Geplaatst door Dit weekend werd in Veldhoven de voorjaarsbeurs Zuiderspel georganiseerd. Ik ben er gisteren samen met Niek, Wendy en haar dochter Silke naar toe geweest. Veldhoven was net wat verder rijden dan ik had ingeschat en dus kwamen we niet om 10 uur aan (het moment waarop de beurs open ging), maar om half 11. Het voordeel daarvan was dat we niet meer in de rij voor de ingang hoefden te staan. We liepen zo de zaal binnen. En die zaal was al goed gevuld. In veel stands waren de tafels al allemaal bezet met mensen die gezellig een spelletje zaten te doen. Wij spotten nog een leeg tafeltje bij het nieuwe spel Middeleeuwen van White Goblin Games. Na de positieve recensie van Peter Hein, waren wij daar ook wel benieuwd naar en dus schoven we aan.
Middeleeuwen is de doorontwikkelde versie van Majesty. Tijdens de uitleg kwam me dan ook al veel bekend voor. Iedere ronde kies je een tegel en die bouw je aan in je koninkrijk en vervolgens scoor je op een bepaalde manier punten. Het verschil met Majesty is dat je in dit spel al kan zien welke tegels je de volgende vier rondes kan kiezen en dat de volgorde waarin je een tegel voor de volgende ronde mag kiezen gejat is van Kingdomino. Of te wel als je deze ronde de minst aantrekkelijke tegel pakt, dan ben je de volgende beurt als eerste aan zet om te kiezen. Dit is een leuke twist die het spel nog net wat interessanter maakt dan de ook al leuke voorganger. Ook de toevoeging van tegels (in plaats van kaarten) werkt heel prettig. We waren alle vier heel enthousiast over dit spel en Wendy had hem graag gekocht. Maar helaas, het spel is pas vanaf maandag te koop. Dit vonden we toch een beetje vreemd. White Goblin had toch wel voor de beurs een uitzondering kunnen maken. Het voelt toch een beetje als een koude douche als je net met heel veel plezier een spel gespeeld hebt en je het vervolgens niet kan kopen.
Toen we klaar waren met Middeleeuwen kwam er net een plekje vrij bij Hielenlikkers. Ook daar waren we naar aanleiding van de recensie van Peter Hein heel benieuwd naar. In dit spel krijg je iedere keer drie kaarten met daarop verschillende mensen uit adellijke families die aanschuiven aan de tafel van de koningin. Een van deze kaarten houd je zelf, één geef je weg en één leg je aan bij de koningin. Bij de koningin kan je de kaart onder of de tafel leggen en dat bepaalt of leden van deze familie in de gratie (meer kaarten boven dan onder de tafel) of uit de gratie (meer kaarten onder dan boven de tafel) zijn. Onze vriendelijke uitlegster vertelde dat veel groepen zo druk zijn met elkaar het leven zuur te maken, dat niemand aan het eind van het spel pluspunten scoorde. Wij waren wat vriendelijker voor elkaar en eindigen alle vier in de plus. En dat gold ook voor onze waardering van dit spel. Dit is een leuk familiespelletje met lekker veel interactie.
Het was inmiddels ruim na twaalf uur en we hadden wel trek. En dus volgden we de bordjes naar het eetzaal. Er was een aparte zaal ingericht met grote ronde tafels die gedekt waren met mooi witte tafellakens. Aan de rand van de zaal kon je dan wat te eten gaan halen (self service restaurant waar je drinken, soep, belegde broodjes, patat en snacks kon krijgen). Daarvoor moest je wel achteraan sluiten in een lange rij, maar die rij bewoog gelukkig wel redelijk snel. Na een klein kwartiertje waren we aan de beurt om onze bestelling door te geven. Wij waren blij met onze vette hap, maar voor vegetariërs en veganisten was de keus wel beperkt geweest. In de zaal werden verder actief mensen weggestuurd die hun zelf meegebrachte bammetjes wilden opeten, daarvoor was ruimte buiten de zaal.
Na de lunch liepen we eerst even door de bring & buy heen. Die was heerlijk ruim opgezet en er stonden veel leuke spellen te koop. De organisatie leek ook heel gesmeerd te lopen. We vonden de prijzen wel wat aan de hoge kant. Regelmatig zagen we spellen die te koop stonden voor een prijs waarvoor we ze ook wel nieuw hadden gezien in een aanbieding. Het kan natuurlijk zijn dat alle echte koopjes al weg waren voor wij gingen kijken (de bring & buy was al een paar uur open per slot van rekening). Voor ons was het dus vooral een trip down memory lane (oh ja, die hadden we vroeger ook), maar we werden er niet kooplustig van.
Na de bring & buy gingen we even op bezoek bij Bert van 999 Games. Hij had een mooie afgeschermde ruimte gekregen waar hij genodigden vast wat mocht vertellen over de plannen van 999 Games voor de rest van het jaar. En hij mag daar alles over vertellen, maar ik nog niet dus ik bewaar zijn geheimen netjes. Maar het is niet meer geheim dat 999 games Vlooot, Genius 3D, Arschmellow, Janken en Stedenstrijd gaat uitbrengen. Van deze spellen stond een exemplaar opgesteld en Bert legde enthousiast uit hoe ze ongeveer werken. Vooral Vlooot, Genius 3D en Stedenstrijd spraken mij erg aan. Voor Arschmellow ben ik een beetje te oud (dat is meer iets voor tieners) en Janken lijkt me een leuk spel voor de camping (Zweeds pesten), maar ik houd niet van kamperen dus die laat ik ook aan mijn neus voorbij gaan.
We hoopten op een plekje bij de Spelletjesvrienden om een van hun spellen te proberen. Zij timmeren met hun eigen uitgever DSV Games de laatste tijd lekker aan de weg. En dat was goed te merken in hun stand. Die was bommetje vol. In hun stand kondigden ze de volgende drie titels van DSV Games aan, namelijk Endeaver Deep Sea, Toriki en Rebirth. Over Rebirth heeft Roger al een hele enthousiaste recensie geschreven (zie hier), dus daarvan weten we dat het een goede is. Over Endeaver Deep Sea heb ik ook goede dingen gehoord. Alleen Toriki zegt me helemaal niets, maar de Spelletjesvrienden lijken wel een goede spellenneus te hebben, dus het feit dat zij het uitgeven is voor mij een reden om geïnteresseerd te zijn. Op hun stand verkochten ze Forever Home voor 20 euro. Ik heb dit spel afgelopen Spellenspektakel gespeeld, maar toen heb ik het laten staan. Maar voor deze prijs kon ik het niet lagen liggen. Dat was ook meteen mijn enige aanschaf op de beurs.
Bij Asmodee werd The Fellowship of the Ring Trick-Taking kaartspel gedemood. Ik was daar heel benieuwd naar en wachtte even op een plekje. Gelukkig kwam dat snel beschikbaar. The Fellowship of the Ring Trick-Taking kaartspel is een coöperatief slagenspel dat mij een beetje aan De Crew deed denken. In de eerste ronde (en meer mochten we er niet proberen) kreeg iedereen een speciale kaart met daarop een opdracht. Zo moet Frodo twee ringen zien te krijgen en een ander karakter bijvoorbeeld er voor zorgen de minste slagen te hebben. De uitlegger van dienst had niet alle regels goed uitgelegd en probeerde dat goed te maken door ons constant te helpen door tips te geven over wat we moesten doen. Dit vonden we alle vier behoorlijk irritant. Laat ons rustig zelf even het spel proberen. Ons eerste potje verloren we (doordat we de regels niet goed hadden begrepen/uitgelegd gekregen). We wilden het nog een keer proberen, maar eigenlijk wilde de uitlegger ons al wegsturen zodat een volgende groep het spel kon proberen. Ik snap dat het niet fijn is als mensen heel lang blijven plakken, maar wij hadden het spel eigenlijk nog niet kunnen spelen. Gelukkig was de andere groep bereid om nog even te wachten zodat we het spel nog een keer konden doen. En weer kregen we meer tips dan we fijn vonden. Het was duidelijk dat we vooral snel weer weg moesten. Ik heb op zich wel een positieve indruk van dit spel en zou het graag wat verder willen spelen om iets te ervaren van wat er in volgende scenario’s ging gebeuren. Maar voor ik naar de winkel ren, wacht ik even het oordeel van Peter Hein af. Die is het spel ook aan het spelen en zal vast binnenkort een recensie schrijven.
Bij Asmodee lag ook het kaartspelletje Piles klaar. Ik had er nog nooit van gehoord, maar Silke wel. Piles is schijnbaar een heel ding op Tiktok en zij wilde het daarom graag spelen. De tafel kwam net beschikbaar en dus schoven we snel aan. In Piles hebben alle spelers zes stapeltjes van vier kaarten voor zich liggen en daarnaast liggen er nog een aantal kaarten in het midden van de tafel. Op de kaarten staan kledingstukken. Het is een spel dat iedereen tegelijkertijd speelt. Je pakt een stapeltje van je kleren op en als je wilt dan mag je de kleding die daar zit ruilen tegen de kleding uit het midden. En dan leg je het stapeltje weer neer en kijk je naar het volgende stapeltje. Het doel is net zo lang te ruilen tot je zes stapels hebt met keurig vier dezelfde kledingstukken (maar dan in verschillende kleuren). Piles is dus een lekker chaotisch spelletje waar je zo snel mogelijk kansen probeert te zien en waarin je probeert te onthouden in welk stapeltje nou ook al weer de broeken en waar de zwempakken zaten. Sommige kledingstukken lijken ook nog eens erg op elkaar. Wij vonden dit een erg grappig spelletje en hebben het twee keer achter elkaar gedaan. De regels zijn simpel en het is een leuke race om je kleding gesorteerd te krijgen. Zo´n spelletje als dit geeft altijd een lekkere oppepper. Eigenlijk verdient elke koffiecorner in elk kantoorgebouw dit spel. Een potje spelen en je bent weer helemaal alert.
We zijn hierna langs verschillende winkelstands gelopen om te kijken of er nog wat te shoppen was. Wendy had graag Forest Shuffle Alpine willen kopen, maar die hebben we niet gezien dus zij ging met lege handen naar huis. Ik probeer nog steeds terughoudend te zijn met het kopen van spellen in verband met een overvolle kast en het lukte mij dus ook om mijn zelfbeheersing te bewaren.
We eindigden de dag waar we hem begonnen: bij White Gobin. We zagen namelijk een leeg plekje bij Zoo Vadis. Dit is een bewerking van Quo Vadis. Dat spel heb ik ooit wel eens gespeeld, maar meer dan dat weet ik er niet over. Waar Quo Vadis in het oude Rome speelde waar senatoren een plekje in de senaat willen bemachtigen (saaaaaaaaaai), speelt Zoo Vadis zich af waar dieren de strijd aan gaan om de mascotte van de dierentuin te worden (minder realistisch, maar wel veel leuker). Als je aan de beurt bent, dan mag je kiezen uit verschillende acties, maar het doel daarvan is dat je dieren via een aantal tussenstops naar het podium weet te krijgen. Je mag dieren alleen van het ene plekje naar het volgende plekje zetten als de meerderheid van de dieren waar je vandaan komt het daar mee eens zijn. En het komt natuurlijk niet vaak voor dat je in je eentje de meerderheid hebt, dus je moet onderhandelen. Je moet je daarbij aan je woord houden als je in dezelfde beurt iets toezegt, maar als je toezegging een paar beurten later is dan mag je je bedenken. Je reputatie is dan wel aan gort, maar dat kan je er voor over hebben. Niek liet meteen zien uit welk hout hij gesneden is, namelijk dat van een jurist. Hij begreep heel goed wat de afspraak was die hij maakte, maar koos er voor om aan te sluiten bij de letterlijke tekst en die net anders te interpreteren waardoor hij zich niet aan zijn afspraak hoefde te houden. En daardoor vertrouwde niemand hem meer en hielpen wij dames elkaar maar vooruit. Onze conclusie was dat dit niet ons soort spel is. Het idee is leuk, ik snap waarom mensen hier plezier aan beleven, maar ik speel liever wat anders.
En daarmee was ons bezoek aan Zuiderspel afgelopen. Ik had het idee dat het drukker was dan de vorige keer dat ik op Zuiderspel was. Misschien is dat het verschil tussen een zaterdag en een zondag, ik weet het niet. Ik vond het lastiger om een vrij tafeltje te vinden om een spel te doen en dat is toch waarom ik naar de beurs kom. Maar meer moeite wil niet zeggen dat het onmogelijk is, we hebben per slot van rekening toch best een aantal spellen gedaan. En we hebben ons daar prima mee vermaakt. Verder is het fijn dat je voor de deur kan parkeren (en zelfs aan een laadpaal). Ook de aparte eetzaal vond ik heel fijn, al had het aanbod wel iets groter en de rij iets korter mogen zijn. De toiletten waren verder gratis en nog schoon ook, dat zie je ook wel eens anders. Kortom: volgend jaar breng ik graag weer een bezoekje aan Zuiderspel en dan hoop ik dat de uitgevers nog wat extra tafels neerzetten zodat het makkelijker wordt om een leuk spel te doen.