In de spellenwereld kunnen we onszelf altijd heel goed bezighouden met discussies over wat de beste spellen zijn om mensen aan het spelen te krijgen. Het idee is dat als je maar de perfecte spellen op tafel zet, mensen vanzelf van spellenhaters in spellengekken veranderen. Ik geloof daar niet in. Sommige mensen houden gewoon oprecht niet van spellen en andere mensen vinden het leuk om af en toe een spel te doen en laten het daarbij. Voor die laatste groep mensen zet ik in dit blogje de tien leukste moderne familiespellen op een rij. De spellen zijn allemaal in het Nederlands verschenen en makkelijk te kopen. Ik denk dat echt iedereen en zijn moeder Catan wel kent, dus die heb ik er om die reden uitgelaten. De spellen staan op alfabetische volgorde.

In Azul ga je een muur betegelen met prachtige Portugese tegels. Dat klinkt vrij suf, maar blijkt in dit spel een leuke en spannende uitdaging. De tegels die je gebruikt pak je namelijk uit een gezamenlijke voorraad waardoor je goed moet opletten in welke volgorde je de tegels pakt. Voor je het weet krijg je niet wat je nodig hebt en juist wel tegels die je niet kan gebruiken (en dat levert flink minpunten op). Het spel ziet er heel fraai uit doordat de tegels van mooi dik plastic zijn gemaakt. Als je de smaak te pakken hebt, dan kan je je eventueel aan de drie spin-offs van Azul (Zomerpaviljoen, De ramen van Sintra of Queen’s Garden) wagen, maar die zijn wel een stukje complexer.

Carcassonne is een echte klassieker waarvan al vele varianten zijn verschenen. In dit spel ga je met vierkante tegels een landschap bouwen. Je scoort daarbij punten door wegen, kloosters en steden te maken. En je gooit zand in de wielen van de concurrentie door hun bouwprojecten op te zadelen met onmogelijke uitbreidingen waardoor ze lastig te voltooien worden. Het verveelt nooit om op tafel een landkaart te zien ontstaan. En als de landkaart je niet groot genoeg kan worden, dan kan je nog wat uitbreidingen aan dit spel toevoegen. Of je kan een van de spin-offs op tafel zetten om weer eens een ander landschap te zien ontstaan, bijvoorbeeld een prehistorisch of spookachtig.

In Cascadia zien we ook een landschap ontstaan, maar dan in de vorm van een natuurgebied wat je aanlegt en waarin dieren wonen. Elke ronde kies je uit vier setjes een duo uit van een landschapstegel en een dierentegel en die bouw je aan. Je probeert zo groot mogelijke gebieden van één landschapssoort (zoals moeras of bos) te maken en de dieren op bepaalde manieren neer te leggen. Je speelt iedere keer met een andere combinatie van dieren-doelen en daarom is een potje Cascadia iedere keer anders maar ook iedere keer een lekkere speelse puzzel. Er is inmiddels ook al een uitbreiding voor dit spel verschenen. Deze maakt het spel een stuk complexer.

Dixit is het meest sociale spel in dit rijtje. In dit spel omschrijven spelers om de beurt een kaart uit hun hand, leggen de andere spelers ook een kaart op tafel die aan deze omschrijving voldoet en proberen zij vervolgens te raden wat de kaart van de tipgever was. De kracht van Dixit zit hem in de prachtig geïllustreerde kaarten die een beroep doen op je creativiteit. En voor wie meer variatie wil, zijn er uitbreidingen en spin-offs (er is zelfs een Disney versie) te krijgen.

In Dominion vergaar je eerst rijkdom om die vervolgens om te zetten in punten. Dominion is een kaartspel waarbij alle spelers beginnen met wat geld- en puntenkaarten. Je schud deze kaarten en trekt er vijf. Met het geld dat je krijgt koop je vervolgens nieuwe kaarten, bijvoorbeeld extra geldkaarten of actiekaarten die allemaal leuke voordelen opleveren. Aan de puntenkaarten heb je niets, behalve dat je ze aan het eind van het spel nodig hebt om te winnen. Dus hoe lang ga je door met sterker worden voor je je punten gaat kopen? Dat is de kernvraag in dit spel. Je speelt iedere keer met een andere combinatie van kaarten die je kan kopen en dat zorgt voor veel variatie in Dominion. En als je daar niet genoeg aan hebt, dan zijn er heel veel uitbreidingen om uit te kiezen.

In Sagrada mag je de glas in lood ramen uit deze beroemde basiliek gaan bouwen. Dit doe je met mooie transparante dobbelstenen. De spelers kiezen om de beurt er een uit een centrale voorraad uit en proberen de dobbelstenen daarbij op bepaalde manieren neer te leggen. Zo moet je er op letten dat er nooit twee dobbelstenen in dezelfde kleur of met hetzelfde getal naast elkaar mogen liggen. Sagrada is een leuk spel om te doen, maar door de uitvoering wordt het naar een hoger niveau getild. Je ziet voor je op tafel echt een prachtig raam ontstaan.

In Splendor ga je edelstenen verzamelen om die om te zetten in sierraden en andere zaken die het leven plezieriger maken. Het mooie is: alles wat je koopt, levert je vanaf dan korting op. En zo kan je steeds duurdere zaken kopen. De goedkope kaarten zijn geen punten waard, maar de duurdere wel. Je bent dus op zoek naar de optimale shopping experience waarbij je maximaal gebruik maakt van de kortingen die je hebt verzameld om zo naar de finish te racen. Het loont daarbij om de concurrentie goed in het oog te houden zodat jij de juiste kaarten voor hen weg snaait en niet andersom.

Als je altijd al een keer stamhoofd had willen zijn, dan zit je goed als je het Stenen Tijdperk op tafel zet. In dit spel ben je namelijk precies dat: het hoofd van een stam die leeft in het stenen tijdperk. Elke dag mag jij vertellen wat iedereen moet gaan doen: voedsel verzamelen, hout hakken, bijlen of huizen maken. Maar de andere stamhoofden azen op dezelfde plekjes dus de uitdaging is om te kiezen waar jouw stamleden het eerst naar toe gaan. En als je dat goed doet, dan zitten ze ’s avonds met een volle maag om het kampvuur en komen er misschien zelfs wel nieuwe stamleden bij.

In Ticket to Ride ben je een Amerikaanse spoorwegmagnaat die in Amerika verschillende steden via het spoor met elkaar wil verbinden. De regels in dit spel zijn simpel. In je beurt mag je één van drie dingen doen: nieuwe treinkaarten trekken, nieuw spoor bouwen (dat kost treinkaarten) of nieuwe opdrachten trekken. That’s it. Maar doordat iedereen op hetzelfde bord bouwt, kom je elkaar snel genoeg tegen en moet je je gaan afvragen welke route je nu het snelst moet gaan bouwen voordat iemand anders je de pas afsnijdt. De strijd blijft altijd spannend tot het eind. En nadat je Amerika van spoor hebt voorzien kan je in een van de vele uitbreiding (van Nederland tot Zuid Korea en van alles er tussen in) of zelfstandig speelbare varianten hetzelfde kunstje (maar iedere keer met een kleine regeltwist) ergens anders nog eens over doen.

Het zal geen geheim zijn wat je moet gaan doen in het spel Zoektocht naar El Dorado. In dit spel proberen de spelers zo snel mogelijk hun weg te vinden naar El Dorado. Daarvoor moeten ze een afwisselend landschap doorkruisen. Elke beurt trek je vier kaarten die je kan gebruiken om te reizen en om nieuwe kaarten te kopen die je later kan trekken. Hardlopers zijn vaak doodlopers in dit spel, maar staan ook vaak vreselijk in de weg waardoor ze zeker niet kansloos zijn voor de overwinning. Je kan het bord op verschillende manieren opbouwen waardoor elk spel anders is. En ja, ook voor dit spel zijn uitbreidingen (deze, deze en deze) te krijgen voor nog meer plezier en variatie.
Altijd leuk een top 10 lijst. Met, voor mij, een aantal bekende spellen. Leuke spellen die je makkelijk op tafel legt. Harmonies vind ik ook zo’n spel.
Leuke lijst. Meeste ook gespeeld. Alleen splendor vind ik niks meer aan. Daar was ik snel op uitgekeken.
Gewone Splendor zet ik zelf ook niet zo snel meer op tafel omdat ik er een beetje op uitgekeken ben. Maar ik heb hem dan ook al 90 keer gespeeld. Er zijn niet veel spellen die ik zo vaak gedaan heb en daarom vind ik dat Splendor toch echt thuis hoort in dit rijtje met beste familiespellen.