Geplaatst door Een maand met Spiel is altijd wel een goede spellenmaand. Ik kwam in oktober tot 79 potjes en dat is voor mij heel goed te noemen. Zeker na een tweede week in oktober waarin ik geen enkel spel speelde. Dat is vrijwel nooit gebeurd.
In bijna de helft van alle potjes ging het ook om een nieuw spel. In totaal speelde ik 35 nieuwe spellen. Voor de meeste daarvan verwijs ik graag naar mijn terugblik op Spiel. Ik vind het lastig om daar een leukste spel van de maand uit te kiezen. Ik vermaak mij prima met The Hobbit; There & Back Again, maar verwacht ook nog heel veel van Etherstone. Hieronder de nieuwe spellen in alfabetische volgorde waarvan ik nog niet een eerste indruk heb beschreven. Voor Instinct verwijs naar mijn eerdere recensie.
Aqua valt in dezelfde (ecosysteem) serie als het nieuwere Hutan en heeft er ook spelelementen mee gemeen. Het is een snel en luchtig familiespelletje. Het doel is je koraal op te bouwen en daarmee kleine diertjes aan te trekken. Deze trekken weer grotere dieren aan. Het opbouwen van je koraal en het aantrekken van de zeedieren gaat met de bekende zeshoekige tegels. Net als in Hutan zijn er ook nog eindespelpunten te verdienen, waarvan er meerdere zijn voor de variatie. Ik vind Aqua een heel aangenaam puzzelspelletje dat wel iets minder uitdagend en ‘gemeen’ is als Hutan. Aan die laatste geef ik dan ook de voorkeur.
Met Hidden Leaders – Duel ligt de zoveelste duel-versie op tafel. Nu was ik al geen groot fan van Hidden Leaders en eerlijk gezegd is dat niet veranderd door deze versie. In dit duel liggen er gesloten kaarten in twee rijen tussen de spelers in. Deze kaarten tonen vier (gekleurde) senaatfracties. In je beurt pak je er twee van op de hand (waar je al met wat kaarten begint) en legt er vervolgens weer twee open terug zodat de waarden zichtbaar worden. Vervolgens leg je nog een kaart bij je geheime leider of blokkeer je een kaart in één van de rijen in het midden. Zo ga je door tot de kaarten op zijn. Wie de meeste invloed heeft op een fractie via zijn geheime (leider-)kaarten krijgt de punten uit de rij waar van deze kleur de meeste kaarten liggen. De grap is dat deze kaarten niet altijd de grootste waarde vertegenwoordigen. Een uitdaging die mij vooral vermoeide.
Wat te zeggen van Inferno? De gok van de beurs van Frank en een spel dat met uitleg bijna 4 uur duurde. Dat lijkt de hel zelf wel, maar dan moet ik eerlijk zeggen dat de tijd toch redelijk snel voorbij ging. Het spel heeft een uniek thema, bovengemiddeld kwaliteitsmateriaal en maakt nieuwsgierig. In Inferno probeer je verloren zielen door de negen kringen van de hel te loodsen met Dante als onze voorman. Het spelsysteem met het verschuiven van een ziel en vervolgens een actie doen bij het symbool waar deze ziel op landt, is vrij helder en overzichtelijk. Wat je vervolgens allemaal moet regelen met je eigen werkers, huisgasten, actiekaarten, torens en wachters vraagt om de nodige denktijd. Voor een expertspel en mensen die niet tegen wat speeltijd opzien best wel een aanrader. Zo’n twee keer per jaar doe ik ook wel mee.
Over Nocture schreef Peter Hein al eerder een recensie en daar kan ik mij bij aansluiten. Het is een grappig verzamelspelletje waarbij het spelsysteem voor een leuke interactie zorgt. Dat je langzaam een spoor loopt met biedtegels kennen we van Goa, maar ook van Metropolys, en dat zijn zeker niet de slechtste spellen. Nocturne is hiermee vergeleken wat lichter, maar daarmee juist prima geschikt om met de familie te spelen en kinderen meer tactisch te laten denken.
Ruïns is een bijzonder kaartspelletje. Ook hier probeer je slagen te winnen en zo snel mogelijk je hand uit te spelen. Een slag is simpel. Je speelt 1 of meerdere kaarten uit en de ander moet met dat aantal volgen, maar wel een gelijke of hogere waarde spelen. Je wint als je drie keer een ronde wint (best of five). Het bijzondere is dat de kaarten hier een dag- en nachtzijde hebben. In het begin van elke ronde mag je een dagkaart naar de nachtzijde omdraaien. Zo kun je je hand wat verbeteren. Verder mag je na elke gespeelde kaart een kaart uit het midden pakken. Dit zijn doorzichtige kaarten die je bij één van je handkaarten in het hoesje kunt steken. Ze verdubbelen de waarde of voegen er een bepaalde waarde aan toe. Zo ben je best flexibel en kun je nog tijdens de ronde je hand verbeteren met wat geluk. Dit klinkt eigenlijk best wel creatief en leuk, maar ik vond het zelf maar veel gedoe met al dat inschuiven van kaarten en het constant veranderen van waarde. Voor wie daar wat meer gevoel voor heeft en er in wil duiken, is dit best een aardig en zeker apart kaartspelletje.
Schaap over de dam of Volle Weide in het Duits, is een zeer kort tussendoortje. Het spel komt niet eens in een speldoosje, maar in een papieren zakje en kun je tot en met 6 spelers overal wegspelen. Je gooit een dobbelsteen en de waarde ervan bepaalt welk hekje je mag bouwen. Zo probeer je zo snel en slim mogelijk schapen in te sluiten en struikjes te vermijden. Iets tussen voorgerecht en hoofdgerecht in het restaurant, maar verder niets bijzonders.
Een ander expertspel dat ik speelde was The Druïds of Edora van Stefan Feld. Toch duurde dit niet langer dan een uurtje. Dan heb je na afloop nog wel veel om over na te denken, want er zijn vele wegen naar punten en daarmee de winst. Je plaatst in Edora in de basis een dobbelsteen op een actieveld dat gelegen is in één van de ronde druïdevelden. Alles acties, maar ook alle velden op het bord zijn weer meer of minder met elkaar verbonden en zorgen zo voor ontwikkelingen op allerlei kleinere bordjes, op ontwikkelsporen en bepalen waar je je volgende acties kunt doen. Het is één grote puzzel die wat overweldigend is, maar op zich wel soepel speelt. Super enthousiast werd ik er nog niet van, maar we moeten het nog maar eens vaker proberen.
Het spelbeeld van oktober levert een gevarieerd beeld op. Het snelle tweepersoonsspel Instinct is vaak gespeeld voor de recensie. Het is ook lekker snel uitgelegd en zo klaar. Zoals gezegd is de herspeelbaarheid voor de wat langere termijn wel wat beperkt vrees ik.
Wriggle Roulette bewijst zich als goede sfeer opwarmer voor een spelavondje en Castle Combo doet het altijd en bij iedereen goed.
De Spielpiek is goed te zien, maar vooral het lege gat in de tweede week waar ik al aan refereerde. Met de donkere dagen voor de boeg zal dat vast niet meer gebeuren.