Top-100 2022: 61-70

Slechts een nieuwe binnenkomer vandaag, en een van de snelste stijgers in de lijst. De meeste andere spellen staan er al een tijdje in.

70. Lords of Waterdeep (Peter Lee en Rodney Thompson 2012)
Positie vorig jaar: 49
Verschil: -21
Na tien jaar nog steeds een van de populairste werkverschaffers in de lijst. Ligt het aan mij of zijn de beste spellen in dit genre alweer een paar jaartjes ouder? Of is de trend in spellenland inmiddels doorgeschoven naar de tableaubouwers?
“In het verleden wel vaker gespeeld, maar afgelopen jaar kwam de elegantie pas goed bij me binnen.” (Detmar)
“Vlotte worker placer. Met elke spelersgroep te spelen en iedere keer weer veel spelplezier.” (Rutger)

69. Russian Railroads (Helmut Ohley en Leonhard Orgler, 2013)
Positie vorig jaar: 44
Verschil: -25
Ook deze werkverschaffer levert behoorlijk aan populariteit in, ondanks de nieuwe en ultieme big box die vorig jaar op Spiel verscheen. Maakt Poetin dan echt alles stuk?
“Het sneeuwbaleffect aan punten blijft fascineren. Te veel keuzes bijna.” (Arie)
“Dit jaar pas ontdekt. heerlijk spel met een onwaarschijnlijke cumulatie van punten in de loop van de rondes.” (Peter)

68. Calico (Kevin Russ, 2020)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Waarom in je eentje puzzelen als het samen kan? In het almaar populairder wordende genre van puzzelspellen is Calico een van de meest geliefde. Het passende thema helpt vast.
“Puzzelen, katten, rekenen en gokken, een heerlijke combi.” (Niek)
“Tja, hoe kan ik hier niet de loftrompet over blijven steken? Inmiddels ligt hij hier ruim 2 jaar in de kast en nog steeds pak ik hem er vaak bij, ook solo en dat zegt wat want ik ben geen solospeler.” (Wieke)

67. Azul: Zomerpaviljoen (Michael Kiesling, 2019)
Positie vorig jaar: 67
Verschil: 0
De derde incarnatie van Azul lijkt volgens de liefhebbers de beste, maar is natuurlijk stukken minder bekend dan het origineel. Want anders…
“Het kan dus gewoon dat een opvolger nog leuker is dan het origineel. En Azul is al zo’n goed spel!” (Robert)
“Zeker genoten van de eerdere twee versies, maar deze smaakt mij het beste! Een revolutionair simpel concept, alles klopt.” (Sander)

66. Machiavelli (Bruno Faidutti, 2000)
Positie vorig jaar: 60
Verschil: -6
Machiavelli is nog steeds de standaard voor alle spellen met geheime rollen en omgekeerde psychologie. Daar zijn er al aardig wat van bijgekomen, maar deze meer dan twintig jaar oude klassieker blijft maar op tafel komen.
“Op het oog een simpel spel met een eenvoudig doel. Maar Machiavelli is een strategisch hoogstandje waar je vaak vooruit moet plannen.” (Daphne)
“Het spel waarbij de hobby voor mij is begonnen, heeft nog niets ingeboet aan kwaliteit.” (Björn)

65. The Isle of Cats (Frank West, 2019)
Positie vorig jaar: 100
Verschil: +35
Vorig jaar haalde kattentetris net de lijst, nu is het een van de grootste stijgers.
“Het zoveelste polyomino spel? Ja, maar dan één waarbij je niet poeslief kunt zijn. Een briljante combinatie van slim je handkaarten samenstellen, je tegenstanders slimmer af te zijn en de randjes op te zoeken door slim te puzzelen. Immers, een kat met fluwelen pootjes vangt geen muizen.” (Frank)
“Het thema doet er niet al te veel toe, maar is wel leuk. Het gaat hem om de balans te vinden tussen de kaarten en de katten.” (Jacob)

64. Clank! (Paul Dennen, 2016)
Positie vorig jaar: 52
Verschil: -12
Iets voor El Dorado was er al een ander bordspel met deckbuiling. Zo populair als El Dorado is het niet geworden, maar het is geliefd genoeg en met een ruimteversie en legacy-editie is er voor de fans genoeg variatie.
“Leuke thematische deckbuilder waar het nooit zo gaat als je wilt, maar dat juist het spel zo verslavend maakt.” (Dagmar)

63. Teotihuacan (Daniele Tascini, 2018)
Positie vorig jaar: 62
Verschil: -1
Door alle administratie is Teotihuacan voor mij het perfecte spel op BGA. Op tafel zal ik dit niet zo snel meer leggen, daarvoor is het net wat teveel gedoe. Maar fysiek of online, Teo blijft het goed doen in de lijst.
“Geweldige hersenkraker. Het opwaarderen van de dobbelstenen en het “hemelen” is geniaal bedacht.” (Tonny)
“De beste T.” (Luk)

62. Gloomhaven (Isaac Childres, 2017)
Positie vorig jaar: 46
Verschil: -16
De nummer 1 van BGG is hier een stabiele middenmoter. De verkorte versie, Jaws of the Lion, kreeg ook aardig wat stemmen maar kwam er net eentje tekort voor de lijst. Die zet ik hierbij dan maar in het zonnetje. Dit klinkt nog steeds als een spel voor mij, als ik maar iemand kende die het samen wil ontdekken.
“Elke keer als het op tafel komt is het twee uur puur genot. Components, sfeer, hand management, monsters slashen, elements goed uitspelenequipment kopen, early of late uitkomen, doe ik die deur al open?” (Tom)
“Geen uitleg nodig 😉” (Ronald)

61. Spirit Island (Eric Reuss, 2017)
Positie vorig jaar: 85
Verschil: +24
Coöperatieve spellen komen steeds vaker voor in de lijst, en zijn ook vaak blijvertjes. Ik houd van het genre, deze moet ik toch maar eens spelen.
“Dit is een g-e-w-e-l-d-i-g spel. Snoeihard en heerlijk onvoorspelbaar. Kill all them humans!!!” (Tom)
“Een coöp met zoveel thema, waarbij ik het altijd een genot vind om te visualiseren wat er gebeurt op het eiland wanneer je een power speelt. Samen met Twilight Struggle mijn enige 10.” (Dennis)

Opnieuw heb ik bijna alles in dit rijtje gespeeld. Alleen Spirit Island en Azul: Zomerpaviljoen niet, en daar breng ik graag verandering in. De rest speel ik allemaal graag, waarschijnlijk Russian Railroads het liefst.