In het lijstje van vandaag staat slechts een nieuwe binnenkomer. Die verrast me niet zo, maar de beide terugkeerders wel. Het is dit jaar een patroon. Oh, en eindelijk de eerste spellen die zijn gestegen in de lijst! Toevallig zijn dat allebei oudgedienden…

70. 7 Wonders (Antoine Bauza, 2010)
Positie vorig jaar: 55
Verschil: -15
Voor 7 Wonders geldt hetzelfde als Tzolk’in: het stond jarenlang in de top-10 (zelfs een keer tweede), maar komt nu in de buurt van de kelder van de lijst. Nog steeds een top-100 positie, maar dit is wel eens populairder geweest.
“Omdat het een steengoed drafting-spel blijft, hoe vaak je het ook speelt.” (Wilko)
“Een klassieker, en één van de weinige spellen die je met 7 personen kan spelen zonder lang te hoeven wachten, omdat je allemaal tegelijk speelt.” (Mathilda)

69. Just One (Ludovic Roudy en Bruno Sautter, 2018)
Positie vorig jaar: 38
Verschil: -31
Talige partyspellen doen het goed bij spellenliefhebbers, maar ook zij zijn niet immuun voor de verlokking van het echte partyspel. Misschien dat Just One daarom zo veel gezakt is?
“Dit partyspel werkt met allerlei groepen; familie, vrienden, kennissen of vreemden. Of iemand nu taalkundige is of kampt met dyslexie maakt niet uit; Just One werkt.” (Wieke)
“Blijft leuk om een zo creatief mogelijk woord te bedenken voor het te raden woord. Ook een spel waar als je ermee begint je moeilijk maar mee kunt stoppen.” (Karel
Henri)

68. Boonanza (Uwe Rosenberg, 1997)
Positie vorig jaar: 77
Verschil: +9
Nadat Boonanza even uit de lijst leek te verdwenen heeft het zich hersteld en staan sindsdien vrij stabiel rond de 70e stek. Vorig jaar iets lager, nu dus iets hoger. Het is daarmee het eerste spel dat we in de lijst tegenkomen dat een hogere positie heeft dan vorig jaar.
“Inmiddels hebben we onze normale editie ingeruild voor de jubileum editie. Heerlijk spel om ergens tussendoor te doen.” (Christiaan)
“Veel interactie waarin je goed voor jezelf moet opkomen, anders gaat iemand anders er met de beste deal vandoor. De komische namen zorgen voor grappige conversaties aan tafel.” (Ramona)

67. Pixies (Johannes Goupy, 2024)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Na Sea Salt & Paper een nieuwe hit voor Bombyx met een klein doosje. Zelden zien spellen er zo schattig uit, dat helpt ongetwijfeld bij het speelplezier.
“Nieuwe favoriet! Wat een tof klein spelletje is dit. Iedereen snapt dit, maar het heeft toch net een lekkere bite voor zo’n simpel, snel en overzichtelijk spelletje, verslavend.” (Paul)
“Een simpele basis van kaarten draften en uitspelen in een raster krijgt pit door de combinatie van scoremogelijkheden. Het leukst met twee, omdat het dubbele aanbod dan meer invloed biedt.” (Erwin)

66. Machiavelli (Bruno Faidutti, 2000)
Positie vorig jaar: 78
Verschil: +12
Vorig jaar stond Machiavelli op de laagste plaats ooit, nu volgt een fraai herstel. Het bewijs dat de populariteit van dit oudje nog steeds breed gedeeld is. De verschillende heruitgaven zijn daar wel een bewijs van.
“Een klassieker die altijd weer boeit door zijn wispelturige karakter. Planmatigheid, slimheid, tactisch inzicht en gedegen spelregelkennis zijn nodig om dit spel goed te spelen.” (Ben)
“Ook dit spel blijft na al die jaren een topper die zijn gelijke niet kent.” (Björn)

65. Terra Mystica (Jens Drögemüller en Helge Ostertag, 2012)
Positie vorig jaar: 43
Verschil: -22
En opnieuw een voormalige vaste kracht in de top-10 die sterk is weggezakt. Ik weet ook wel dat spellen uiteindelijk wegwerpartikelen zijn, maar voor zo’n geliefd expertspel gaat het wel erg snel.
“Mentaal uitdagend, rijk aan variatie, subtiele interactie en de afwezigheid van toeval. Dit zijn de bouwstenen van een tophit voor fijnproevers.” (Erwin)
“In Corona heeeel veeel gespeeld. Hele avonden alle volken uitgeprobeerd. Moet weer vaker op tafel komen.” (Rik)

64. Regenwormen (Reiner Knizia, 2005)
Positie vorig jaar: –
Verschil: terug
Voor mij is dit misschien wel de verrassing van het jaar. Regenwormen verdween al eerder om daarna terug te keren, maar na vier jaar afwezigheid zag ik het niet meer terugkeren. De concurrentie van al die afvinkdobbelaars leek me gewoon te groot. Maar nee, kwaliteit komt altijd weer terug.
“Een zeer tof spel om het rekenen nog wat te gebruiken met de kinderen. Een spel waar geluk toch wel nodig is en je oplossend gericht moet kunnen denken.” (Zoë)
“Een spel waar we altijd weer naar teruggrijpen. Of het nu de opwarmer aan het begin van een spellenavond/dag is of de afsluiter, deze doet het altijd goed.” (Ynte)

63. Sagrada (Adrian Adamescu en Daryl Andrews, 2017)
Positie vorig jaar: 63
Verschil: 0
Het eerste (maar niet het laatste) spel in de lijst dat op dezelfde plaats staat als vorig jaar. Origineel zijn met gekleurde dobbelstenen is al lang niet meer origineel, maar Sagrada blijft het goed doen in de lijst.
“Als je van puzzelspellen houd, is dit een fantastisch spel. De regels zijn simpel, iedereen kan meedoen.” (Nicky)
“Puzzelachtige spellen doen het hier goed. Dit is wel een fraaie versie met mooie tafelpresentatie.” (Sander)

62. Root (Cole Wehrle, 2018)
Positie vorig jaar: –
Verschil: terug
Na een korte afwezigheid is Root weer terug. En dat niet alleen, het staat hoger dan ooit. Dat is niet alleen een verrassing, maar gewoon raadselachtig.
“Super dynamisch spel, elke keer weer totaal anders door andere factie combinaties.” (Joeri)
“Cole Wehrle is een genie. Wat een vernuft en durf schuilt er in dit spel. Hoe asymmetrisch wil je het hebben? Elke speler heeft een totaal andere wijze waarop een beurt verloopt. En toch put iedereen uit hetzelfde deck..” (Herman)

61. De crew: Missie diepzee (Thomas Sing, 2021)
Positie vorig jaar: 72
Verschil: +11
De eerste versie van De crew deed ons kennismaken met coöperatieve slagenspellen, waarna er meer volgden. Voor de Lord of the Rings-versie komt deze top-100 nog te vroeg, het tweede deel van De crew stijgt lekker in de lijst.
“Ik vond de eerste versie van De Crew al heel leuk, maar deze opdrachten zijn nog afwisselender. En dat maakt hem niet iets leuker dan zijn voorganger.” (Johanna)
“Leuk samenspel, makkelijk uit te leggen, korte rondes, dus kan snel even tussendoor, maar ook moeilijk om te stoppen omdat het zo leuk is.” (Marieke)
In deze lijst heb ik alleen Root niet gespeeld. Maar heel eenvoudig heb ik dat niet opgelost, omdat ik niemand ken die het heeft en het toch eigenlijk wel met vier spelers moet. We zullen zien. Van de rest speel ik Pixies nu het meest, maar heb ik misschien toch nog steeds het meest een zwak voor Machiavelli. Wat een ontdekking was dat in 2000.
Gespeeld: 9
In bezit: 7
Pixies nooit gespeeld, maar moet ik misschien eens proberen gezien de positieve commentaren hier.
Van de gespeelde spellen die niet in de collectie zitten: Root vond ik echt slecht, zo’n spel dat zichzelf speelt, namelijk pick-on-the-leader. Just One is OK als partyspel, maar niets bijzonder.
Root heb ik eenmaal gespeeld. Het zit heel knap in elkaar. Nadeel is de tijd die je nodig hebt om ieders karakter en eigenschappen door te nemen. Als je met een groep bent waarbij die uitleg niet meer nodig is gaat het spel echt schitteren denk ik. Verder leuk om oude klassiekers te zien. Voor mij toch wel vooral 7 Wonders en Macchiavelli. Juist het psychologische aspect maakt Macchiavelli echt bijzonder. Ga je weer voor de koopman met de moordenaar of dief in het spel? …
Van dit lijstje alleen Roots en Pixies niet gespeeld (wel gestemd op Pixie Queen, telt dat ook? ;-P ). Regenwormen is heel bekend, maar mist uitdaging na de zoveelste keer spelen. Van dit lijstje is Sagrada (eergisteren nog gespeeld) mijn favoriet, al zal ik een potje Machiavelli ook niet snel afslaan.
Hee, ondanks een echt merkbaar afwijkende voorkeur voor spellen dan de gemiddelde stemmer(ook dankzij mijn blindheid) toch mooi om mijn eigen commentaar bij Pixies te lezen. Ik speel hem zelfs solo, en dat terwijl ik geen solospeler ben. @ Jan, ik deel je mening rondom Machiavelli en de oplossing is dan wellicht zoals Miguel hier het speelt, of bijvoorbeeld de andere karakters van donkere Landen, maar om de een of andere reden komen die bij ons nooit op tafel. Boonanza moet ik eens vaker spelen, maar zeker wel een goeie klassieker. Regenwormen vind ik mooi dat die terug is, al ben ik er gek genoeg niet eens erg goed in.. maar al met al een mooi lijstje. Pixies blijft echt verslavend ja, kijk ook uit naar de Flower Power uitbreiding die volgende maand bij Gam’inbiz moet verschijnen.
Ben verslaafd geweest aan pixies. Ben nu weer aan het herstellen maar het blijft leuk. Vooral met 2 spelers
Op Root na heb ik deze allemaal gespeeld. Gezien de zwaarte van het spel zal het er ook niet snel van komen. Dat is ook de reden waarom het maar bij 1x Terra Mystica is gebleven. Ik hou wel van het lichtere spel, zoals Just One, Pixies of Boonanza. Van die laatste kocht ik in Essen de Dahlias editie die zowat identiek is aan het origineel maar dan met dahlia’s ipv bonen. Sagrada haalde net mijn top 20. Machiavelli heb ik intussen verkocht. Die had ik intussen al veel te veel gespeeld en ben ik zowaar gaan haten door de lange speelduur versus de lichtheid van het spel. Heb je een rol gekozen, word je vermoord of bestolen en kan je niks doen… interactie in een spel kan, maar moet wel leuk blijven.
Machiavelli is bij mij al jaren een top-3 spel, maar met één caveat: enkel met 2 of 3 spelers spelen, want dan heb je TWEE beurten per ronde én voldoende vat op het spel. Op de doos staat dat het tot 8 spelers kan, maar bij de grotere spelersaantallen wordt het gewoon een party-spel dat te lang kan aanslepen en met veel downtime, en waar je soms in uw uiteindelijke beurt dan niet eens iets kan doen omdat uw enige karakter reeds werd uitgeschakeld.
Met 2 of 3 spelers vind ik het evenwel een fan-tas-tisch spel.
Boonanza, cf. mijn reactie van gisteren: als het goed speelde met 2 spelers, dan zat het waarschijnlijk al lang in onze verzameling. Maar met “als-dan” ben ik niks. Ik zou dit spel écht eens graag proberen, en denk iemand te kennen die het heeft liggen: daar moet ik maar eens werk van maken dan.
Regenwormen is mij prima bevallen, het is evenwel niet een spel dat ikzelf in huis zou halen. Alhoewel…
De crew… laat ik al maar op de zaken vooruitlopen door te verklappen dat de originele “Op weg naar de 9e planeet” dit jaar mijn eigen nr.1 is gewoonweg omdat dit het voorbije jaar ontzettend veel op tafel kwam… soit, ik zal mijn verdere commentaar bewaren voor wanneer (hopelijk) “Op weg naar” hier de revue passeert.
“Missie diepzee” dan: die ligt hier al te wachten voor wanneer we onze tweede campagne van “Op weg naar” beëindigd zullen hebben. Ik heb de spelregels al eens doorgenomen, en “Diepzee” is toch wel een tikkeltje complexer dan “Op weg naar”… die laatste is daarom ook bewust degene die ik al tweemaal cadeau deed aan mensen die geen spellen gewend zijn, ondanks het feit dat de kenners “Diepzee” doorgaans beter vinden.