Top-100 2025: 11-20

Nee, we moeten nog steeds een dagje wachten op de hoogste nieuwe binnenkomer van het jaar. Wel twee spellen die uit de top-10 zijn gevallen, en de klapper van het jaar. Die steeg harder in de lijst dan ieder ander spel. En veel oude gezichten, want zes ervan staan al (bijna) sinds het begin in de top-100.

20. De kwakzalvers van Kakelenburg (Wolfgang Warsch, 2018)
Positie vorig jaar: 21
Verschil: +1
De kwakzalvers mochten een paar jaar geleden even van een plekje in de top-10 dromen, sindsdien staan ze vrij constant ronde de 20e positie. Ik zou best graag die resin fiches willen, maar oh wat zijn die afzichtelijk duur. En met de handelstarieven is dat vast nog erger geworden.
“Roeren maar! Een echte gezinstopper, het hele gezin grabbelt heerlijk in de ingrediënten. En soms laat de kansberekening je danig in de steek.” (Rik)
“‘Aaah, een greep in de zak moet toch nog kunnen… of toch niet!’ Spel met prima tempo en veel afwisseling… en dan hebben we nog geen enkele uitbreiding toegevoegd!” (Marc)

19. Ticket to Ride (Alan Moon, 2004)
Positie vorig jaar: 37
Verschil: +18
Ticket to Ride, dat al sinds het eerste jaar een vast gezicht is in de lijst, maakt ineens een enorme stijging. In tien jaar stond het niet zo hoog als nu. Ook een gevolg van de grotere hoeveelheid inzendingen?
“Deze mag gewoon niet ontbreken in de spellenkast. Vooral de legacy-versie veel plezier aan beleefd. Wij spelen veel met ons tweetjes en gaan dan vooral voor de uitbreiding Zwitserland en de stand alone “Nordic countries”.” (Evelien)
“Nog zo’n spel dat ik zou omschrijven als een modern familiespel. Niet al te moeilijk om te spelen, toegankelijke vormgeving, aangename spelduur” (Jeroen)

18. Stenen Tijdperk (Michael Tummelhofer, 2008)
Positie vorig jaar: 20
Verschil: +2
Van alle antieke werkverschaffers zonder poespas blijft Stenen Tijdperk eigenlijk als enige overeind. Misschien juist wel vanwege het ontbreken van toeters en bellen, of het toegankelijke thema. Of gewoon de love shack.
“Het opstapje naar echte spellen. Heel goed om uit te kast te halen voor mensen die nog niet zoveel spelervaring hebben, of als lichter spel na/voor een zwaarder spel.” (Nicky)
“Laatst kwam deze weer eens op tafel en dan denk je ineens weer: “Wat een goed spel is dit, waarom spelen we deze niet vaker?”. Dit spel komt bijna uit het stenen tijdperk van de bordspellen, maar doet nog prima mee (net als het wiel).” (Dagmare)

17. Catan (Klaus Teuber, 1995)
Positie vorig jaar: 27
Verschil: +10
Met het verdwijnen van Tai Pan (snif) is Catan nu het oudste spel in de lijst. Maar die ouderdom lijkt er geen vat op te hebben, want net als Ticket to Ride stijgt het flink in de lijst en stond het in jaren niet zo hoog.
“Eindeloze variatie is het een interessant spel met keuzes hoeveel en met wie samen te werken, op tijd te groeien, de markt in te schatten, terwijl je letterlijk je volkje op de kaart ziet groeien.” (Wouter)
“Mooie herinneringen aan. Het is jarenlang een traditie geweest om de dag van het kerstdiner te beginnen met het opruimen van het kantoor en de ochtend af te sluiten met een potje Catan. Bij kerstdiner kon dan ’s avonds nog eens heerlijk het potje nabesproken worden.” (Marcel)

16. Carcassonne (Klaus-Jürgen Wrede, 2000)
Positie vorig jaar: 22
Verschil: +6
En Carcassonne maakt het kwartet van klassiekers die weer zijn gestegen in de lijst compleet. Nu is dit spel wel het meest stabiele in de lijst van de Klassieke Drie, maar dat ze allemaal omhooggaan in de lijst is toch opvallend.
“Blijft een klassieker die niet mag ontbreken in dit lijstje. Komt nog regelmatig op tafel.” (Mathilda)
“Het beste tegellegspel dat leuker wordt met meer uitbreidingen. Het eerste spel waarvoor ik zelf een insert moest maken in de big box!” (Thoas)

15. Splendor (Marc André, 2014)
Positie vorig jaar: 13
Verschil: -2
Bestaat er dan echt geen Splendorkiller? Century lijkt alweer lang vergeten, Ankh’or is altijd anoniem gebleven en de duel-variant doet het goed, maar komt hier niet in de buurt. Zo gek was die top-10 positie destijds niet.
“Alles voelt goed aan dit spel” (Niek)
“De term Splendor-killer is niet voor niets jarenlang de marketing slogan van menige kaart gedreven engine builder geweest. Maar het origineel blijft in al zijn simpelheid toch nog onovertroffen. In zijn kern is het eigenlijk een racing game.” (Pieter)

14. Puerto Rico (Andreas Seyfarth, 2002)
Positie vorig jaar: 12
Verschil: -2
Van de spellen die al een tijdje meegaan in de lijst zien we dit jaar vooral de wat toegankelijker spellen weer stijgen in de lijst. Puerto Rico is een wat zwaardere klassieker, maar zakt een stuk minder hard dan veel andere zware jongens op leeftijd. Het is dan ook veel beter.
“Puerto Rico is voor mij als de eerste kus. Ik weet namelijk nog precies wanneer ik het spel kocht en waar ik het voor het eerst speelde. De mechanismes van het spel sluiten perfect op elkaar aan.” (Wouter)
“Welk spel komt al elk jaar minstens 1x op tafel? Is nog altijd leuk om te spelen? En dat al bijna 25 jaar lang? Daarom is Puerto Rico mijn #1 spel!” (Rutger)

13. Sky Team (Luc Rémond, 2023)
Positie vorig jaar: 76
Verschil: +63
Is het een raket? Is het Superman? Nee, het is een wiebelig vliegtuig met een onervaren pilotenteam dat wanhopig probeert niet te crashen op de spekgladde landingsbaan van Reykjavik. Sky Team schiet met Mach 1 door de lijst en landt net voor de top-10.
“ Leuk coöperatief tweespelersspel, waarbij de spanning gedurende de vlucht toeneemt en je blij bent als de kist weer veilig op de grond staat.” (Brian)
“Ik heb constant een Sky Team-tafel actief op BGA, mijn absolute favoriet” (Annelies)

12. Dominion (Donald Vaccarino, 2008)
Positie vorig jaar: 9
Verschil: -3
Sinds Dominion in de tweede jaargang van de top-100 nieuw binnenkwam in de top-10 heeft het daar altijd gestaan. Daar leek het nu ook lang op, maar uiteindelijk kwam het net tekort.
“Deze leuke deckbuilder heeft een hele hoge herspeelbaarheid dankzij de vele uitbreidingen. Mijn favoriete spel om met twee spelers te doen.” (Ronald)
“Ik heb dit spel vaker gespeeld dan alle andere spellen op mijn lijst bij elkaar. Dat zegt genoeg!” (Daniël)

11. De verdwenen ruïnes van Arnak (Elwen en Mín, 2020)
Positie vorig jaar: 10
Verschil: -1
Ook Arnak duikt net uit de top-10. Dat zegt minder dan je zou denken, want ook rond deze positie zijn de marges vaak nog smal en kan een stem meer of minder zo het verschil uitmaken. Ook dit heeft al meerdere uitbreidingen, dus dat zegt ook al wat.
“Steengoed spel, afgelopen maanden de verdwenen expeditie van professor Kutil gespeeld samen met mijn man; zo’n campagnespel vind ik erg leuk!! En het dwingt je ook om af en toe andere tactieken te gebruiken.” (Mathilda)
“In dit spel is elk detail van belang. De herspeelbaarheid is heel groot. De timing is heel belangrijk in het spel en de uitbreidingen zijn heel goed. Topspel dus.” (Jan)

Wat een lijstje weer. Arnak is het enige spel dat ik minder dan tien keer gespeeld heb, en Dominion het enige dat ik vaker dan duizend keer deed (aan tafel, online spellen tel ik niet). Dat is ook mijn favoriete spel uit het lijstje van vandaag. En daar zit niet één matig spel tussen.