Geplaatst door Februari was een hele fijne spellenmaand waarin ik heel veel spellen heb gedaan. De belangrijkste bron van mijn spelplezier was natuurlijk de All Games on Deck bordspellencruise die ik aan het begin van de maand maakte. Ik denk er nog regelmatig verlangend naar terug. Wat was dat een fijne vakantie met al die leuke, lieve, enthousiaste mensen die iedere dag weer zin hadden om spellen te doen. Ik heb nu al zin in de bordspellencruise van volgend jaar en ben heel benieuwd waar we dan naar toe gaan en op welk schip we gaan varen. Maar voor het zo ver is, ga ik eerst nog maar even terug blikken op de afgelopen maand.
Er kwam afgelopen maand 64 keer een spel op tafel, waaronder 6 spellen die ik voor het eerst deed. Over Knaster schreef ik al een recensie dus die sla ik in dit overzicht verder over.
Ik vond Savanah Park best een aardig spelletje maar ik was er niet kapot van. Ik was daarom maar mild geïnteresseerd in opvolger Caldera Park. Mijn interesse groeide na de enthousiaste recensie van Peter Hein. Tot mijn genoegen lag Caldera Park in de spellenbieb op de spellencruise en dus heb ik daar mijn kans gepakt om het spel te proberen. In Caldera Park heb je meer mogelijkheden om te bepalen waar een stukje terecht komt dan in Savanah Park. Daarboven op komt dat je meer doelen kan nastreven bij het plaatsen (niet alleen grote groepen maken en bepaalde plekken niet overbouwen, maar ook bepaalde delen van het bord proberen te bebouwen). Het spel zelf speelt verder nog gewoon lekker weg. Iedere beurt bepaald een speler welk type tegel moet worden geplaatst en aan welke voorwaarden de plek waar je het plaatst moet voldoen (plaats een geit in de bergen of zet een bizon in de rivier) en dat doe je dan op zo’n manier dat je maximaal probeert te scoren.
Caldera Park heeft me in positieve zin heel erg verrast. Wat een leuk spel is dit! Ook nadat ik al weer terug was van de cruise bleef deze maar in mijn hoofd spoken. Lang verhaal kort: hij staat hier inmiddels in de kast en kwam ook al weer een paar keer op tafel. Wat dit spel zo leuk maakt is dat je veel meer keuzes hebt in welke fiches je gaat plaatsen en waar je ze legt. In Savanah Park voelde ik me altijd erg begrensd in mijn mogelijkheden en dat is hier opgelost. Je kan bovendien op veel meer manieren punten halen waardoor het spel ook interessanter is geworden. Ik zie deze nog heel vaak op tafel komen.
Het meest populaire spel tijdens de bordspellencruise was ongetwijfeld De Betoverde Torens. Er waren meerdere exemplaren van dit spel aan boord en daarvan stonden er eigenlijk altijd wel één of meer op tafel. Ik heb het spel ook een keer geprobeerd. In dit spel is het de bedoeling dat je je eigen poppetjes in de zwarte toren laat komen. Om dat voor elkaar te krijgen kan je in je beurt of met een toren (of een deel van een toren) lopen om de toren jouw poppetjes dichter bij de zwarte toren te krijgen, maar je kan ook je mannetjes zelf naar de toren laten lopen. Als je tenminste nog weet waar ze zijn. Want als de torens gaan lopen, dan gebeurt het regelmatig dat een toren over jouw poppetjes wordt geplaatst. Wees gerust, de mannetjes staan veilig, ze worden niet geplet of op een andere manier gepijnigd. Maar je ziet ze niet meer. Het kan dus zo maar voorkomen dat je op een gegeven moment op zoek moet naar waar die mannetjes van jou nou ook al weer zijn gebleven met zo veel bewegende delen.
Ik speelde De Betoverde Torens met twee spelers en dat is voor dit spel niet het ideale aantal. Hoe meer mensen aan tafel zitten, hoe meer dit spel tot leven komt en hoe leuker het is. Met twee spelers zag ik de potentie, maar was het een wat tam potje. Met meer spelers ontstaat er meer chaos en daardoor meer lol. Aanrader dus als je vaker met vier, vijf of zes spelers speelt.
Railroad Ink: Archipelago Boards is de nieuwste mini uitbreiding voor Railroad Ink. Ik kocht deze op Spiel, maar hij was nog niet op tafel gekomen. In dit spel krijg je een groot bord waarop vier eilanden staan. Het spel duurt een paar beurten langer en in deze beurten ga je nog steeds proberen zo veel mogelijk punten te scoren door lange wegen, lange spoorwegen en veel verbindingen te maken. Elke beurt moet je kiezen op welk eiland je gaat bouwen en dat is soms best lastig want dat ene stukje heb je echt nodig op eiland één maar dat andere past perfect op eiland drie. Maar er is goed nieuws! Je mag namelijk een aantal keer in het spel een stukje “opslaan”. Je tekent het dan in een speciaal vakje op het bord en je kan het later (als je toch op dat eiland ging bouwen), dan alsnog inzetten. Je kan extra spaar-vakjes unlocken door over bepaalde velden heen te tekenen.
Ik houd van Railroad Ink en deze uitbreiding is een soort XL-versie van Railroad Ink en beviel me dus prima. Ik vond het een interessante twist dat je stukjes kan opslaan voor later (dat zou ik vaker willen doen). Fans van Railroad Ink kunnen deze uitbreiding dus gerust in huis halen. Het is gewoon meer van hetzelfde maar dan groter en net anders.
Ik had weer eens zin in een potje Clank. We hadden het al een tijdje niet meer gedaan en dus wilde ik de basisversie op tafel zetten. Maar toen het spel eenmaal klaar stond zag ik dat ik niet het basisbord maar Clank Expeditions: Gold & Silk op tafel had gelegd. Snel heb ik de extra regels voor de Gold-kant opgezocht. En die vielen heel erg mee. In deze variant kan je op verschillende plekken goud delven. Dat kost je dan twee blauw (skil points). Verder is er een lift getekend aan de rand van het bord waarmee je heel snel van boven naar beneden op het bord kan gaan.
Deze uitbreiding was zo makkelijk dat we hem moeiteloos speelden. Het is gewoon Clank met een kleine variatie. Ik vind het leuk dat er zo veel verschillende borden voor Clank zijn die je kan gebruiken. Als je vaak hetzelfde bord zou gebruiken dan weet je op een gegeven moment wel zo’n beetje wat de handige routes zijn, maar door te variëren met de borden moet je iedere keer toch weer even goed kijken hoe je over het bord gaat bewegen.
We zijn deze maand ook op bezoek geweest bij mijn beste vriendin en haar gezin. Een van haar kinderen had het spel BBC Earth Animals cadeau gekregen en ze wilden het graag spelen. BBC Earth Animals is een soort kennisquiz. Je hebt eigenlijk een tablet nodig om het spel te kunnen spelen. Op de tablet krijg je telkens een filmpje te zien en worden daarna drie vragen over het filmpje gesteld. Sommige vragen zijn heel makkelijk (hoe heet het dier in het filmpje en dan is de naam gewoon in het filmpje genoemd), andere zijn lastiger (welke kleur had de vis die je in de achtergrond van het filmpje zag zwemmen) en sommige zijn gewoon een grote gok (wat gaat er gebeuren net nadat het filmpje is stopgezet). Als je de vragen goed beantwoordt dan scoor je fiches. Als je setjes van de fiches hebt, dan kan je die inzetten om punten te scoren. Er zit ook nog een pestelement in waarbij je soms fiches van andere spelers mag afpakken. Je kan het spel ook zonder tablet spelen, dan moet je kaartjes gaan voorlezen.
BBC Earth Animals is een familievriendelijke dierenquiz die verder weinig om het lijf heeft. Het helpt als je wat van dieren weet, maar doordat je ook regelmatig moet gokken wat het goede antwoord is doet iedereen lekker mee. De filmpjes zijn van de BBC en zijn dus van hoge kwaliteit. Als je kinderen hebt die van dierenquizzen houden, dan is dit een prima spel om met ze te spelen.
Bij mijn vriendin stond ook Machi Koro Voetbal in de kast. Dit bleek eigenlijk Machi Koro te zijn, maar dan in een nieuw (voetbal)jasje. Je moet dus stadions gaan bouwen, tribunes en bussen voor het vervoer van je team. Je moet nog steeds een aantal dure kaarten kopen die ieder ook een permanent voordeel in het spel opleveren om te winnen.
Dit is gewoon Machi Koro maar dan met voetbalplaatjes. Ik heb niets met voetbal en ik loop hier dus niet heel warm voor. Maar als je kinderen hebt die wel heel erg van voetbal houden (of je zelf heel erg van de voetbal bent), dan is dit een prima variant om met ze te spelen. Machi Koro is een solide spel en dat houdt ook prima stand als je er een dikke laag voetbal over heen smeert.