Geplaatst door De eerste maand van het jaar zit er al weer op. En dat is goed nieuws want de dagen beginnen nu merkbaar langer te worden en de eerste bloemen beginnen te bloeien (sneeuwklokjes en winter akonietjes). En alsof dat niet genoeg is om blij van te worden, ga ik volgende week mee met de All Games on Deck bordspellencruise. Ik heb er zin in! Maar voor het zo ver is, kijk ik nog even terug op januari. In januari speelde ik 34 keer een spel, waaronder 5 keer een nieuw spel. Over Point City en Bosbuit schreef ik al een recensie dus die sla ik in dit stuk verder over.
Op Spiel 2022 kocht Peter Hein Council of Shadows en hij was er laaiend enthousiast over. Niek las zijn recensie en was geïnteresseerd. En zoals elke spellenliefhebber weet: het beste spel om aan te schaffen is het spel dat je lief met je wil spelen. En zo kocht ik op Spiel 2023 Council of Shadows. Het duurde nog een paar maanden voor ik het daadwerkelijk op tafel zette (iets met dat mijn ogen groter waren dan de tijd die ik heb om spellen te doen). Council of Shadows speelt zich af in een toekomst waar ruimtereizen realiteit is geworden. De spelers gaan de ruimte verkennen en op planeten koloniën stichten. Ook in de ruimte is er baas boven en baas en iedereen wil graag in een goed blaadje komen bij een mysterieus ras dat je cadeautjes geeft in ruil voor energie. Lees vooral de recensie van Peter Hein er op na als je meer wilt weten over hoe dit werkt.
Het duurde bij ons best een tijdje voor we alle regels helemaal begrepen en ze op hun plek vielen. Dat haalde aan het begin een beetje de vaart uit het spel en daarmee de lol. Maar hoe beter we het begonnen te begrijpen, hoe leuker ik het begon te vinden. Ik denk wel dat dit een spel is dat leuker is met meer dan twee spelers. In dit spel wil je namelijk vaak de meerderheid in een planetair stelsel (of hoe het ook al weer heet) hebben en dat is net een wat leukere strijd als je met meer dan twee bent dan met twee.
Pirates of Maracaibo is de vlotte versie van Maracaibo. Nou heb ik Maracaibo nooit gespeeld, maar als dit een vlotte versie is dan denk ik dat ik maar nooit aan Maracaibo ga beginnen. Dit spel was namelijk best een hele zit. In Pirates of Marcaibo varen de spelers met bootjes van links naar rechts over het bord. Elke beurt moet je verplicht een stukje verder varen om daar aan te leggen aan een eilandje om daar de bijbehorende acties uit te voeren. Ik weet niet meer welke acties er waren, maar het was een tropische puntensalade waar je op heel veel manieren punten kon verzamelen. In het spel moesten we een aantal keer van links naar rechts varen en wie daarna de meeste punten had verzameld, won het spel.
Ik ben geen fan van de grote puntensalades van Stefan Feld. Het zijn op zich prima spellen, maar ze zijn zo complex dat het mij veel tijd kost voor ik door heb waar ik allemaal punten mee kan verdienen en hoe alles ongeveer in elkaar grijpt. En zo ook voor Pirates of Maracaibo. De basis is simpel (bootje varen, actie doen), maar er zijn zo veel manieren om punten te scoren dat ik aan het begin geen flauw idee had wat ik aan het doen was. Pas tegen het einde van het spel begon ik het een beetje te doorzien en toen begon ik het spel ook leuker te vinden. Ik kan me goed voorstellen dat dit een spel is dat leuker wordt naarmate je het vaker doet.
Niek was voor zijn werk deze maand een week naar Amerika geweest. Tijdens zijn trip had hij een science museum bezocht en daar stond in de museum shop Subatomic: an atom building game. Op de doos stond een Seal of Excellence van The Dice Tower en dus durfde hij het wel aan om dit spel als cadeautje voor mij mee naar huis te nemen. Subatomic is een deckbuilder waarbij je met een deck van up quarks, down quarks en gamma stralen neutronen, protonen en elektronen maakt en daar maak je dan weer elementen als Helium, Lithium en Boron mee. En die leveren dan weer punten op.
Laat ik beginnen met zeggen dat er weinig bèta in mij zit. Alle exacte vakken gingen zo snel mogelijk mijn pakket uit (opgeruimd staat netjes). Met mijn bèta-allergie had ik er een beetje moeite mee om de termen in dit spel onder de knie te krijgen. Het voelde ronduit raar om het over quarks te hebben en daar niet de Ferengi barman op Deep Space Nine mee te bedoelen. Meer bèta-georiënteerde mensen vinden het vast heel logisch hoe je met up quarks, down quarks en een vleugje gamma stralen neutronen, protonen en elektronen maakt, maar mij kostte dat wat moeite. Gelukkig had alles zijn eigen kleur en kan je dus ook daar naar kijken. Ik vond Subatomic een prima deckbuilder. Ik denk wel dat de herspeelbaarheid en beetje beperkt is omdat je toch iedere keer dezelfde elementen moet gaan bouwen met dezelfde subatomische deeltjes. Er zijn wel verschillende manieren waarop je dat kan aanpakken dus er zit wel wat variatie in het spel. Voor ouders en docenten zou dit wellicht ook nog een heel mooi educatief spel zijn om met kinderen te spelen. Er zit zelfs een boekje in de doos met de wetenschappelijke uitleg bij dit spel. Jullie snappen: dat boekje heb ik niet opengedaan.