Blox

Het spel …

Wolfgang Kramer is bij veel spellenliefhebbers geliefd vanwege zijn vele wat steviger en strategischer spellen. Bekende voorbeelden zijn El Grande, Vorsten van Florence, Tikal en Maharadja. Die spellen zitten meestal goed in hun thema. Mede daardoor staat Kramer nou niet bepaald bekend als ontwerper van abstracte spellen. Spellen als Pueblo en Torres komen daar nog het dichtst in de buurt, maar zijn lang niet zo abstract als Blox, een van Kramers laatste spellen, dat hij samen met twee andere auteurs ontwierp. Gulo Gulo was een eerder product van het zogeheten ‘KRAG’-team, dus de voortekenen zijn goed.

In Blox draait het om torens bouwen en afbreken, want dat levert punten op. Die toren bestaan uit stenen (blokken?) van vier verschillende kleuren. Volgens een vaste opstelling worden aan het begin van het spel torens van een tot vier stenen op het bord geplaatst, waarbij de samenstelling de stenen in een toren wel telkens anders is.

De spelers brengen nu pionnen in het bord door middel van kaarten. De kleuren van de kaarten zijn dezelfde vier als die van de stenen. De kleur van de kaart die je speelt, bepaalt waar je een pion mag plaatsen.

Heb je eenmaal een pion op het bord, dan kun je daarmee aangrenzende torens afbreken, pionnen van de tegenstander slaan of zelfs torens bouwen. Dat laatste kan alleen met stenen van torens die je eerder hebt afgebroken. Afbreken, slaan en bouwen levert allemaal punten op, maar natuurlijk heb je wel de kaarten in de juiste kleur nodig.

Het spel wordt in vijf ronden gespeeld. In iedere ronde mag je hogere torens afbreken en moet je hogere torens maken. Na de laatste ronde telt iedereen zijn punten. De speler met de meeste punten wint.

… en de waardering

Blox is geen spel dat het van zijn uiterlijk moet hebben. Ook wie hier een strategisch diepgaand spel verwacht komt bedrogen uit. Blox is een uiterst tactisch spel, waarbij je hooguit een beetje op de volgende ronde kunt anticiperen op basis van de kaarten die je hebt. Die kaarten voegen ook een niet geringe geluksfactor toe, omdat je lang niet altijd de kaarten hebt die je zou willen.

Voor veel mensen is dit allemaal weinig positief, en ik was aanvankelijk ook wat voorzichtig. Maar na een paar potjes gespeeld te hebben, was ik er achter dat Blox eigenlijk een heel plezierig spel is dat lekker wegspeelt. Wat je ook voor kaarten hebt, je kunt er altijd wel wat nuttigs mee doen en zo het spel toch naar je hand zetten.

Al met al is Blox een eenvoudig en snel spel dat je kunt spelen zonder je grijze cellen erg op de proef te stellen, maar dat toch de nodige diepgang weet te bieden voor wie daar naar op zoek is. En de vormgeving? Ach, daar moet je even doorheen bijten.