Geplaatst door September is de maand waarin we allemaal beginnen ons voor te bereiden op Spiel (nou ja, ik dan). Een van de mooie dingen van BGA is dat je daar sommige nieuwe spellen alvast kunt leren. Zo heb ik alvast wat kennis gemaakt met Forest Shuffle. Dat stond al op mijn longlist van mogelijk interessante spellen, en is nu doorgegroeid naar de status van bijna zekere aankoop. Er staat nog aardig wat tekst op de kaarten, een Nederlandstalige editie zou mooi zijn.
Een ander spel waar ik wel benieuwd naar ben is al een tijdje verkrijgbaar en kon ik dankzij Roger al aan tafel spelen. Knarr is absoluut een zekere aanschaf, en ook met gemak het leukste nieuwe spel dat ik deze maand speelde. Het zou me niet verbazen als dit een van de toppers van de beurs gaat worden. Het begint al met de vormgeving, want met de speelkaarten in Art Deco-stijl is het een lust voor het oog. Belangrijker is dat het spel ook bijzonder geslaagd is. Het doet sterk denken aan spellen als Splendor en Century: De specerijenroute. Je verzamelt punten met het spelen van Vikingkaarten en vooral het ‘ontdekken’ van locaties (dat is immers wat de Vikingen deden). Hoe meer kaarten je speelt, hoe lucratiever dat wordt, maar om een locatie te nemen moet je weer kaarten inleveren. Leuke afwegingen, fraaie vormgeving en een vlot spelverloop: dit heeft alles in zich om een hit te worden.
Verder speelde ik nog, in alfabetische volgorde:
Inside Job is het zoveelste net-iets-andere slagenspel. Dat zeg ik zonder cynische ondertoon, want ik ben een groot liefhebber van het genre. Een slagenspel moet erg zijn best doen wil ik het helemaal niks vinden. Cat in the Box slaagde daar glansrijk in, Inside Job is gelukkig wel echt een leuk slagenspel. Het net-iets-andere van dit spel is dat het een saboteurspel is. Een van de spelers is de intrigant, de anderen zijn geheim agenten die speciale missies moeten voltooien, zoals we die bijvoorbeeld uit De Crew kennen. De intrigant kan stiekem die missies saboteren en ondertussen lekker slagen binnenhalen. Ik heb alleen nog maar met de basisregels gespeeld en ben erg benieuwd naar de speciale rollen. Pluspunt: je speelt het makkelijk in een kwartiertje.
Pick a Pen: Crypten is misschien niet helemaal nieuw als je Tuinen en Riffen al kent, maar deze variant speelt toch weer anders. Knizia heeft in zijn lade vast nog tientallen varianten liggen waarmee je vijf kleurpotloden kunt gebruiken. Ik weet niet of ik ze allemaal wil proberen, maar de drie die ik tot nu gespeeld heb vind ik alleraardigst. Crypten is daar geen uitzondering op.
Een van de nieuwe spellen waar veel Spielgangers naar uitkijken is Het Witte Kasteel. Dat zal vooral zijn omdat dit het nieuwe spel is van de makers van The Red Cathedral. Dat spel vond ik best ok maar deed me niet heel veel, Het Witte Kasteel bevalt me een stuk beter. De uitleg is even doorbijten, want er zitten best veel kleine regeltjes in. Gelukkig speelt het vrij soepel, al is er veel, erg veel, om over na te denken. Je bent in het hele spel namelijk slechts negen keer aan de beurt. Die beurten wil je dus zo efficiënt mogelijk besteden om nog iets te bereiken. De compacte doos en de kleurrijke vormgeving doen het niet direct vermoeden, maar dit is een pittige doordenker.
Een andere pittige doordenker is ZhanGuo. Dit is een al wat oudere titel, waar later dit jaar een bewerkte versie van verschijnt. ZhanGuo is een typisch gortdroog en abstract spel, waarbij de thematische setting weinig bijdraagt aan het begrip van de regels. Je speelt kaarten voor grondstoffen of acties, en plaatst zo speelstukken op het bord, waar je dan weer punten mee scoort. Waar je precies punten voor scoort varieert per spel, maar je ontkomt er niet aan om gouverneurs, paleizen en muren te plaatsen. Ik zou het denk ik nog eens moeten spelen om het allemaal te doorgronden, maar mijn eerste indruk is toch dat dit een geavanceerde vorm van blokjesschuiven is.