Doktor Schlüsselbart

Het spel …

De Beierse uitgever Zoch heeft een patent op spellen met een mooie uitvoering en vaak aparte spelideeën. Vooral bij kinderspellen staat de creativiteit voorop. Dan kun je denken aan prachtspellen als Jakkiebak! Kippenkak!, Middernacht Vampierenjacht (beide ook bij 999 Games verschenen), Gulo Gulo en König der Maulwürfel.

Een recent kinderspel van Zoch is Doktor Schlüsselbart. Het spel lijkt zwaar geïnspireerd door het grabbelspel Dschamál, ook van deze uitgever. De spelers moeten de verstrooide Doktor helpen de deuren in zijn kasteel te openen, want hij kan de juiste sleutels natuurlijk telkens niet vinden. Iedere speler krijgt een stoffen zakje met daarin twaalf verschillende sleutels. Iedere sleutel past op een andere deur in het kasteel, waarvan de plattegrond op het kasteel staat.

De Doktor begint in de hal van het kasteel. Vervolgens grabbelen alle spelers in hun zak op zoek naar een passende sleutel voor een van de deuren in de hal. Zodra iemand een passende sleutel gevonden denkt te hebben, legt hij deze voor zich op tafel. Past deze op een deur, dan gaat de Doktor door deze deur naar de aangrenzende kamer.

In sommige kamers staan flesjes met elixer, waarvan er vier zijn. Bij aanvang krijgt iedereen een kaartje met daarop een van de elixers afgebeeld. Leid je de Doktor naar een kamer waar jouw elixer op staat, dan mag je de elixerkaart open voor je neerleggen en een nieuwe kaart pakken. Het flesje wordt vervolgens in een willekeurige andere kamer neergezet en de volgende grabbelronde begint. De speler die als eerste vier elixerkaarten open voor zich heeft liggen, wint het spel.

… en de waardering

Zoch heeft veel leuke kinderspellen uitgebracht, waarvan ik blij ben dat ik ze in mijn spellenkast heb staan (en ze over niet al te lange tijd hoop te gaan spelen met mijn kinderen). Helaas valt Doktor Schlüsselbart een beetje tegen. Dat een spel waar je in een zak moet grabbelen best onderhoudend kan zijn bewijst Dschamál. Maar de lol van Dschamál zat voor een groot gedeelte in het feit dat iedereen in dezelfde zak grabbelde, wanhopig op zoek naar dat ene speelstuk. In Doktor Schlüsselbart graait iedereen maar wat in zijn eigen zak, wat het spel een stuk minder spannend en hectisch maakt. De sleutels zijn ook erg moeilijk op de tast te onderscheiden, maar dat kan natuurlijk aan mijn volwassen vingers liggen (het lijkt me dat kindervingertjes dat beter kunnen voelen).

Dschamál biedt ook een variant voor kinderen vanaf vijf jaar, de leeftijd waar dit spel ook een beetje op mikt. Wil je dus een leuk grabbelspel voor kinderen spelen, dan kun je beter Dschamál nemen dan dit spel.