers en ondernemende handelaren gedaan zouden hebben.
Tussen het spelen door ben ik altijd veel op pad door de hallen. Gewoon wat rondkijken en af en toe een spel kopen. Met lege handen thuiskomen is onmogelijk. Maar met een overvolle spellenkast probeer ik me te beperken tot het kopen van spellen die ik thuis ook op tafel kan krijgen en spellen die verder niemand in mijn spellenkring heeft. De meesten uit die spellenkring waren ook op Spiel aanwezig, en ik wil ze hier bedanken: Anton, Dagmar, Elin, Frank, Jurre, Roger en Wendy: jullie hebben me veel geld bespaard door spellen te kopen waar ik ook aan zat te denken 😊
Wat het ook makkelijker maakte om me in te houden was dat deze beurs weinig echte toppers kende. Ik heb ze althans niet gespeeld. Veel prima spellen, maar weinig die ik over een paar jaar nog regelmatig zal spelen. Van de mogelijke uitzondering daarop, Knarr, wist ik van te voren al dat ik die wilde hebben. Dat ging maar net goed, want ik kocht een van de laatste exemplaren van de beurs. Met Forest Shuffle was ik dat ook van plan, maar nu viste ik wel achter het net. Ik ga er eigenlijk van uit dat een Nederlandse uitgever deze titel wel oppikt, en anders is een Engelstalige editie over een tijdje vast niet moeilijk te vinden.
Na een verlate start op donderdag (we deden ruim anderhalf uur over de tien kilometer van ons hotel naar de beurs), die veel drukker was dan ik gewend was, heb ik uiteindelijk weer een ontzettend leuke drie dagen gehad. Op zaterdagmiddag was het weer mooi geweest, maar nog een dag extra had ik er zonder probleem aan vast geplakt. Nu rest me alleen nog de taak alle nieuws aanschaffen snel op tafel te krijgen. Oh, en natuurlijk de spellen te bespreken die ik allemaal speelde. Maar dat is voor morgen.
