Dominant Species

Geplaatst door

2-5 spelers
180-240 minuten
Auteur: Chad Jensen
Uitgever: GMT Games (2010)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 5 Gemiddelde: 4.2]

Het spel …

Werkverschaffingsspellen en meerderhedenspellen zijn typische genres van het ‘eurospel’. Bekende archetypes hiervan zijn Caylus en El Grande. Verrassing alom dus toen GMT, vooral bekend door pittige wargames en aanverwante spellen een hybride uitbracht van deze twee genres: Dominant Species.

Dominant Species speelt zich af aan de vooravond van de laatste ijstijd, 90 duizend jaar geleden. Iedere speler beheert een klasse in het dierenrijk, zoals zoogdieren, insecten en vogels. Het doel is om voordat de ijstijd zijn intrede doet jouw dierenklasse zoveel mogelijk over de aarde te verspreiden en daarmee ook zo dominant mogelijk te worden.

In den beginne is de aarde natuurlijk woest en ledig. Middenin het speelveld bevindt zich een toendra, omringd door zes verschillende landschappen met daarop de eerste diersoorten. Iedere speler heeft een beperkt aantal actiepionnen tot zijn beschikking, die ze een voor een op Caylusachtige wijze inzetten. Je kunt bijvoorbeeld de genenpool van je diersoorten verrijken, ze verplaatsen of vermeerderen of het aangezicht van de aarde minder woest en ledig maken.

Heeft iedereen al zijn acties ingezet dan worden ze in een vaste volgorde afgehandeld. Als laatste worden de ‘dominantie’-acties uitgevoerd. Wie zo’n actie gekozen heeft mag een gebied waarderen. De speler met de meeste blokjes krijgt daar de meeste punten. De speler wiens dieren het beste aangepast zijn aan de lokale omstandigheden is de dominante diersoort en mag een dominantiekaart nemen. Daarmee kun je interessante dingen doen die het speelveld ingrijpend kunnen veranderen.

Nadat alle acties zijn uitgevoerd begint een nieuwe ronde en worden de dominantiekaarten weer aangevuld. Onderop de stapel ligt altijd de kaart ‘De ijstijd begint’. Het spel eindigt na afloop van de ronde waarin deze kaart gespeeld wordt. Er volgt nog een eindtelling en de speler met de meeste punten wint.

… en de waardering

Dominant Species is een beest van een spel. Hiernaast verbleekt Caylus als een hersenloos vluggertje. De complexiteit zit daarbij niet zozeer in de regels, al kennen die aardig wat chroom. Wat het spel vooral ingewikkeld maakt is dat er zoveel verschillende acties zijn dat het onmogelijk is om alles te overzien. Tegen de tijd dat je een gebied gaat waarderen kan het voorkomen dat je nergens meer de meerderheid hebt of dominant bent. Dat wil natuurlijk niemand, dus wordt er stevig nagedacht en eindeloos gedelibereerd. Maar zelfs dat haalt de stevige portie chaos niet uit het spel.

Hierdoor wordt een toch al niet vlot spel nog langzamer. Dat is jammer, want Dominant Species heeft veel dingen die het spel boeiend en de moeite waard maken. Er is veel om over na te denken. Dat is een goede zaak, maar Dominant Species biedt iets teveel van het goede.
Met wat minder chaos en een halvering van de speelduur zou Dominant Species een briljant spel kunnen zijn. Nu blijft het steken in een dappere maar half geslaagde poging.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *