Four Gardens

In het overvolle spellenaanbod met moordende concurrentie moet je soms iets bijzonders doen om op te vallen. Iets visueels, dat direct de aandacht trekt van bijvoorbeeld omstanders op een spellenbeurs of bezoekers van een winkel. Denk aan het draaiende vliegtuigje van Stef Stuntpiloot, de ratelende klok van Veilingmeesters van Amsterdam of de fragiele toren van Menara. In Four Gardens is dat een enorme pagode.

Net als in de andere genoemde spellen is de gimmick hier zeer functioneel. De pagode bestaat uit vier verdiepingen, die afzonderlijk van elkaar kunnen draaien. Op iedere verdieping is een andere grondstof te zien en op de zijden van een verdieping staan nul, een, twee of drie grondstoffen afgebeeld.

De grondstoffen (gras, water, rots en hout) heb je nodig om fraaie tuinen aan te leggen. Dat doe je door kaarten met een onderdeel van zo’n tuin voor je te spelen. Je kunt de kaarten ook gebruiken om de benodigde grondstoffen te verzamelen in je voorraad. Daartoe draai je de verdieping die op de kaart aangegeven staat een kwartslag en vul je vervolgens je voorraad met de grondstoffen aan jouw kant van de pagode. De kaart geeft ook aan of je daarbij bij de onderste of bovenste verdieping moet beginnen. Is je voorraad vol, dan krijg je van de resterende verdiepingen niets.

De derde optie van de kaarten is om de grondstoffen vanuit je voorraad op de kaarten voor je te leggen. Is een onderdeel af, dan scoor je punten voor deze kaart en alle eerder voltooide onderdelen van dezelfde tuin. Is een tuin helemaal klaar, dan krijg je een bonus in de vorm van gratis grondstoffen, extra punten of meer opslagruimte.

Het spel eindigt als de spelers samen een bepaald aantal tuindelen hebben voltooid, waarna de speler met de meeste punten wint.

…en de waardering

Het spelidee van Four Gardens spreekt me erg aan. Zorgvuldig plannen welke grondstoffen je kunt krijgen, en slim de kaarten kiezen die bij die grondstoffen passen. Of is het andersom? Hoe dan ook, het krijgen van de juiste grondstoffen op het juiste moment is soms een heel gereken. Het helpt niet dat je maar vier grondstoffen kunt opslaan, dat je met je kaarten net niet de verdieping kunt draaien die je wilt, of dat je medespelers de pagode precies op de verkeerde manier draaien!

Dat laatste maakt je beurten vooruit plannen erg lastig, zeker met meer dan twee spelers. Als je dan aan de beurt bent is het dan ook best een gepuzzel voor de beste zet. Het vervelende daarvan is dat je in andermans beurt weinig kunt doen en het spel erg traag lijkt, ondanks de niet overdreven speelduur.

Four Gardens komt daarom het beste tot z’n recht met twee spelers, maar is ook dan niet bijzonder genoeg om verwante spellen als Azul en consorten te doen vergeten.