Finito

Geplaatst door

2-4 spelers
5 minuten
Auteur: Hartmut Kommerell
Uitgever: Schmidt Spiele (2008)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 1 Gemiddelde: 4]

Het spel …

Eind vorig jaar maakte ik door Big Points kennis met de nieuwe reeks ‘Easy Play’ van Schmidt. Dat beviel wel goed, zodat ik ook een paar andere titels van deze reeks aanschafte. Een daarvan is Finito, waarover ik al gelezen had dat het een verslavende werking zou hebben. Meer aanmoediging heb ik natuurlijk niet nodig.

Finito doet denken aan een mix tussen spellen als Bingo en Take it Easy. Alle spelers hebben twaalf genummerde schijfjes, en een speelbord met daarop de getallen 1 tot 20. Van de schijfjes leg je er drie open, de rest blijft gesloten. Een speler werpt nu een twintigzijdige dobbelsteen. Vervolgens moeten alle spelers een van hun open schijfjes op een vakje met het gegooide getal plaatsen. De nummers 3 tot 18 komen allemaal twee keer voor op het bord; wordt een van die cijfers gegooid dan mag je kiezen waar je het schijfje plaatst. Zijn de vakken met het geworpen getal bezet, dan plaats je de schijf op het eerste vrije vakje met een hoger of lager getal. Daarna draai je weer een schijfje om, zodat je er weer drie open hebt.

De bedoeling van het spel is om als eerste je twaalf schijfjes in oplopende volgorde op je bordje te hebben. Ze hoeven niet aan te sluiten, zolang het maar een oplopende reeks van 1 tot 12 is. Natuurlijk lukt je dat niet door het semi-willekeurig plaatsen van de schijfjes op het bord. Maar het spel gaat gewoon door als alle twaalf schijfjes op het bord liggen. Daarna moet je een schijfje verplaatsen naar het gegooide getal; alle andere regels blijven intact.

Zodra een speler de schijfjes in de goede volgorde heeft, roept deze ‘Finito!’ en wint het spel.

… en de waardering

Als je na het lezen van deze beschrijving denkt: wat een stompzinnig spel, dan geef ik je gelijk. Finito is een stompzinnig en beledigend eenvoudig spel. Maar het is ook verslavend, op het dodelijke af. Dit spel geeft “verslavend” een andere betekenis, op een manier dat spellen als Tai Pan, Dominion en Race for the Galaxy het niet in hun hoofd moeten halen zich met dat epitheton te kleden. Na ieder potje is er altijd wel iemand die roept, ach, nog eentje dan. Dat geldt zelfs voor mijn (schoon)familie. En voor je het weet ben je een halfuur en tien potjes verder. Want zo snel is het ook. De doos zegt 20 minuten, maar als je hier langer over doet dan een minuut of vijf, dan neem je het misschien iets te serieus.

Finito is lichter dan lucht, maar kietelt je hersenen net genoeg om te denken dat je het volgende potje toch echt als eerste klaar zult zijn. Nog maar eentje dan?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *