Spokenjacht

Het spel …

De meeste mensen zullen het spel Scotland Yard wel kennen. Zo ook Kai Haferkamp, die het spel zo leuk vond, dat hij een eigen variant bedacht: Spokenjacht. Eén speler speelt de rol van Edgar, het slotspook. De andere spelers zijn dappere avonturiers, die Edgar te pakken moeten krijgen voor de nacht voorbij is.

Hiermee heeft het spel veel gemeen met zijn illustere voorganger, maar er zijn ook verschillen, die Spokenjacht de moeite waard maken. Allereerst is daar het bord: de erg leuke tekening van het spookslot is een stuk minder overzichtelijker dan de nette kaart van Londen uit Scotland Yard. Dit is vooral voor de avonturiers lastig, want zij mogen alleen van de ene naar de andere kamer als er tussen beide kamers een verbinding is. Edgar hoeft zich daar niks van aan te trekken, hij kan gewoon door de muren heen zweven. Maar ook Edgar moet opletten: hij mag namelijk iedere kamer in het kasteel maar één keer bezoeken.

Als Edgar aan de beurt is, kiest hij in het geheim een kamer uit waar hij naar toe wil gaan. De bij deze kamer behorende kaart legt hij gesloten voor zich neer. Als alle avonturiers hun zet hebben gedaan, wordt er een dier van het bord gehaald en in het bijbehorende kader gestopt. Op het bord staan namelijk verschillende nachtdieren afgebeeld, zoals uilen en vleermuizen. Er zijn vijf soorten, die ieder vier tot zes keer voorkomen. Zodra een kader vol is, moet Edgar de route bekend maken die hij heeft gevolg, plus zijn huidige locatie.

Om Edgar het leven na de dood iets makkelijker te maken, kan hij als enige gebruik maken van sluiproutes in het kasteel, een deur in het kasteel op slot doen, en mag hij twee keer uitrusten en ook twee keer een kamer bezoeken waar hij al eerder geweest is. Daar staat tegenover dat de avonturiers een spokenval mogen zetten. Als Edgar in de kamer met de val komt, moet hij zijn positie direct bekend maken.

Een avonturier wint het spel als hij in dezelfde kamer belandt als Edgar. Als Edgar erin slaagt uit handen van de avonturiers te blijven tot het laatste dierenkader vol en de nacht dus voorbij is, heeft hij gewonnen.

… en de waardering

Toen ik de spelregels van Spokenjacht las, dacht ik met een kloon van Scotland Yard van doen te hebben, die niets toe zou voegen. Gelukkig bleek dit niet het geval. Bij het verplaatsen van de prooi en de jagers moet je op hele andere dingen letten dan bij Scotland Yard, en de spelers hebben andere opties. Een ander zeer groot pluspunt van Spokenjacht vind ik de uitvoering: het idee met de dieren is leuk gevonden, en het bord met de plattegrond van Canterville Castle nodigt direct uit tot spelen. Als ik als kind moest kiezen tussen Scotland Yard en Spokenjacht, zou mijn keuze alleen al hierom op de laatste vallen. Weer een kinderspel van 999 Games dat de moeite zeker waard is.