Top-100 2023: 71-80

Geplaatst door

De derde nieuwe binnenkomer zien we vandaag, samen met twee spellen die er vorig jaar uitvlogen en nu weer terug zijn. In vergelijking met de eerdere twee rijtjes zitten hier wat meer luchtige titels bij. Het hoeft ook niet altijd zwaar te zijn.

80. Roll for the Galaxy (Tom Lehmann, 2014)
Positie vorig jaar: –
Verschil: terug
Het andere Galaxyspel is na een jaartje op de reservebank terug in de lijst, en staat ook hoger dan in 2021. Dobbelspellen van nu komen vaak met een velletje en een stift, Roll for the Galaxy laat zien dat je er veel meer mee kunt.
Minder balans en controle dan in Race, lijkt het, maar wat is dat dobbelen toch leuk, joh! Beste dobbelspel in huis, vind ik.” (Jasper)
Mijn meest gespeelde spel! De magie van de dobbelstenen, het hopen dat die fase toch gespeeld gaat worden. Hier kun je me wakker voor maken.” (Hilbert)

79. Heat (Asger Harding Granerud en Daniel Skjold Pedersen, 2022)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Na Flamme Rouge levert dit auteursduo een nieuw geslaagd racespel af, nu op vier wielen in plaats van twee. Waarschijnlijk een van de succesvolste spellen van de afgelopen editie van Spiel. Ik zie het nog wel verder stijgen in de lijst.
Eindelijk een goed racespel. Spannend tot het einde!” (Arie)
Racen, risico’s nemen, als eerste over de finishlijn komen – heerlijk!” (Jacob)

78. Sagrada (Adrian Adamescu en Daryl Andrews, 2017)
Positie vorig jaar: –
Verschil: terug
Net als Roll for the Galaxy een spel met kleurrijke dobbelstenen, die je net op een andere manier gebruikt. Is toch niet aan ons collectieve geheugen ontsnapt.
Puzzelen met dobbelstenen. ziet er ook nog steeds mooi uit op de tafel.” (Wendy)
Zorgt voor veel gekraak van de hersenen op welke plaats je welke dobbelsteen in het raampje kan plaatsen. Leuke gekleurde strijd van de dobbelstenen.” (Walter)

77. Alhambra (Dirk Henn, 2003)
Positie vorig jaar: 77
Verschil: 0
Vorig jaar merkte ik al op hoe wonderbaarlijk stabiel Alhambra is in de lijst, nu doet het er nog een schepje bovenop: voor het derde jaar op rij staat het spel op de 77e stek. Zo’n constante lijn heb ik buiten de hoogste regionen niet eerder gezien.
Klassieker: bouw je stad door slim geld te pakken.” (Patrick)
Klassiek tegellegspel dat met uitbreidingen zeer pittig gemaakt kan worden, maar steeds aanvoelt als een warm dekentje.” (Steven)

76. Love Letter (Seiji Kanai, 2012)
Positie vorig jaar: 58
Verschil: -18
Het klassieke minimalistische spel (uiteraard uit Japan) treffen we een stuk lager aan dan vorig jaar. Niet eerder stond het zo laag, maar snel zie ik het ook niet uit de lijst verdwijnen.
Een van de meest gespeelde spellen in het gezin. Even wachten op een tafel in een restaurant: Lover Letter komt gegarandeerd op tafel!” (Erik)
De Adventure Time versie in het leuke zakje gaat nog regelmatig mee op reis.” (Irene)

75. Tai Pan (Urs Hostettler, 1991)
Positie vorig jaar: 87
Verschil: +13
Vorig jaar hield ik mijn hart vast: het beste klassieke kaartspel ooit zou toch niet uit te lijst verdwijnen? Gelukkig klimt het weer in de lijst. Ik vind dat het wel weer tijd wordt voor een nieuwe uitgave, misschien een Nederlandse versie van de fraaie edities van Uplay of Tiki?
Kon ik dit spel maar vaker spelen dan die enkele keer per jaar dat ik nu doe. Dat ligt niet aan het spel, maar aan het feit dat je exact vier spelers nodig hebt die het spel een beetje kennen. Waar vind je die?” (Dagmar)
Dit spel heeft alles wat een kaartspel moet hebben: tactiek, bluf, het lezen van je tegenstander én van je partner, spanning, verrassende wendingen en natuurlijk een dosis geluk.” (Jeroen)

74. Keer op Keer (Inka en Markus Brand, 2016)
Positie vorig jaar: 93
Verschil: +19
De paar keren dat Keer op Keer eerder in de lijst stond, bevond het zich altijd bij de onderste tien. Deze positie is dus met afstand de hoogste die het spel ooit gehaald heeft. Best bijzonder, als je bedenkt hoeveel concurrentie er in het genre is. Nota bene van de (betere) opvolger zelf!
De naam zegt het al, dit spel blijf je spelen.” (Dagmar)
Top tussendoortje dat niet verveelt.” (Theo)

73. Calico (Kevin Russ, 2020)
Positie vorig jaar: 68
Verschil: -5
Tegeltjes leggen met katten, is er een beter spellenidee? Ook Calico blijft het heel aardig doen in de lijst. Dit soort puzzelspelletjes (denk ook aan Cascadia en Azul: Tuin van de Koningin) blijft populair en ze worden met een passend thema helemaal onweerstaanbaar.
Mijn meest gespeelde spel ooit. Ik ben nog steeds niet door alle scenario’s heen, ze zijn echt pittig, maar tegen dit spel zeg ik nooit nee; die kleurtjes, patroontjes en…katten!!” (Wieke)
Heerlijke, soms frustrerende puzzel. In het begin denk je: alles gaat lukken, alles komt goed. En dan komt het moment dat je dingen moet opgeven en gewoon er het beste van moet gaan maken.” (Jacob)

72. Lost Cities (Reiner Knizia, 1999)
Positie vorig jaar: 74
Verschil: +2
Een onverwoestbare evergreen, en in de compacte editie een spel dat in geen collectie mag ontbreken. Zonder twijfel een van Knizia’s meest succesvolle spellen, zeker als je ook alle spin-offs nog eens meerekent.
Blijft nog altijd heel spannend.” (Anneke)
Oftewel keuzestress. Meestal is het spel te snel afgelopen en had ik nog kaarten over die ik wilde leggen.” (Cees)

71. Blood Rage (Eric Lang, 2015)
Positie vorig jaar: –
Verschil: terug
Er wordt weleens gemopperd op het uiterlijk van bijvoorbeeld Hanzesteden, omdat het zo saai is. Je kunt veel van de doos van Blood Rage zeggen, maar saai is niet het eerste dat in me opkomt. Het schreeuwt meer ‘dit is een spel voor kleine jongetjes die graag met plastic poppetjes spelen, blijf er ver vandaan!’. Zelden is het uiterlijk van een spel een afknapper voor mij, maar Blood Rage slaagt daarin.
Wie wil er nu niet met mooie miniaturen een beetje knokken in het land der Vikingen? En dan naar het Walhalla te gaan en daar punten mee te verdienen!” (Hilbert)
Rustig bouwen in je eigen gebiedje was nog nooit zo kansloos.” (Jan)

Blood Rage heb ik hiervan dus nog niet gespeeld, de rest allemaal wel. De rest varieert van ‘wel ok’ (Keer op Keer en Sagrada) tot ‘absoluut topspel’ (Tai Pan en Lost Cities), want slecht zijn geen van allen.

12 reacties

  1. Ik vraag me echt af of we Taipan verkeerd spelen, maar ik snap werkelijk niet hoe je dit spel tactisch kunt spelen. Het is echt zo ontzettend toeval welke kaarten je toebedeeld krijgt en je hebt 0 invloed op wat de ander je geeft. En dat moet je dan 1000 punten volhouden 🙁

    1. De belangrijkste keuze die je maakt is welke kaarten je weggeeft. Verder maak je het verschil met een goede timing. Wanneer speel je je sterke combo’s, wanneer breek je ze op, wanneer wacht je? Ga je wel of niet over je partner heen. Hoe kan je hem of haar helpen met jouw kaarten.

      Tuurlijk helpt het om een killer hand te hebben en heb je soms zo veel bagger dat je weinig kan. Maar meestal zit het er ergens tussen in en dan komt het aan op slim spelen en vooral slim samen spelen met je partner.

      Hoe vaker je dit spel doet, hoe beter dat gaat. Houd dus vol! Het spel is het waard.

      1. Thanks for the tips 🙂 Maar ik vind het grootste probleem dat je degene die die de slag opent bepaalt wat er gespeeld kan worden (enkele kaart, dubbele kaart, full house etc.). Doe mij dan maar gewoon klaverjassen / rook/de crew, etc. waar je niet geblokkeerd wordt, simpelweg omdat je die combinatie niet hebt.

        Ik laat hem nog even in de kast liggen, maar het is echt niet mijn soort tactiek.

        1. Ik heb klaverjassen en Tai Pan allebei honderden keren gespeeld, en van die twee is Tai Pan torenhoog favoriet. De diepgang bij Tai Pan is veel groter, in vergelijking daarmee is klaverjassen maar een simpel geluksspelletje.

  2. Sagrada is enkele maanden geleden aan mijn collectie toegevoegd nadat ik het heb kunnen spelen in Sint-Niklaas. Ik kende het al jaren (van naam) maar was er nooit actief achteraan gegaan.
    Ik heb mijn (dobbel)steentje bijgedragen om Sagrada terug in de lijst te krijgen.

  3. Qua Peter Heins opmerking bij de productie van Blood Rage: ieder natuurlijk haar/zijn ding.
    Ook voor mij zijn zulke miniatures totaal niet nodig, die maken een spel enkel onnodig veel duurder: ik had liever gewone meeples gehad in een kleinere, lichtere doos.
    Maar wel alle begrip voor hen die zulke miniatures de max vinden (en het mag gezegd worden: de miniatures van Blood Rage zijn echt goed).

    Het spel zelf dan: dat zit héél goed in mekaar naar mijn mening, echt heel soepel, simpel en luchtig, en het heeft volledig onze hoge verwachtingen ingelost.
    Ondanks mijn aversie van miniatures, heb ik dan ook nog geen seconde spijt gehad van mijn aanschaf.

  4. Mooi lijstje weer :D. Ik kijk al jaren naar Alhambra. Toch maar eens aanschaffen, ik heb iets met tegellegspellen, maarja, al zoveel titels in mijn kast. Tof dat Heat erbij staat. Wel benieuwd wat er met Boonanza gebeurt is, gestegen vanwege de 25-jaar jubileumeditie. (alhoewel, dat was toch vorig jaar…).

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *