Mei was in veel opzichten een goede maand en niet alleen op bordspelgebied (er stond 81 keer een spel op tafel en natuurlijk de spannende ontknoping van de Spellengek Top 100).
Doordat de prik-campagne op stoom begint te komen en de besmettingscijfers hard dalen, werden de Corona-regels langzaam versoepeld. Eindelijk konden we weer zonder afspraak naar winkels (nog wel met mondkapje en maximale aantallen bezoekers per winkel natuurlijk) en naar het terras (maar alleen tussen 12 en 6 en met twee bezoekers per tafel). Er mocht natuurlijk nog steeds heel veel niet, maar het begint allemaal wel wat lichter te voelen. Al begin ik daar ook een beetje ongeduldig van te worden, want ik wil weer terug naar sommige dingen van het oude normaal (zoals spellenavonden met collega’s, Pandemic Legacy season 0 heeft nu wel lang genoeg ongespeeld in mijn kast gestaan).
Mei is ook de maand met lekker veel feestdagen en dus veel extra vrije dagen. Niek en ik hadden ook nog een weekje vrij genomen. Dit verklaart ook het hoge aantal spellen dat we deze maand speelden. We zaten deze maand ook eindelijk weer op een terras (een enkele keer met een dikke jas aan omdat het eigenlijk te koud was) ons favoriete terras-spel (Scrabble) te spelen.
We brachten in de vakantieweek ook een bezoekje aan het stadscentrum Utrecht. We gingen expres op maandag in de hoop dat het dan nog relatief rustig zou zijn. Het is per slot van rekening heel fijn dat de besmettingscijfers de goede kant op gaan, maar zo lang we zelf niet volledig gevaccineerd zijn, is het toch verstandig om voorzichtig aan te blijven doen, hoe saai dat ook is. We hebben een klein rondje door het centrum gelopen en daarbij en paar winkels bezocht, waaronder mijn favoriete spellenwinkel in Nederland (Subcultures). Dat ik niet de enige ben die graag in deze winkel rondneust, bleek wel uit de rij die voor de winkel stond. Er stonden een stuk of 8 mensen te wachten toen wij aansloten. In de winkel mochten tegelijkertijd 4 mensen binnen zijn en voor je naar binnen mocht moest je je handen ontsmetten. Ik schatte in dat het niet al te lang zou kunnen duren en dus gingen we in de rij staan. Dat viel een beetje tegen. Het duurde een uur voor ik naar binnen mocht. Ik snap het wel, Subcultures heeft zo veel spellen (waaronder veel import die je niet overal tegenkomt) dat het heerlijk is om er rustig rond te kijken. Het was echt heel leuk om weer eens in een echte spellenwinkel te zijn. Het is super fijn en veilig dat je tegenwoordig via webshops alles kan bestellen wat je hartje begeert, maar het is zo veel leuker om een spel even te bekijken en vast te houden voor je hem in je echte winkelmandje stopt in plaats van een plaatje in je digitale mandje te plaatsen. In mijn mandje gingen uiteindelijk Cat Lady, Claim, Alice’s Garden en De Dwergen van Nidavellir mee naar huis.
Dit waren dan ook bijna meteen alle spellen die ik deze maand voor het eerst speelde, verder kwam alleen de uitbreiding voor Parks op tafel. Aangezien ik deze spellen deze maand ook allemaal gerecenseerd heb, zal ik er hier kort over zijn: allemaal goedgekeurd en met heel veel plezier gespeeld!