Tipperary

De wat melancholische en mystieke vormgeving van het tegellegspel Tipperary pakte mij meteen. Het kan zijn dat ik daar wat alleen in sta. Heeft dit spel meer dan alleen zijn sombere uitstraling? Laten we eens kijken wat Günter Burkhardt er van heeft gemaakt. Een spelauteur die toch de nodige spellen op zijn naam heeft staan, zoals Ulm, Seeland, Kupferkessel en Casa Grande. In Nederland is er hooguit enige (h)erkenning in de oudjes De Piramiden van de Jaguar en Bokken Schieten.

In Tipperary bouwt elke clan (speler) aan zijn eigen stukje Ierse landschap uit het graafschap Tipperary. Dit landschap bouw je op uit landschapstegels met een grote verscheidenheid aan vormen, waaronder ook welbekende Tetris-achtige. De manier waarop je deze tegels verkrijgt vormt de kern van het spel.

Centraal op tafel ligt een draaischijf met vijf armen. Tussen elk van de armen worden willekeurig 2 landschapstegels gelegd. Op de draaischijf zelf staan de vijf clans. Elke ronde wordt een slinger aan de draaischijf gegeven en kijk je waar jouw clan eindigt. Vervolgens kies je één van de daar liggende landschapstegels om je gebied uit te breiden.

Op de landschapstegels staan verschillende landschapselementen of gebouwen afgebeeld. Zo heb je weiden met of zonder schapen, moerassen, kasteelruïnes, graanvelden en whisky distilleerderijen. Door deze te combineren verdien je punten of andere extra’s. Uiteindelijk probeer je in ieder geval een zo groot mogelijk aaneengesloten gebied te krijgen. De vermenigvuldiging hierbinnen van het aantal rijen maal het aantal kolommen, brengt je al gauw meer dan de helft van je totale aantal punten. Verder leveren schapen, whisky en stenen cirkels je de rest van je punten op.

…en de waardering

Tipperary is een vlot en leuk tegellegspel. Het voelt heel erg plezierig om aan je Ierse landschapje te werken en te proberen alles op zijn goede plek te zetten. Door de vele landschapstegels en de willekeur van de draaischijf is geen spel hetzelfde. Ook voor beginnende spellenspelers is dit spel een goede en makkelijke instapper. Dat maakt dit spel tot een graag geziene gast op onze tafel.

Waar het Tipperary echter aan ontbreekt is interactie en spanning. Op geen enkele wijze zit je elkaar in dit spel dwars. Of je moet over een bijzondere gave beschikken waarmee je de draaischijf kunt manipuleren. Verwacht dus geen strijd als om de boeren zoals in Carcassonne. Ook zit je meestal niet radeloos te wachten op juist die ene specifieke tegel. Alles past wel ergens en zo kabbelt het spel fijn en wat melancholisch door. Vind je deze kanttekeningen geen enkel probleem, dan mag je nog een pion extra lezen in mijn waardering.