Stew

Button Shy Games is een kleine Amerikaanse uitgever die kleine kaartspelletjes uitgeven. Hun spellen bestaan doorgaans uit slechts 18 kaarten. Dat dit geringe aantal kaarten geen belemmering hoeft te zijn om interessante spellen te bedenken blijkt wel uit het feit dat ze inmiddels meer dan 40 spellen uitgegeven hebben, waaronder toppers als Circle the Wagons en Sprawlopolis. Quined Games pikt de krenten uit de pap bij Button Shy Games en zorgt er voor dat een aantal spellen van Button Shy Games nu ook in Nederland goed verkrijgbaar zijn. Het derde spel dat in de Quined-serie werd uitgegeven was Stew.

Stew is een kaartspelletje waar bluf en push your luck centraal staan. In dit spel maken de spelers samen een stoofpotje. De spelers zijn echter niet de enige  hongerige wezens die azen op het stoofpotje. Rondom het kampvuur waarop de stoofpot staat te pruttelen, sluipen verschillende dieren en een  vagebond rond die hopen ook een hapje mee te eten.

De spelers trekken in hun beurt een kaart met daarop een ingrediënt. Vervolgens beslist de speler wat hij of zij hier mee doet: in de stoofpot stoppen of aan de dieren of vagebond geven. Op de ingrediënten-kaart staat hoeveel punten ze opleveren voor de stoofpot. Wortels leveren bijvoorbeeld twee punten op en prei 3 punten. Met knoflook moet je voorzichtig zijn: één teentje levert 6 punten op, maar twee teentjes is eigenlijk te veel en dan leveren ze nog maar 1 punt op. En een steen in de soep is natuurlijk not done en levert zelfs minpunten op.

Een ronde is afgelopen zodra een speler aangeeft dat hij of zij denkt dat de stoofpot klaar is (minstens 12 punten waard is). Op dat moment wordt de stoofpot van het vuur gehaald. Zodra dat gebeurt, komen eerst alle hongerige dieren (dat zijn alle dieren die nog niets te eten hebben gehad van de spelers) bij de stoofpot kijken en snaaien ze snel hun favoriete hapje uit de pot (het konijn pakt bijvoorbeeld een worteltje). Vervolgens wordt de waarde van de soep bepaald door de ingrediënten te waarderen. Als de waarde van de stoofpot 12 punten of meer was, dan was hij af en wint de speler die aangaf dat de stoofpot klaar was 2 punten. Was de stoofpot niet klaar, dan krijgen alle andere spelers een punt. De speler die als eerste vijf punten heeft verzameld wint het spel.

…en de waardering

De kunst is het om de ene keer proberen een waardevolle stoofpot te maken en er voor te zorgen dat de beesten gevoed zijn zodat ze niet alle waardevolle ingrediënten jatten, terwijl je de andere keer doet alsof je een smakelijk hapje aan het maken bent maar de waardevolle ingrediënten juist aan de beesten geeft en de stoofpot verpest. In het eerste geval wil je zelf op het juiste moment Stew (het eten is klaar) roepen. Maar als je te lang wacht is iemand anders je misschien voor. In het tweede geval hoop je dat de andere speler Stew roept en de deksel op de neus krijgt omdat de stoofpot nog niet klaar was.

Je hebt alleen maar zo weinig informatie om te bepalen voor welke strategie je gaat. Je weet alleen wat je eerder hebt gedaan en welke kaart je getrokken hebt.  Je kan daarmee op sommige momenten wel een beetje sturen, maar vaak ook niet. Je weet bovendien al helemaal niet wat de anderen hebben uitgevoerd. Je moet dus inschatten wat zij proberen te doen, maar dat is meer een kwestie van intuïtie dan van een beredeneerde gok.

Stew vond ik daardoor een beetje een ongrijpbaar spelletje. Er zijn te veel onbekenden waardoor het spel een hoge geluksfactor heeft. Soms trek je kaarten in een volgorde die kansen biedt om te sturen, maar soms kan je er ook maar weinig mee. Ik heb me op zich wel vermaakt met Stew (al is het maar door de mooie kaarten), maar heb er uiteindelijk te weinig grip op om het spel echt leuk te vinden.