Tongiaki

Geplaatst door

2-6 spelers
30-45 minuten
Auteur: Thomas Rauscher
Uitgever: PS Games (2004)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 1 Gemiddelde: 2]

Het spel …

Wie niet kan zwemmen moet Tongiaki in de kast laten staan. Een groot gedeelte van de boten die op zoek zijn naar nieuwe eilanden kunnen de sterke stroming niet aan en verdwijnen in de diepten van de oceaan. Dit Duitse spel wordt in Nederland gedistribueerd door PS Games met bijgeleverde Nederlandse spelregels.

Iedere speler begint met een aantal bootjes op het starteiland. Gaandeweg ontrolt de kaart zich door het trekken van tegels, een concept dat erg in zwang is geraakt (denk aan spellen als Tikal, Conquistador en bepaalde zeevaardersscenario’s van de Kolonisten). Je kunt een nieuw gebied ontdekken door met je boot weg te varen. Maar een boot mag pas varen als alle plekken op de aanlegsteiger waar hij ligt bezet zijn. Alle andere bootjes varen dan mee. Met het motto ‘samen staan we sterk’, varen de bootjes naar een nieuwe tegel. Als deze er nog niet ligt moet deze van de stapel gepakt worden. Bij een eiland halen alle spelers opgelucht adem en kruipen ze aan land. Bij een oceaantegel is het de vraag of ze het gaan redden. Op de tegel staat namelijk aangegeven hoe sterk de stroming is. Hoe sterker de stroming, hoe meer verschillende boten er mee moeten varen om het te overleven. Soms moeten er zelfs vier verschillende kleuren boten mee varen!

Aan het begin van iedere beurt mag een speler één eiland aanwijzen waar hij het aantal boten dat daar ligt verdubbelt. De enige beperking is het aantal verschillende steigers op dat eiland. De boten moeten ook zo goed mogelijk verspreid worden, je mag niet alles op één steiger zetten en meteen verder varen. Als op het nieuwe eiland weer een steiger vol geraakt is gaan deze boten ook weer varen. Zeker in de eindfase van het spel kan het plaatsen van één boot een enorme kettingreactie over het hele bord veroorzaken. De actieve speler bepaalt steeds waar al die boten naar toe varen, zelfs als op een volle steiger geen van zijn boten staan. Deze schepen storten zich relatief vaak in het kolkende water. Doel van het spel is om aan het eind op zo veel mogelijk eilanden aanwezig te zijn. Op de eilanden staat aangegeven hoeveel punten deze waard is. Omdat het een erg dynamisch spel is ben je pas zeker van de winst als de laatste land- of water tegel gedraaid is, tot die tijd kan er altijd nog van alles gebeuren.

… en de waardering

Bij dit spel maakt het een groot verschil met hoeveel spelers je het speelt. Met drie spelers komt het niet goed uit de verf, bij vier en vijf naar mijn mening het beste. Helaas zit er zeker in het begin een pechfactor. Als je als laatste bent en iedereen jouw bootjes heeft weggevaren is het veel moeilijker een lading nieuwe boten op het bord te zetten. Als jouw bootjes dan ook nog allemaal stuurloos in de oceaan verdwijnen is de malaise helemaal compleet. Gelukkig is dit bij meer spelers minder snel het geval. En dan kan het heel leuk zijn om proberen de vele gevolgen van één actie te overzien. Bovendien verandert er zo veel tijdens het spel dat je nooit ver van tevoren kan zeggen wie er gaat winnen. Zelfs als je er belabberd voor staat kan het tij ten goede keren. Het concept is erg leuk maar de verrassingsfactor net iets te groot naar mijn smaak .

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *