Geplaatst door In augustus 2021 kwam lekker vaak een spel op tafel, mede doordat we deze maand vakantie hadden. We zijn deze vakantie drie nachtjes naar Düsseldorf geweest. Het was erg fijn om eindelijk weer eens niet in ons eigen bed te slapen en ergens rond te lopen waar geen Nederlands werd gesproken. En het was leuk om in Duitse winkels naar het spellenschap te kijken (we hebben Luxor voor twee tientjes op de kop getikt). Tegelijkertijd was het nog wel een echte Corona-vakantie omdat je in Duitsland op ongeveer elke straathoek een testlocatie zag (er zat er zelfs één tegenover de ingang van ons hotel), je binnen in gebouwen overal een mondkapje op moest en je op veel plaatsen moest laten zien dat je getest/genezen of gevaccineerd (3G) was. Het was daardoor zowel een beetje terug naar het oude normaal (want op vakantie in het buitenland) als terug naar het recente abnormaal (want mondkapjes) als misschien wel het toekomstige normaal (3G voor toegang).
Er kwam afgelopen maand 74 keer een spel op tafel. Het meest gespeelde spel was Railroad Ink doordat Niek en ik een flink aantal uitbreidingen hebben gespeeld in het kader van onze Railroad Ink Challenge. We hebben nu nog 6 uitbreidingen te gaan, dus waarschijnlijk gaan we komende maand de Challenge afronden.
Er kwamen deze maand 3 spellen voor het eerst op tafel. De eerste daarvan was Seize the Bean. Dit is een spel dat ik in februari 2018 via Kickstarter heb gekocht. De makers verwachtten toen dat het spel in september 2018 geleverd zou worden. Het was hun eerste project en het was te merken dat ze super enthousiast waren. Tijdens de campagne bedachten ze allemaal leuke extra’s: uitbreidingen, luxere componenten knuffelberen en bijzondere (echte) koffiebonen. Het meeste daarvan moest alleen nog volledig ontwikkeld worden. Ik zag de bui toen al hangen dat dit project niet op tijd afgeleverd zou gaan worden. En dat bleek te kloppen. De makers kwamen er achter dat het echt heel veel werk is om een spel uit te brengen, zeker als je allemaal extra uitbreidingen toezegt die je nog wel “even” moet maken. Het is een mega-klus geweest om alles te playtesten, te ontwikkelen, te designen en te laten produceren. Geen enkele planning werd dan ook gehaald en de datum waarop het spel geleverd zou gaan worden schoof steeds verder naar achteren. Maar uiteindelijk is het ze gelukt om het spel af te maken en af te leveren. En dat verdient echt lof voor het doorzettingsvermogen waarmee zij jarenlang stug doorgewerkt hebben om het spel af te krijgen. Bovendien moet het erg lastig zijn geweest om met het budget van 2018 in 2021 een spel te laten maken. Veel prijzen zijn sindsdien immers flink gestegen en het spel was toch al niet duur (ik heb er 39 euro voor betaald, exclusief verzendkosten). De makers hebben bovendien geen half werk geleverd of er de kantjes vanaf gelopen in de haast om het spel af te leveren. Het spel is echt tot in de puntjes verzorgd en ziet er dan ook supergelikt uit. Zo zijn bijvoorbeeld de plastic koffieboontjes en plastic suikerklontjes niet van echt te onderscheiden en zijn de illustraties van alle Berlijnse bewoners erg leuk om te bekijken. Het spelregelboek is wel wat aan de dikke kant door hun streven om volledig te zijn en alles heel goed uit te leggen. Paradoxaal genoeg werd het daardoor juist lastiger om de structuur van het spel goed op mijn netvlies te krijgen en alles te onthouden.
Seize the Bean is een combinatie van een deckbuilder met een workerplacement spel. In dit spel ben je de eigenaar van een koffiebarretje in Berlijn met twee werknemers. Tijdens het spel kun je je koffiebarretje stylen om aantrekkelijk te zijn voor bepaalde inwoners van Berlijn (de party-people do je bijvoorbeeld een groot plezier door een discobal op te hangen of door een foto-booth neer te zetten). Of je kunt zorgen dat je voorraadkasten goed gevuld zijn met bijvoorbeeld lekkere donuts of juist met sojamelk. De gasten die naar binnen lopen door je deur verzamel je in je deck. Je probeert daarin gasten te krijgen die graag in jouw koffiebar komen omdat ze dan positieve reviews op social media achterlaten. De teksten op de review-fiches zijn aangeleverd door de backers van de Kickstarter-campagne en daar zitten hele grappige en onbegrijpelijke bij. Mijn eerste potje smaakte zeker naar meer.
Het tweede nieuwe spel dat ik speelde was Schotten Totten 2. Schotten Totten is één van mijn favoriete tweepersoonsspelletjes. Toen ik ontdekte dat er een Schotten Totten 2 was, was mijn interesse dan ook gewekt en was dit voor mij een must buy. In Schotten Totten 2 vechten nog steeds twee groepen Schotten met elkaar. De ene helft zit dit keer alleen in een kasteel dat de andere helft probeert te bestormen. Het kasteel bestaat uit een aantal tegels waarop aangegeven staat hoe lang de rijtjes moeten zijn die aan dat stuk muur moeten worden aangelegd (en soms ook wat voor soort rijtjes het moeten zijn). De aanvaller moet binnen zien te komen door óf vier stukken muur te veroveren óf door één stuk muur twee keer te veroveren. Dat zit zo: de eerste keer dat de aanvaller de strijd om een stuk muur wint, wordt de tegel omgedraaid en worden de kaarten die geplaatst waren weggehaald. De muur is nu beschadigd, maar de aanvaller is nog niet binnen. Op de muur staat nu aangegeven wat voor soort rijtje je moet plaatsen (bijvoorbeeld alles in één kleur of juist een straatje). Als het de aanvaller lukt om dit stuk muur nog een keer te winnen, dan wint deze speler het spel. De verdediger wint als de aanvaller er niet in geslaagd is binnen te komen voordat het deck is uitgeput. Beide kanten hebben vervolgens nog een speciale eigenschap die ze kunnen gebruiken. Zo mag de aanvaller reeds gespeelde kaarten afleggen (gaan uit het spel) en opnieuw beginnen. En de verdediger heeft drie mooie houten fiches die een ketel kokende olie voorstellen. Hiermee kan de verdediger drie keer in het spel de eerste kaart die de aanvaller gespeeld heeft vernietigen.
Schotten Totten 2 voelt als een doorontwikkelde versie van Schotten Totten. In deze variant moet je als aanvaller echt proberen snel een doorbraak te forceren en vervolgens daar nog een keer alles op inzetten. Het spel voelt daardoor een stuk complexer aan. Ik ben er vooralsnog niet heel enthousiast over. Wat ik leuk vind aan Schotten Totten is juist dat het een lekker toegankelijk spelletje is dat heerlijk vlot wegspeelt. In onze eerste twee potjes was de aanvaller bovendien vrij kansloos en dat draagt ook niet bij aan het speelplezier.
Het laatste nieuwe spel dat ik gedaan heb was Cat Lady Box of Treats, de uitbreiding voor Cat Lady. De kern van deze uitbreiding zijn de extra katten en vooral extra zwerfkatten, het materiaal voor een vijfde of zesde speler en een solovariant. Maar er worden in deze uitbreiding ook een paar nieuwe elementen geïntroduceerd. Zo zijn er dozen waar de katten in kunnen gaan zitten (elke kattenliefhebber weet hoe blij ze daarvan worden). De dozen zijn alleen kieskeurig welke kat in ze mag zitten (ik geef toe dat dit een beetje raar is). Zo is er een doos waarin alleen een oranje kat in mag die kip eet. Aan het eind van het spel is iedere doos waarin een kat zit net zo veel punten waard als je in totaal aan dozen hebt verzameld. Verder zitten er kattensnoepjes in deze uitbreiding. Met een kattensnoepje kun je een kat voeden, maar dan levert die kat nog maar 1 punt op. En er zijn een paar speciale actiekaarten waarmee je bijvoorbeeld meer controle krijgt over welke kaarten je pakt of waarmee je extra voer krijgt. Er zit ook nog materiaal in voor een speciale variant voor drie of meer spelers. In deze variant leg je tussen elke twee spelers een opdracht neer waar ze samen aan werken (bijvoorbeeld dat je een bepaald aantal katten van één kleur moet hebben of een bepaald aantal speeltjes). Als je samen aan deze voorwaarde voldoet krijg je beide de punten die daarbij hoort.
Ik heb gemengde gevoelens over deze uitbreiding. Niek en ik spelen dit spel vooral als een tweepersoonsspel en dan gebruik je maar een heel klein deel van het materiaal. Ik vind de extra (zwerf)katten leuk. De dozen zijn best ok, maar voegen ook weer niet heel erg veel toe. Ik zie mezelf dit spel niet zo snel met 5 of 6 spelers doen en ook niet solo, dus daar heb ik niet zo veel aan. De variant met de gezamenlijke doelen lijkt me nog best grappig, maar ja, daarvoor heb je een derde speler nodig en aangezien Niek en ik dit vooral met zijn tweeën spelen, heb ik die nog niet kunnen proberen. Als je dit spel, net als ik, vooral met twee spelers speelt, dan voegt deze uitbreiding eigenlijk niet zo veel toe en kan je hem prima links laten liggen. Ik denk dat hij vooral nuttig is voor mensen die hem graag met meer dan 4 spelers willen doen.