NMBR 9

Geplaatst door

1-4 spelers, vanaf 8 jaar
10-20 minuten
Auteur: Peter Wichmann
Uitgever: 999 Games (2017)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 0 Gemiddelde: 0]

Het spel…

Soms worden abstracte spellen nog wel eens onder een laagje thema verstopt. De klassieker Can’t Stop is bijvoorbeeld meerdere keren uitgegeven met een bergbeklimthema. Bij NMBR 9 is dit niet het geval. Als je de doos ziet, dan weet je meteen dat je met een puur abstract spel te maken hebt. Dat is natuurlijk niets om je voor te schamen.

In NMBR 9 moet je proberen zo veel mogelijk punten te scoren door kartonnen fiches in (grofweg) de vorm van cijfers te stapelen. Hoe hoger een nummer in de stapel ligt, hoe meer punten het fiche oplevert.

In de doos zitten 10 verschillende soorten fiches, met de waardes 0 tot en met 9. Verder zit in de doos een stapel van 20 kaartjes met daarop ook weer deze getallen (elk getal staat dus op twee kaarten). Deze stapel kaartjes wordt geschud aan het begin van het spel. Vervolgens wordt elke ronde een kaart opengedraaid. De spelers moeten dan het kartonnen fiche van de betreffende waarde pakken en plaatsen.

Bij het plaatsen van het fiche hoef je je aan maar 4 simpele regels te houden. De eerste regel is dat je het fiche met de gekleurde kant naar boven moet neerleggen (je mag hem niet omdraaien). De tweede regel is dat je een fiche met minimaal één vakje horizontaal of verticaal aansluitend aan eerder gelegde fiches moet leggen. De derde regel is dat als je fiches wil gaan stapelen je dat zo moet doen dat het hele fiche ondersteund wordt door de fiches op het lagere niveau (er mogen geen gaten onder je fiche liggen). De laatste regels is dat als je fiches op een hoger niveau legt, ze altijd op minimaal 2 eerder gelegde fiches moeten steunen.

Na 20 beurten hebben alle spelers een mooi stapeltje nummer-fiches voor zich liggen. De tegels op het onderste niveau leveren geen punten op. De tegels op het eerste niveau leveren net zo veel punten op als ze waard zijn (dus een twee is twee punten). Op het tweede niveau leveren de tegels twee keer hun waarde op (de twee is dan dus vier punten waard), enzovoort. Wie de meeste punten heeft wint het spel.

…en de waardering

Je speelt weliswaar tegen elkaar doordat aan het eind de scores worden vergeleken, maar tijdens het spel merk je weinig van die competitie. Iedereen is gewoon lekker solistisch aan het puzzelen met de stukken. Dit puzzelen is nog best uitdagend doordat het verrassend lastig is om de fiches in elkaar te passen. De vormen zijn namelijk ontzettend grillig en het is daardoor eigenlijk niet te voorkomen dat er gaten ontstaan op elk niveau. En dit maakt het weer lastiger om omhoog te gaan omdat je de fiches dan zo neer moet leggen dat ze én op meerdere fiches moeten liggen én ze volledig ondersteund worden. Hoger dan het tweede niveau ben ik dan ook nog niet gekomen.

Ik vind NMBR 9 best een aardig puzzel-spelletje, maar ben er niet kapot van. Er zijn binnen dit genre al te veel spellen die ik echt heel leuk vind (Fits, Patchwork, Berenpark). Het belangrijkste pluspunt van dit spel is dat het heel kort duurt, waardoor het goed opvulmateriaal is voor een spellenavond (bijvoorbeeld als je wacht op wat laatkomers).

Ik vind het ten slotte jammer dat het mogelijk is dat mensen (bewust of onbewust) hetzelfde doen. Dit had makkelijk opgelost kunnen worden met een spelersschermpje waar je achter bouwt of door iedereen met een ander stuk te laten beginnen (misschien een idee voor een huisregel).

4 reacties

  1. Jan, dat is inderdaad precies wat ik bedoel. Jammer dat ze die paar stukjes karton niet al gewoon in het basisspel hebben gestopt.

  2. In Essen kon je een kleine promo kopen waarbij je voor iedereen een andere witte starttegel krijgt waarmee je begint. Hierdoor is het probleem dat je allemaal op dezelfde wijze begint al meteen verholpen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *