Flandern 1302

Het spel …

Een populair genre in spellenland is dat van het meerderhedenspel. Kort gezegd komt het er op neer dat je in verschillende categorieën (landen, bedrijven, stadswijken, noem maar op) moet proberen zoveel mogelijk invloed moet zien te krijgen om punten te scoren. Een van de oudste spellen in dit genre is Acquire, maar het klassieke meerderhedenspel is zonder twijfel El Grande.

Weer een nieuw spel in deze lange reeks is Flandern 1302. Daarin proberen de spelers zoveel mogelijk invloed te verwerven in zes steden in Vlaanderen en vlak daarbuiten. Invloed wordt voor de verandering eens niet bijgehouden met aandelen of houten blokjes, maar met fiches die stadswijken voorstellen. Net als in Kardinaal & Koning bepaalt het aantal wijken de maximale score per stad.

Het plaatsen van wijken gaat met behulp van kaarten. Iedere speler krijgt een identieke set kaarten. Voor iedere stad krijg je een kaart, plus nog wat extra kaarten met speciale functies. In een ronde kiest elke speler in het geheim een kaart uit, die vervolgens een voor een uitgespeeld worden. Uitgespeelde kaarten leg je apart; je mag ze pas weer in je hand nemen (en inzetten) als je de kaart uitspeelt waarmee je alles weer op handen neemt. Verder doe je dan niks, dus in feite moet je een beurt overslaan.

Behalve deze kaarten krijgt de startspeler elke ronde een geheime gouden actiekaart. Die hebben over het algemeen dezelfde functies als je eigen kaarten, plus een paar speciale. Deze kaart wordt uitgespeeld nadat iedereen zijn kaart heeft uitgevoerd.

Een stad wordt gewaardeerd als de laatste wijk volgebouwd is. Het spel eindigt als alle zes steden gewaardeerd zijn. Winnaar is de speler met de meeste punten.

… en de waardering

Het bijzondere van Flandern 1302 is dat je veel invloed hebt op de punten die een stad op zal leveren. Het grondplan is voor iedere stad gelijk, maar sommige steden leveren slechts elf punten op en andere soms meer dan twintig. Helaas is dat het enige leuke eigen element. Een ander gedeelte, de gouden actiekaarten, staat me totaal niet aan. Sommige van deze kaarten zijn veel beter dan de andere. Dit geldt vooral voor de kaart waarmee je al je kaarten weer op handen mag nemen, omdat hij je in feite een extra beurt oplevert. Als je zo gelukkig bent deze kaart een paar keer te trekken kun je het spel nauwelijks meer verliezen. Verder is het spelverloop redelijk tam. In het begin zit je elkaar zelden in de weg en kun je doen wat je wilt. Tegen het einde zijn er nog maar weinig plekken vrij en moet je hopen dat je daar nog een fiche kunt plaatsen. Daartussen is wel enige spanning, maar die kan dus danig verpest worden door de gouden actiekaarten.

Met zoveel goede meerderhedenspellen (zoals El Grande, Maharadja, Kardinaal en Koning en San Marco) ligt de lat voor nieuwe spelen met dit spelmechanisme navenant hoog. Helaas slaagt Flandern 1302 er voor mij niet in dat niveau te bereiken.