De ontembare Stad: Het Verraad

Geplaatst door

UITBREIDING
2-5 spelers
90 minuten
Auteur: Hans van Tol
Uitgever: The Gamemaster (2009)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 0 Gemiddelde: 0]

Het spel …

Een paar jaar geleden sloeg De Ontembare Stad in als een bom. Pas het tweede spel van een nieuwe Nederlandse uitgever, en direct won het de Nederlandse Spellenprijs. The Game Master was hiermee dus vrij succesvol, en het mag dan niet verbazen dat er inmiddels een uitbreiding verschenen is: Het Verraad.

Het Verraad is vooral bedoeld voor ervaren spelers van De Ontembare Stad, die daar al de strategische variant van spelen. Het Verraad voert nog wat verdere strategische verfijningen door, maar het belangrijkste nieuwe element is de zogeheten Zwarte Meester, die van binnenuit intrigeert.

De Zwarte Meester komat in het spel zodra een speler een zwart krachtfiche koopt. Iedereen met zulke fiches mag in zijn beurt de Zwarte Meester over het bord verplaatsen. Komt de Zwarte Meester terecht in een gebied van een andere speler, dan mag hij proberen dit gebied en een eventueel bijbehorend gebouw over te nemen. Op deze manier kan de Zwarte Meester ook punten krijgen.

Je kunt je proberen te beschermen tegen de Zwarte Meester met witte krachtfiches en met wachttorens. In de torens en de fiches zijn bovendien Grootmachten te behalen, voor extra punten.
Het spel eindigt net als het basisspel als een speler een bepaald aantal punten haalt. De speler met de meeste punten wint, tenzij de Zwarte Meester wint. In dat geval wint de speler die de Zwarte Meester het meest heeft gesteund.

… en de waardering

De Ontembare Stad kende al een behoorlijk element van destructieve interactie met de Invloedkaarten. Met de introductie van de Zwarte Meester promoveert Het Verraad deze vorm van interactie tot de kern van het spel. Een beetje je eigen rijk opbouwen is er niet meer bij, je moet volop aan de bak om de Zwarte Meester te steunen en hem tegelijkertijd af te weren. Dit heeft tot gevolg dat een ander element van het basisspel ook sterker wordt: dat van de rijken die rijker worden en de armen armer.

Rijke spelers hebben meer de mogelijheid om zich te wapenen in de strijd met en om de Zwarte Meester, en zijn daardoor minder gevoelig voor zijn aanvallen. Arme spelers kunnen minder goed meekomen, waardoor het risico dat ze de weinige waardevolle gebouwen die ze nog hebben kwijtraken, alleen maar groter wordt. Het nodigt spelers uit om de zwakkeren aan te pakken, want die vormen een makkelijker doelwit. Kom je dus eenmaal op achterstand of voorsprong, dan is de kans groot dat die tijdens het spel alleen maar groeit.

Persoonlijk vind ik dit vrij onverteerbaar, want het is een recept tot frustratie. Dat maakt dat ik bitter weinig plezier aan de uitbreiding heb beleefd. Het is nog niet zo dat de uitbreiding onspeelbaar slecht is, maar mij zul je er niet meer aan krijgen.

Ik vind opbouwen leuker dan afbreken, zelfs als het om het afbreken van dingen van mijn tegenstanders gaat. Bij het kaartspel van de kolonisten blijven de pestkaarten in mijn potjes dan ook vaak ongebruikt. Het gezegde “Wat u niet wilt dat u geschied, doet dat ook een ander niet” is wat mij betreft op spellengebied ook van toepassing. In Het Verraad is de Zwarte Meester een zeer destructief typje, het liefst wil ik dus helemaal niets met hem te maken hebben. Ik vind het niet leuk om met hem aan het plunderen te slaan en vind het nog minder leuk als hij bij mij komt plunderen.

Er zijn vast mensen die hier wat minder moeite mee zullen hebben of het zelfs (o gruwel) leuk zullen vinden om lekker te gaan plunderen. Deze mensen zullen Het Verraad best kunnen waarderen. Ik speel De Ontembare Stad liever zonder. Het enige wat ik een handige toevoeging vind in dit spel is het kartonnetje waarop je bij kan houden hoeveel punten je voor elke kleur krijgt. Dit maakt het spel sneller speelbaar en dat is natuurlijk wel winst.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *