Age of Empires III – The Age of Discovery

Het spel …

Age of Empires III is een spel dat schreeuwt: Amerikaans! Een grote doos, een enorm bord, overdadig veel plastic, felle kleuren en een dik regelboek met kleine lettertjes. Niet iets waar de doorsnee liefhebber van spellen van Duitse snit van houdt. Maar bij het lezen van de regels wordt die eurospeler snel gerustgesteld: Age of Empires III is een werkverschaffingspel, een inmiddels wel heel erg bekend genre.

Zoals de ondertitel ‘The Age of Discovery’ al zegt ga je op reis om het pas ontdekte Amerikaanse continent te verkennen en te koloniseren. Om dat te kunnen doen, moet je voorbereidingen treffen in de Oude Wereld. Zo kun je goederen verkrijgen om inkomsten te genereren, kolonisten werven om zich aan gene zijde van de Atlantische Oceaan te vestigen, en dappere zeelui en soldaten monsteren om het continent te, uhm, ‘ontdekken’. Deze acties zijn beperkt uit te voeren. En je raadt het al, je moet mannetjes inzetten op de actievakken om de acties te kunnen doen.

Het spel wordt gespeeld in acht ronden, die ieder uit zo’n tien fasen bestaan. Maar schrik niet: de meeste daarvan zijn administratief, zoals het krijgen van inkomsten of punten. Het hart zit in de eerste twee fasen, namelijk kolonisten inzetten en de actievelden afhandelen.

Uiteindelijk gaat het natuurlijk om het krijgen van punten. De meeste punten worden vergeven door het hebben van meerderheden in de verschillende koloniën van de Nieuwe Wereld. Wordt het in de koloniën een beetje te druk, dan kun je er soldaten heen sturen om je medespelers wat in toom te houden. Jaja, als de lokale bevolking eenmaal ingetoomd is begint het onderlinge landjepik. Het lijkt net echt.

Daarnaast is ook het ontdekken van koloniën lucratief. Verder zijn er allemaal gebouwen te koop, waarvan er enkele aan het eind nog punten opleveren. Uiteraard wint de speler met aan het eind de meeste punten.

… en de waardering

Behalve een overdaad aan wellustig spelmateriaal, heeft Age of Empires III een overdaad aan spelideeën: werkverschaffing, meerderheden, economische motor, ontdekken, noem maar op. Maar ook hier geldt: overdaad schaadt. Door al die ideeën ontbreekt de focus en samenhang. In plaats van een bepaald spelidee goed uit te werken, heeft Drover overal ideeën vandaan gehaald en die tot een spel samengesmeed. Het mag dus eigenlijk een prestatie heten dat het geheel nog werkt ook (al vind ik de geluksfactor bij de ontdekkingen wel uitermate irritant). En het werkt blijkbaar goed ook, want Age of Empires III is een er populair spel, met talloze liefhebbers.

Daaronder schaar ik mezelf niet. Het is op zich leuk genoeg om te spelen, maar ook niet meer dan dat. Het gebrek aan samenhang en een overtuigend thema, in combinatie met een forse speelduur, maakt dat ik dit waarschijnlijk niet snel meer op tafel zal leggen. Daarvoor is de concurrentie in het genre met spellen als Agricola, Caylus en De Kathedraal te sterk.