Wyrmspan

Geplaatst door

1-5 spelers
90-120 minuten
Auteur: Connie Vogelmann
Uitgever: 999 Games (2024)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 3 Gemiddelde: 3.3]

Het spel…

Draken spreken altijd tot de verbeelding. Toen Jamey Stegmaier besloot gehoor te geven aan de oproep van fans van Wingspan om een nieuwe variant van Wingspan te maken, maar dan met een ander thema, was hij er dan ook snel uit. Wat vogels kunnen (vliegen en eieren leggen), kunnen draken immers ook, maar dan imposanter. En dus gaf hij de opdracht om een Wingspan met draken te maken en het resultaat hiervan ligt inmiddels in de winkel.

Maar als je denkt dat Wyrmspan alleen een re-skin is waarin de vogels zijn vervangen door draken, dan heb je het mis. Het is echt een ander spel, al zijn er veel overeenkomsten. In Wyrmspan moet je aan de bak om zo veel mogelijk punten te verzamelen. Er zijn verschillende manieren om aan punten te komen en de belangrijkste daarvan is door draken naar je grot te lokken. Elke draak is namelijk een aantal punten waard en sommige draken leveren nog bonuspunten aan het eind van het spel op als je bepaalde doelen hebt behaald (bijvoorbeeld twee punten voor iedere andere agressieve draak die in dezelfde grot woont).

Aan het begin van het spel is elk van de drie grotten waar de draken moeten gaan wonen al een heel klein stukje uitgegraven (er is precies genoeg ruimte voor één draak). Als je meer draken wilt huisvesten, dan zal je dus de grot verder uit moeten graven. Dat is gelukkig niet moeilijker dan een kaartje op een leeg vak leggen en daar soms één of twee eieren bij in te leveren. Ieder stukje grot dat je uitgraaft levert je bovendien meteen iets leuks op (zoals grondstoffen of een extra gratis actie).  En daarna kan je een draak in de grot lokken door de juiste zaken (zoals grondstoffen en eieren) neer te leggen als lokkertje.

De manier waarop je aan nieuwe kaarten en grondstoffen komt, doet sterk aan Wingspan denken. In plaats van in je beurt een grot uit te graven of een draak te lokken, kan je namelijk ook je grotten (en de draken die daarin wonen) activeren. Je loopt dan met een mannetje van het begin van de grot naar zo ver als je komt (op basis van hoeveel draken er liggen) en je pakt de zaken op die je tegenkomt. En daarbij zit meer variatie dan in Wingspan. Waar je in Wingspan voor elke rij altijd hetzelfde basisgoed kreeg maar dan steeds meer (en daar boven op de zaken die de vogels gaven), leveren de rijen in Wyrmspan verschillende zaken op. Het eerste en derde stapje leveren afhankelijk van de grot die je kiest een grondstof, drakenkaart of grotkaart op, maar het tweede stapje is dat je een stapje op het zogenaamde drakengilde bord mag zetten. Dat is een apart bord waar je met een blokje een rondje loopt waarbij ieder stapje wat anders oplevert (een bepaalde grondstof, een ei, een kaart, maar soms ook de kans om extra punten te scoren). Het vierde stapje in iedere grot levert een ei op en het laatste stapje altijd een manier om punten te scoren. En tussen die stapjes komen dus nog de draken te liggen die ook extraatjes op kunnen leveren.

Het spel duurt vier rondes lang. Het aantal acties dat de spelers in een ronde uitvoeren kan verschillen. Iedereen krijgt elke ronde zes munten en met iedere munt kan je in principe één actie uitvoeren. Maar soms maken muntjes deel uit van de “prijs” van een draak en soms kan je als beloning extra muntjes krijgen waardoor je weer meer acties kan uitvoeren.

In elke ronde kunnen de spelers verder nog punten scoren door bepaalde einde ronde doelen na te streven. Hoe hoger je op een doel scoort, hoe meer punten je krijgt. Voorbeelden voor doelen zijn bijvoorbeeld wie de meeste schuwe draakjes heeft of wie de meeste weggestopte kaarten heeft.

…en de waardering

Zoals gezegd zijn er grote overeenkomsten tussen Wingspan en Wyrmspan, maar zijn het echt twee verschillende spellen. Wyrmspan is de complexere van de twee. Wyrmspan voelt voor mij als een opgevoerde versie van Wingspan. Er is extra chroom aan het spel toegevoegd door het toevoegen van de grot-kaarten, het drakengilde bordje en de manier waarop de grotten werken. Dit geeft extra mogelijkheden, maar maakt het spel ook ingewikkelder (meer opties en meer dingen die op elkaar in werken) en bruter (maar daardoor minder elegant). Ik vind ook de geluksfactor in Wyrmspan hoger. Het is hard werken om aan het begin van het spel aan nieuwe kaarten te  komen en dat maakt dat je het aan het begin van het spel moet doen met wat je krijgt. Als je dan net een onhandige combinatie van draak- en grotkaarten hebt, dan kost het veel moeite om op gang te komen. Bij Wingspan kan je dat ook wel eens hebben, maar heb ik het gevoel dat ik  daar toch sneller op stoom weet te komen dan in Wyrmspan.

Maakt dit Wyrmspan een slecht spel? Zeker niet. Het is nog steeds een ontzettend leuk spel om te doen. Je bent lekker bezig om je grotten uit te bouwen en te vullen met draken. En dat is niet makkelijk dus je hebt veel om over na te denken. Het spel ziet er ook heel verzorgd uit, al had ik het zelf mooier gevonden als de draken in wat fellere kleuren waren getekend in plaats van de pastelkleurige aquarellen die nu gebruikt zijn (de plaatjes spatten niet echt van de kaarten af). In de spellenwereld zijn de meningen verdeeld over of Wingspan of Wyrmspan nou de leukere van de twee is. Mijn stem gaat naar Wingspan, maar ik zeg ook zeker geen nee tegen een potje Wyrmspan op zijn tijd.

Als je nog meer wilt weten over de verschillen tussen Wingspan en Wyrmspan, lees dan dit blogje.

3 reacties

  1. Dankjewel voor je uitgebreide antwoord, maar ik denk nog steeds, net als Saskia, dat de geluksfactor in Wyrmspan toch echt kleiner is. Ik heb Wingspan ontzettend vaak gespeeld, en net als jij altijd met alle uitbreidingen. Wyrmspan heb ik op dit moment 15 keer gespeeld. Het kan zeker voorkomen dat de boel op een zeker moment wat stagneert, maar in alle voorbeelden die je geeft, Dagmar, kan dit net zo goed in Wingspan gebeuren. Wyrmspan biedt juist extra kansen en flexibiliteit in de vorm van de grotkaarten, die je niet alleen grondstoffen maar ook andere dingen kunnen opleveren, net als ook het drakengildespoor. Ook de ingreep dat je niet eindeloos dezelfde actie kan blijven uitvoeren zoals in Wingspan maakt het speelveld volgens mij gelijkwaardiger.

  2. Hoi Sander,

    Ik zag je vraag en wilde hem toelaten (we hebben best veel spam vandaar dat we dat handmatig moeten doen), maar ik klikte mis en verwijderde je item.

    Maar ik heb je vraag waar de geluksfactor in zit gezien, dus bij deze het antwoord.

    Je krijgt aan het begin van het spel drie grotkaarten en drie draakkaarten en van die zes kaarten mag je er vier houden. Er liggen verder nog drie grotkaarten en drie draakkaarten open. Het kan zijn dat je voor het eerste of zelfs de eerste twee einde ronde doelen geen draken hebt getrokken die daar aan voldoen en dat ze ook niet openliggen. Dan moet je van de stapel gaan trekken in de hoop dat je een goede kaart trekt. Maar zeker in het begin kan je dan maar één kaart per keer trekken en moet je dus heel veel geluk hebben dat je de goede trekt. Terwijl iemand anders precies de goede draken heeft. Ik geef toe dat geluk zit ook in Wingspan. Maar daar komt nog bij dat je net allemaal draken kan trekken die heel duur zijn (lastig te bouwen aan het begin) en die op geen enkele manier op elkaar aansluiten of die in deze fase van het spel nog heel onaantrekkelijk zijn (draken die punten opleveren aan het eind van het spel afhankelijk van wat je gebouwd hebt, maar die tot dat moment niets doen). Dan heb je het echt lastiger dan als je kaarten trekt die niet zo duur zijn en die meteen iets opleveren of die iets opleveren als je ze activeert. In Wingspan zit dat ook, maar daar heb ik toch het gevoel dat ik makkelijker aan meer kaarten kom en dus een veel kleinere kans heb dat ik maar niet op gang kom. Bij Wingspan is het ook makkelijker om leuke combinaties te maken. Als het niet is wat ik wilde, dan kan ik meestal wel een leuk alternatief vinden. Bij Wyrmspan is het soms echt een ongeorganiseerd zootje waar ik uit kan kiezen en dat vind ik toch minder leuk.

    Misschien is het ook nog goed om op te merken dat ik Wingspan altijd “all in” speel, dus met alle uitbreidingen door elkaar. We spelen dan op het Oceanië bord en dat speelt net wat soepeler dan basis Wingspan.

    Ik ben benieuwd hoe anderen dat ervaren.

    1. Ha Dagmar en Sander,

      Ik ervaar juist bij Wyrmspan de geluksfactor als kleiner, doordat je niet meer afhankelijk bent van zowel je startkaarten als van wat er toevallig uit het vogelhuisje rolt. Geef mij maar Wyrmspan!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *