Geplaatst door Langzaamaan begint het duidelijk te worden welke spellen dit najaar gaan verschijnen. Op de BGG-lijst met spellen die op Spiel verschijnen staan al ruim 600 titels en bijna iedere dag komen er een paar bij. En daar staat één titel bij die er voor mij met kop en schouders bovenuit steekt, namelijk Ticket to Ride Legacy: Legendes uit het Westen. Ik ben namelijk een enorme Ticket to Ride fan en houd ook erg van legacy-spellen en dus klinkt Ticket to Ride Legacy me als muziek in de oren. Als de informatie op het forum van BGG klopt, dan is Spiel ook het eerste moment dat het spel verkrijgbaar gaat zijn. Ik ben daar niet helemaal zeker van, want ik heb ook begrepen dat het plan is om het spel wereldwijd in november te releasen en Spiel valt dit jaar vroeg in oktober. Als het spel al op Spiel te krijgen gaat zijn, dan is dat dus een uitzondering op de releaseplanning en zal het gaan om de Duitse en Engelse editie. Ik reken er dan ook op dat ik pas in november de Nederlandse editie kan gaan spelen.
Ik ben ondertussen super nieuwsgierig en dus verzamel ik elk stukje informatie dat ik kan vinden over dit spel. En gisteren vond ik een heel groot stukje informatie in de vorm van een filmpje op BGG waarin de makers van Ticket to Ride Legacy (Alan R. Moon, Matt Leacock en Rob Daviau) het eerste scenario spelen met BGG-er Eric Martin. Het filmpje duurt ongeveer een half uur en voor wie geen zin of tijd heeft om het te kijken, zal ik in dit blog verslag doen van wat ik heb ontdekt. Ik heb niet het idee dat daar echte spoilers tussen zitten over het Legacy-deel, maar als je helemaal blanco aan Ticket to Ride Legacy wilt beginnen, is dit het moment om te stoppen met lezen.
De basis van Ticket to Ride Legacy is natuurlijk Ticket to Ride. Dus je trekt nog steeds treinkaarten die je het recht geven om spoor te bouwen op het bord waarmee je bepaalde opdrachten (tickets) kunt vervullen door bepaalde steden met elkaar te verbinden. De eerste verrassing voor mij was dat je geen punten meer scoort, maar geld. En dit heeft (gok ik) een praktische reden. Je krijgt namelijk niet meteen het hele bord om op te spelen, maar alleen het eerste hoekje (een soort groot puzzelstuk). Het scorespoor staat normaal rondom het bord en zonder heel bord heb je geen ruimte voor het scorespoor en dus hebben ze een andere manier gezocht om de score bij te houden en dat is dat is geld (kartonnen muntjes) geworden. In de doos kan je al zien dat er puzzelstukken zitten met de andere delen van het bord dus het lijkt een veilige gok dat je in de loop van de potjes steeds grotere delen van de kaart van Amerika gaat unlocken en steeds grotere delen van dat land van spoor kan gaan voorzien.
In het eerste potje krijg je ook nog maar een deel van je treintjes. Met het groeien van de kaart zal dus ook je stapel treintjes gaan toenemen. En daarmee ook de speelduur. Een eerste potje duurt maar kort, namelijk zo’n 15-20 minuten bij de meeste groepen. Volgens de doos is de speelduur 20-90 minuten, dus de latere potjes gaan veel langer duren (en dat is bij Ticket to Ride een positief iets wat mij betreft).
Een ander interessant verschil is dat je geen geld krijgt voor het aanleggen van routes an sich. Maar dat wil niet zeggen dat ze helemaal geen geld opleveren, het is alleen indirect. Allereerst krijg je namelijk gewoon geld voor tickets die je voltooid hebt en dat doe je door routes te bouwen. En daarnaast krijg je aan het eind van het spel geld op basis van hoeveel treintjes je nog over hebt. Hoe minder treintjes je nog hebt, hoe meer geld je scoort. En dus loont het ook via die weg om veel en lange routes te bouwen. En dan is er nog een derde manier, namelijk dat je een kleine geldbonus krijgt als je een route bouwt in je eigen kleur (dus als je met blauw speelt en je een blauwe stuk spoor aanlegt). Ik kan me voorstellen dat dit een leuke nieuwe dynamiek geeft doordat spelers soms gewoon een stukje spoor in hun kleur gaan claimen voor het geld maar daardoor routes van andere spelers blokkeren.
Sommige steden op het bord worden aangemerkt als grote steden (ik denk die met een groen symbooltje er op) . En als je aan zo’n stad bouwt dan mag je een extra treinkaart van de dichte stapel trekken. Ik zie op de kaart ook steden met een ankertje staan, maar dat lijkt in het eerste scenario nog niets te betekenen. Dat zal in latere potjes vast gaan veranderen.
De laatste noviteit die ik heb ontdekt in het filmpje is dat tussen de treinkaarten een aantal kranten-kaarten (newspapers) geschud zijn. Als zo’n krant-kaart getrokken wordt, dan wordt van een speciale stapel een kaartje opengedraaid en voorgelezen. In het potje kwamen zowel eenmalige effecten (iedereen die een ticket af heeft mag dat nu laten zien en scoort daarvoor extra geld of iedereen die naar stad X is gebouwd, krijgt extra geld) als tijdelijke (zo lang dit kaartje open ligt, gelden de witte kaarten als joker kaarten). Deze krant-kaarten zijn dus een soort kans-kaarten uit Monopoly. En daar heb ik wel wat gemengde gevoelens over. Ik vind het best leuk dat er tijdelijke regels gelden die ook weer verdwijnen, maar ben minder enthousiast over de tussentijdse manieren om punten te scoren. Ik vraag me af of dat niet de geluksfactor verhoogt en of dat het spel leuker maakt. Het lijkt me heel zuur om te verliezen omdat je geen route naar stad X hebt gebouwd (omdat je daar niet hoeft te zijn), terwijl de winnaar dat wel had gedaan (omdat die daar gewoon moest zijn). Maar zoals de Engelsen zo mooi zeggen: The proof of the pudding is in the eating. Over een paar maanden zullen we in de praktijk gaan ervaren hoe dit uitpakt.
En dit is denk ik de basis van het spel. Het lijkt er op dat je aan het begin en eind van elk potje een stukje tekst gaat lezen waarin een verhaal verteld wordt (je kan in het filmpje het beginverhaal van het eerste potje horen als je dat wilt) en waarmee de legacy-aspecten geïntroduceerd worden. Vanzelfsprekend kregen we daar niets van te zien in het filmpje (behalve dus de korte mededeling dat je aan het eind van een potje tekst gaat lezen en er dan dingen gaan gebeuren). Op de foto’s die al beschikbaar zijn van het spelmateriaal zie je dat er een flinke stapel doosjes in de doos zitten en daar kan natuurlijk van alles inzitten. Ik ben reuze benieuwd.
In het filmpje vertellen de makers verder dat Ticket to Ride Legacy niet herspeelbaar is en dat er ook geen set komt waarmee je het spel kan resetten zodat je het nog een keer kan spelen. Het is dus echt een eenmalig avontuur waarbij je in twaalf spellen door het spel heen gaat. Aan het eind van het spel heb je dan een uniek exemplaar van Ticket to Ride gemaakt dat je keer op keer kan blijven spelen. Alan R. Moon gaf daarbij aan dat het wel mogelijk is om het spel meerdere keren te spelen (dan moet je dus wel iedere keer een nieuwe doos kopen) en dat het spel ook de volgende keren echt leuk is om te doen. Alan R. Moon gaf aan dat hij het spel inmiddels vier keer had gedaan en er iedere keer heel veel plezier van had beleefd. Hij vergeleek dit met zijn ervaringen Pandemic Legacy Season 0. Hij gaf aan dat hij dat echt een geweldig spel had gevonden, maar het tot zijn grote spijt nooit meer kan gaan spelen omdat een groot deel van het plezier komt uit de verrassingen in het spel. Dat is dus schijnbaar anders in Ticket to Ride Legacy.
De makers raden verder aan om het spel telkens met dezelfde groep te spelen. Je kan het spel met twee spelers doen, maar volgens de makers komt het het best tot zijn recht als je met vier of vijf spelers bent. Er zijn speciale regels waardoor je ook verder kan spelen als iemand er een keer niet is en speciale regels voor als iemand heel erg voorloopt. Hoe die regels er uit zien, wordt in het filmpje niet verteld, dus daar kan ik niets over zeggen.
Wat ik verder interessant vond om te horen is hoe veel tijd het heeft gekost om dit spel te ontwikkelen. Alan R. Moon, Matt Leacock en Rob Daviau zijn zo rond 2017 begonnen met het ontwikkelen van dit spel en waren er in 2021 mee klaar. Daarna is het spel nog door de uitgever (Days of Wonder) uitgebreid getest en zijn er nog aanpassingen geweest als er een foutje of onduidelijkheid tevoorschijn kwam. Een van de manieren waarop het spel is aangescherpt is doordat straks in het najaar het spel in heel veel talen verschijnt. In het filmpje geeft Alan R. Moon (als ik het me goed herinner) aan dat Engels een hele slordige (“sloppy”) taal is. De vertalers van andere talen hadden daarom regelmatig vragen over hoe ze een bepaalde regel precies moesten interpreteren (bedoelen jullie A of bedoelen jullie B). En deze vragen zorgen er voor dat de regels steeds verder werden aangescherpt en verduidelijkt.
Alan R. Moon vertelde verder dat hij een map heeft waarin hij ideeën voor nieuwe Ticket to Ride varianten bijhoudt. Deze map is goed gevuld en dus zullen er vast in de toekomst nog meer varianten van Ticket to Ride gaan verschijnen (zo verschijnt dit najaar Tickt to Ride Berlijn). Maar behalve een map voor het gewone spel, heeft hij nu ook een map met legacy-ideeën. Hij gaf ook meteen aan dat er nu geen plannen zijn voor een volgende versie, dus als er al een nieuwe versie komt dan zal het wel een paar jaar duren gelet op de ontwikkeltijd van een legacy-spel. Maar als ik kijk naar hoeveel buzz deze versie nu al heeft en hoe populair Ticket to Ride is, dan kan ik me niet voorstelen dat er, als dit spel het goed gaat doen (wat ik zeker verwacht) er geen vervolg gaat komen.
