Jäger und Sammler

Reiner Knizia is de ongekroonde koning van de tegellegspellen. Van Eufraat en Tigris tot Blue Lagoon en van Heersers der Woestijn tot Yellow & Yangtze, geen enkele auteur heeft met dit spelidee zoveel gedaan. Ook in het omgekeerde genre laat hij zich niet onbetuigd. Net als in Afrika worden in Jäger und Sammler de tegels eerst op het bord geplaatst, waarna de spelers ze om beurten van het bord nemen om punten te scoren.

Jäger und Sammler wordt in twee seizoenen gespeeld, zomer en winter. In beide seizoenen verzamel je allerhande tegels die punten opleveren, zoals bessen, knollen, verschillende artefacten en natuurlijk de onvermijdelijke mammoets. Om die laatste te verschalken moet je wel eerst ergens wapens hebben opgepikt.

Het spelverloop lijkt erg op dat van Pinguïn. De spelers beschikken over vier stamleden en mogen elke ronde twee stapjes lopen. Je kunt met een stamlid alleen op een vrije tegel gaan staan. Verlaat je die tegel, dan neem je hem van het bord. Op die manier wordt voor iedereen de bewegingsvrijheid steeds kleiner. Alleen de paden en grotten blijven op het bord liggen. De grotten zijn onderling verbonden, daarmee kun je grote afstanden op het bord afleggen.

Op het bord staan ook nog vier zomer- en winterkampen. Als je daar langsloopt laat je er een krat met voorraad achter. Aan het begin van de winterfase beginnen je stamleden op de plekken waar je voorraad hebt achtergelaten (dat kunnen er minder dan vier zijn), voorraden aan het eind van de winter leveren punten op.

De tegels in de winter zijn grotendeels dezelfde als in de zomer, met als belangrijkste verschil dat er nu meer mammoets af te schieten zijn. Zijn alle wintertegels van het bord genomen dan eindigt het spel en telt iedereen zijn punten. De speler met de meeste wint.

…en de waardering

Net als Afrika en Pinguïn is Jäger und Sammler een genoeglijk familiespel. De regels zijn zo uitgelegd en spreken eigenlijk voor zich. Omdat het enige toeval zit in het verdelen van de tegels over het bord aan het begin van de twee fases is er geen geluksfactor van betekenis. Er is voor iedereen wel wat te halen, en met slim spel kun je delen van het bord afsnijden van de andere spelers. Dat komt met twee spelers het beste tot zijn recht. Met dat aantal blijft het voor gevorderde spelers ook nog een leuke uitdaging op zijn tijd om te spelen.