Cardcassonne

Het spel …

Een Engels gezegde luidt dat er in het leven twee zekerheden zijn: de dood en belastingen. Inmiddels kunnen we daar wel ‘Carcassonne’ aan toevoegen. Het bordspel brengt nog steeds uitbreidingen voort, de een nog belachelijker dan de andere. Andere spin-offs tieren ook welig. Cardcassonne is een van de meest recente.

De lollig bedoelde spelling laat weinig te raden over: Carcassonne met kaarten in plaats van tegels. Maar is dit wel Carcassonne? Het spelidee staat er volledig los van en ook de vormgeving doet niet direct een belletje rinkelen.

Cardcassonne lijkt meer een variant op Coloretto. De spelers beginnen allemaal met een setje kaarten, in verschillende kleuren en soorten. In je beurt mag je of een kaart spelen, of een rij kaarten claimen. Speel je een kaart, dan leg je die in de rij met dezelfde kleur. Wil je kaarten claimen, dan leg je de beroemde ‘meeple’ naast de laatst gespeelde kaart in een rij.

Een ronde eindigt als iedereen zijn kaarten en zijn pion gespeeld heeft. Nu krijg je alle kaarten tussen jouw meeple en die daarvoor (of alle gespeelde kaarten tot aan jouw pion) en scoor je punten voor de verkregen kaarten. Mensen en dieren leveren direct punten op, gebouwen scoor je pas aan het einde. Het spel eindigt als alle kaarten op zijn. De speler met de meeste punten wint.

… en de waardering

Cardcassonne laat zich het beste omschrijven als Coloretto met meer toeters en bellen. Werkelijk niets herinnert aan Carcassonne, of het moeten de illustraties zijn, die verwijzen naar monniken, rovers, boeren en ridders. Zo kunnen we de merknaam Carcassonne natuurlijk op ieder spel plakken.

Afgezien daarvan is Cardcassonne een heel behoorlijk spel. Er zit een plezierige spanning in de voortdurende afweging tussen het spelen en claimen van kaarten. Claim je te vroeg, dan legt iedereen nog kaarten neer na jouw meeple. Ben je te laat, dan moet je met een paar kaartjes genoegen nemen. Bepalen welke kaarten het interessantst zijn, vergt soms nog een behoorlijke rekenpartij, maar vaak is dat intuïtief wel duidelijk.

Cardcassonne is door die spanning het leukst met zo veel mogelijk spelers. Met minder blijft er altijd wel een leuke rij over, terwijl het met vijf soms vechten is.
Cardcassonne heeft genoeg te bieden, maar als je voor elegantie gaat, kun je het beter bij Coloretto houden.