Die Händler

Het spel …

Die Händler is waarschijnlijk het minst bekende spel van het auteursduo Kramer en Ulrich, dat ook verantwoordelijk is voor de veelgeprezen spellen El Grande en Die Fürsten von Florenz. Het is uitgegeven door Queen, in de tijd dat hun spellen nog in een normaal formaat doos zaten.

In dit spel zijn de spelers handelaren, die à la Serenissima goederen van de ene naar de andere stad vervoeren en daarbij zoveel mogelijk winst proberen te maken. De goederen worden deze keer met behulp van drie wagens vervoerd, en het geld wordt gebruikt om een hoge status te bereiken.

Een andere overeenkomst met Serenissima is de structuur van het spel: iedere speelronde bestaat uit een aantal fases, waarin de spelers simultaan of om de beurt een actie uitvoeren. In de eerste fase worden waren ingekocht, maximaal drie per speler. Tijdens de tweede fase worden alle wagens die in een stad staan geveild. De speler die een wagen ‘wint’ is wagenmeester en mag er tot drie dezelfde waren in plaatsen. De andere spelers mogen maximaal twee waren laten vervoeren, en niet dezelfde als de wagenmeester. Bovendien moeten ze met de wagenmeester onderhandelen hoeveel ze hem betalen voor dit vervoerrecht. Een slimme wagenmeester weet dus het geld dat hij aan de wagen heeft betaald terug te vorderen op de ander spelers.

Vervolgens worden de wagens over het bord verplaatst met behulp van bewegingsfiches. Alle spelers moeten een wagen verplaatsen, waarbij het niet van belang is wie wagenmeester is. In deze fase wordt ook de koerier bewogen, die spelers bijzondere actiekaarten op kan leveren. Van wagens die in een stad aankomen worden de waren verkocht. Voordat de waren verkocht worden, mogen alle spelers nog de prijzen van maximaal twee goederen laten stijgen. Stijgt een goed te hard in prijs, dan keldert de prijs weer naar de beginwaarde.

Nadat alle spelers hun geld geïnd hebben, moeten ze een bedrag betalen dat overeenkomt met hun huidige status. Hoe hoger je status, des te meer je betaalt (de rijke kooplieden laten het breed hangen). Wie niet kan betalen, daalt tot de status waarvan hij de kosten nog wel kan opbrengen. Daarna mogen de spelers maximaal twee rangen in status stijgen. Ook hier hangt een prijskaartje aan. Naarmate er meer wagens in een stad zijn gearriveerd en het einde van het spel nadert, wordt ook het stijgen in status duurder.

Het spel eindigt nadat een bepaald aantal keren een wagen in een stad is gearriveerd. Wie dan de hoogste status heeft bereikt, is de winnaar. In geval van een gelijke stand beslist de hoeveelheid geld in kas.

… en de waardering

Die Händler is een gecompliceerd en goed uitgebalanceerd spel met erg veel verschillende spelmechanismen. Normaal zijn die laatste twee goede eigenschappen, in het geval van Die Händler lijkt het iets teveel van het goede. Door de vele mechanismen is het gemakkelijk het overzicht te verliezen van waar je nu eigenlijk mee bezig bent. Scherp onderhandelen is een must in dit spel. Als de spelers te vriendelijk voor elkaar zijn, slaat het spel een beetje dood, en is de kans op een tiebreaker aanzienlijk. Dit wil niet zeggen dat ik het geen leuk spel vind. Er zitten genoeg leuke dingen in, en ik speel het zeker niet met tegenzin. Maar bij het spelen van een spel heb ik graag een duidelijk doel waar ik naar streef, en dat ontbreekt bij Die Händler een beetje.