Keltis: Das Kartenspiel

Het spel …

Reiner Knizia is de productiefste spelauteur die er is. Geen andere auteur brengt zo veel nieuwe spellen per jaar uit. Een groot deel van zijn nieuwe spellen zijn kleine kaartspelletjes. Vooral in deze categorie blinkt Knizia uit in het recyclen van ideeën door er net een andere draai aan te geven of er iets kleins aan toe te voegen. Het blijft indrukwekkend hoe hij met kleine veranderingen in de regels iedere keer weer een vers spel weet af te leveren.

Het kaartspel is natuurlijk een vervolg op Spiel des Jahres winnaar Keltis dat op zijn beurt weer een speltechnisch vervolg is van Lost Cities. Het winnen van deze prestige prijs is tegenwoordig de garantie voor een vloed aan uitbreidingen en spin-offs. En aangezien Knizia er zijn hand niet voor omdraait om met simpele veranderingen iets nieuws te maken, ligt naast het kaartspel er inmiddels ook al een uitbreiding in de winkel en het zou me verbazen als de Keltis familie niet verder gaat groeien.

In het kaartspel moeten er net als in Lost Cities, Keltis en zo veel andere Knizia-spellen rijtjes gevormd worden. In je beurt moet je telkens een kaart spelen en er vervolgens één pakken. Kaarten mag je aan rijtjes leggen of afleggen in het midden. De rijtjes die je vormt moeten consequent op- of aflopend zijn. Dit simpele gegeven zorgt al voor veel spanning. Je moet wat doen, maar vaak wil je liever wachten want misschien trek je wel net de kaarten die nu nog in je rijtje passen. Aan het eind van het spel leveren korte rijtjes (veel) strafpunten op en lange rijtjes pluspunten.

Naast de gekleurde rijtje zitten er ook zogenaamde puntenkaarten in het spel. Deze kaarten hebben wel een getal maar geen kleur en kunnen in alle rijtjes gebruikt worden (een soort jokers dus) of in een eigen rij gelegd worden die niet op volgorde hoeft te liggen en die altijd punten oplevert. Er zijn tenslotte ook nog wenssteen-kaarten. Dit zijn ook weer genummerde kaarten (1-9), maar deze mag je alleen pakken als je twee kaarten met dezelfde waarde aflegt (dus twee vieren afleggen, geeft je het recht om de wenssteenkaart met de waarde vier te pakken). Voor deze kaarten krijg je ook weer straf- of bonuspunten afhankelijk van hoeveel kaarten je hebt.

… en de waardering

Het Keltis Kaartspel heeft mij zeer aangenaam verrast. Met bekende ingrediënten en een paar kleine toevoegingen is het Knizia weer gelukt om een goed spel af te leveren. De spelbeleving lijkt erg op die van Lost Cities, Keltis, Schotten Totten, Cthulhu Rising maar verveeld mij nog lang niet. De spanning die het gedwongen moeten leggen oplevert in combinatie met de onzekerheid over wat je gaat trekken en wat je tegenstanders doen, levert weer een goed spel op. Je moet dus niet iets heel nieuws of origineels van dit spel verwachten, maar als je op zoek bent naar een spannend legspel ben je aan het goede adres.