De verwonder- en verlekkerlijst voor Spiel 2023

Nog twee weken en het is zo ver: Spiel. Ik houd al een paar maanden de lijst bij op BGG waarop bijgehouden wordt welke spellen op Spiel gaan verschijnen. Er staan inmiddels meer dan duizend spellen op de lijst en de lijst wordt nog steeds bijna dagelijks aangevuld met nog meer spellen. Niemand heeft de tijd om al die spellen uitgebreid te bestuderen om er alle parels er uit te vissen. Ook ik niet. Maar ik heb de lijst wel doorgescrold en ik probeer op BGG een beetje de buzz op te pikken door de lijstjes van andere mensen te bekijken. En dat gecombineerd met mijn voorkeuren voor bepaalde thema’s, type spellen, uitgevers of auteurs leverde onderstaande verwonder- en verlekkerlijst op. In deze lijst staan de spellen die mijn aandacht hebben getrokken omdat ze me leuk lijken (het verlekkerdeel van de lijst). Maar daarnaast heb ik ook een beperkt aantal spellen opgenomen die me om andere redenen opvielen (het verwonderdeel van deze lijst). Ik hoop dat ik hiermee op mijn beurt jou weer help om de voor jou interessante spellen te vinden in de hooiberg die Spiel heet. En mocht je tips hebben van spellen waarvan je denkt dat ze echt wat voor mij zijn en die ik gemist heb: ik hoor het graag (laat bijvoorbeeld een reactie achter onder dit bericht).

Dit spel was eerder al te spelen op Gencon (Amerikaanse spellenbeurs) en genereerde daar veel positieve buzz. 3 Ring Circus is een spel waarin je een circusdirecteur bent die door Amerika trekt en probeert daar de beste shows te geven. Ik weet verder niet zo veel van het spel. Het ziet er wel heel verzorgd uit, als je van circussen houdt. En laat ik dat nou niet doen. Maar een spel dat zo veel buzz genereerd, is een tweede blik waard.

Dit nieuwe spel van Reiner Knizia had eigenlijk drie jaar geleden uit moeten komen. At the Office is een Roll & Write spel waarin je kantoorpersoneel aan het werk zet. Dat zou tijdens alle Corona-lock downs wellicht een mooie manier zijn geweest om toch nog even dat kantoor gevoel te pakken te krijgen. Maar nu we weer veel op kantoor zijn, is het de vraag of we thuis ook nog kantoortje willen spelen op de keukentafel. Op basis van de reputatie van Knizia wil ik het wel een kans geven.

Wij hebben gezelligheid, Denen hebben Hygge en beide woorden zijn onvertaalbaar naar andere talen omdat ze een bepaald gevoel van knusheid uitdrukken dat schijnbaar buiten de eigen landsgrenzen niet voorkomt. Hygge is hip en het is dan ook niet verbazingwekkend dat er een spel met die titel verschijnt. Maar grappig genoeg is dat geen spel van een Deense auteur maar van een Japanner.  Hygge is de heruitgave van Before the guest arrive, een spel waarin je je snel je huis op moet ruimen voor de gasten komen. En dat klinkt dan weer heel erg Marie Kondo. In dit spel moet je setjes kaarten verzamelen en die door je familieleden laten opruimen. Geen idee of het wat is, maar het klinkt interessant.

Een van de dingen die ik leuk vind aan Spiel is dat je er spellen uit alle hoeken van de wereld kan vinden die je buiten Spiel eigenlijk nooit kan spelen of kopen. Zeker uit Azië komen tegenwoordig regelmatig interessante spellen. Korea Boardgames brengt bijvoorbeeld Coffee Rush mee. in dit spel ben je een barista die zo snel mogelijk zo veel mogelijk bestellingen wil afhandelen. Het thema spreekt me aan, dus deze zou ik best willen proberen om te kijken of dit een nieuwe parel is.

Dit jaar heeft Dorfromantik de Spiel des Jahres gewonnen. Dorfromantik is een heel rustgevend coöperatief spelletje zonder scherpe randjes. Ik heb het met plezier gespeeld, maar mijn man HAAT coöperatieve spellen dus het is niet in mijn spellenkast beland. Dit jaar verschijnt er een tweepersoons competitief Dorfromantik spel, namelijk Dorfromantik: das Duell. Volgens de omschrijving op BGG wordt het samenwerken in dit spel vervangen door vriendelijke concurrentie. Dat klinkt nog wat soft en ik weet het niet of het de anti-samenwerkers kan gaan overtuigen. Maar ik wil het graag proberen.

AEG is zo’n uitgever die vaak spellen uitbrengt die goed aansluiten op mijn smaak. Dit jaar brengen ze onder andere Shake that city mee. Dit is een spel waarin je gekleurde blokjes in een shaker stopt en ze er weer in een bepaald raster uit laat vallen. Deze blokjes bepalen vervolgens welke bouwmogelijkheden je hebt. Het doet mij een beetje aan Tiny Towns denken en dat vind ik een leuk spel. Wie weet is dit spel dat dus ook wel.

Een ander nieuw spel van AEG is Point City. Dit is de opvolger van het super smakelijke kaartspelletje Point Salad. Dit keer ga je geen salade samenstellen, maar een stad bouwen. Iets met kaarten pakken en dan de grondstoffen die op de kaarten staan omzetten in gebouwen. Dat is natuurlijk iets dat bekend terrein is voor spellenliefhebbers, maar gelet op de makers wil ik deze wel proberen.

Een tijdje terug is er een interessante tentoonstelling geweest over Doggerland in het Rijksmuseum van de Oudheden in Leiden. Doggerland is de naam voor wat nu de bodem van de Noordzee is tussen Nederland en Engeland. In de prehistorie was dit gebied drooggevallen en leefden er onder andere mensen en mammoeten. In het spel Doggerland mag je zelf aan de slag als stamhoofd van een stam in dit gebied. Dit thema spreekt me erg aan en het spel ziet er mooi uit. Ik maak me alleen een beetje zorgen om de speelduur van 30 tot 120  minuten. Dertig minuten krijg ik zeker op tafel, maar 120 minuten is een no go.

Sneferu staat puur en alleen om de naam op deze lijst. Sneferu is de naam van een farao. Omdat niet helemaal bekend is hoe hiërogliefen precies klonken zijn er verschillende manieren waarop ze nu opgeschreven worden. Zo wordt in plaats van Seneferu ook wel Snofroe geschreven. En laat dat nou de naam zijn van onze vorige kat (ze is vorig jaar zomer gaan hemelen, net voor ze 18 werd). Voor farao Snofroe gold dat drie maal scheepsrecht was. De eerste twee piramides die voor hem gebouwd werden, stortten namelijk in. In dit spel ben je een bouwmeester die de derde poging mag gaan wagen. Onze Snofroe is het zeker waard om een monumentje voor op te richten, dus ik wil me best een keer aan dit spel wagen.

Emerge gaat vast niet mee naar huis wegens “te lange speelduur” (namelijk 75 minuten), maar ik wil dit spel toch even noemen. Het is een spel van Pandasaurus en dat is een uitgever die lekkere spellen uitbrengt die er geweldig mooi uit zien. In dit spel ben je een wetenschapper die onderzoek doet naar de ecosystemen op nieuw ontstane eilanden. Op de foto’s op BGG zie ik prachtige animeeples, zoals van zeeleeuwen, krabben en schildpadden. Ach, ik kan altijd hopen dat ik een proefpotje kan spelen (al is mijn lijst van gewenste proefpotjes langer dan in drie dagen Spiel passen).

Een ander spel van Pandasaurus dat hoog op mijn lijstje staat en dat zelfs in aanmerking komt voor een blind buy is The Fox Experiment. Dit is namelijk het nieuwe spel van Elizabeth “Wingspan” Hargrave. Dit spel is gebaseerd op een experiment waarbij een paar wetenschappers bezig zijn (inderdaad, het experiment loopt nog steeds) om huisdieren te maken van vossen door uit een populatie vossen de dieren die het meest geschikt zijn als huisdier met elkaar te kruisen. Je krijgt vijf rondes de kans om een lief huisdier te fokken. Ik ben gefascineerd.

Amygdala is het nieuwe spel van het succeskoppel Kramer en Kiesling. En dat is al een goede reden om het spel te checken. Maar het thema is wel een beetje raar. Je probeert namelijk in een brein bepaalde emoties aan te sturen en daar de meerderheid in te krijgen. Het bord ziet er lekker kleurrijk uit, dus dat zwengelt in mijn brein in ieder geval al wat geluksgebieden aan. Wie weet is dat het begin van wat moois…

Forest Shuffle is een kaartspel waarin je je eigen boslandschapje met mooie bomen en  dieren gaat bouwen. Je moet kaarten inleveren om andere kaarten te bouwen en je probeert op die manier slimme combinaties te bouwen van kaarten die elkaar versterken. Het doet schijnbaar een beetje denken aan spellen als Race for the Galaxy, Wingspan en Earth. Dit spel was eerder al te spelen op Gencon en genereerde daar veel positieve buzz. Deze staat heel hoog op mijn radar.

 Iedere spellengek die zijn partner wel eens moet overtuigen om een nieuw spel te proberen, weet dat een aansprekend thema helpt. En dus staat Grease Monkey Garage zeker in de gaten houden. Waar bij mij thuis auto’s een vervoermiddel waren waar verder niet te veel aandacht aan werd besteed (er groeide regelmatig mos op het dak van mijn moeders auto), komt mijn man uit een echt auto-gezin waar ze geïnteresseerd naar de uitkomst van de APK’s van elkaars auto informeren. Een workerplacement spel over een garage krijg ik daarom vast gespeeld.

Op Spiel verschijnt ook een nieuwe uitbreiding voor De verdwenen ruïnes van Arnak, namelijk The Missing Expedition. Deze uitbreiding voegt twee nieuwe leiders toe (wat we al kennen uit de eerste uitbreiding voor Arnak). Maar daarnaast voegt het ook een campagnespel toe voor één of twee spelers dat bestaat uit zes potjes. Daar ben ik wel heel benieuwd naar. Ik neem aan dat White Goblin Games deze uitbreiding ook in het Nederlands wel uit zal gaan brengen, dus hij zal niet mee naar huis gaan vanaf Spiel.

Nog een spel dat ik  waarschijnlijk niet ga kopen op Spiel omdat ik verwacht dat er een Nederlandse editie gaat verschijnen (999 Games, I’m looking at you) is My Island. Dit is het vervolg op het ontzettend leuke Legacy spel My City van Reinier Knizia. Dit keer wordt er geen stad gebouwd met tetris-stukken, maar een eiland uit zeshoekige tegels. Veel meer dan dat weet ik niet, maar dat hoeft ook niet. Dit spel ga ik kopen, de enige vraag is of ik mijn hebzucht kan bedwingen en dus wacht op een Nederlandse versie of dat ik een Duitse of Engelse versie koop.

Over Sea, Salt & Paper vang ik de laatste tijd regelmatig wat positieve geluiden op. Peter Hein heeft het al gespeeld en vond het echt een spel voor mij. Het is een simpel kaartspelletje met mooie origami afbeeldingen. In dit spel ben je bezig met het verbeteren van je hand tot het moment komt dat je denkt dat hij zo sterk is dat je zeker gaat winnen. Als je dat denkt, dan kan je bepalen dat de ronde is afgelopen en zal blijken of je intuïtie klopte.

Tangram City is een spel van Uwe Rosenberg dat uitkomt bij Korea Boardgames. In dit spel ga je met tangram achtige stukken een stad bouwen. Dat is weer eens iets anders dan dat eindeloze getetris (waar ik overigens veel plezier aan beleef). Ik ben benieuwd! Zou dit spel voor Tangram hetzelfde gaan betekenen als Patchwork deed voor het tetris-puzzelgenre?

Schattig scoort altijd en alpaca’s zijn al een tijdje het toppunt van schattig en dus is het niet verbazingwekkend dat ze opduiken als covergirls op spellen. Alpaca is een deckbuilder waarin je je eigen weide moet gaan vullen met knuffelbare alpaca’s. Volgens de omschrijving op BGG neemt de interactie tussen spelers steeds meer toe als de regels duidelijker worden. Dat vind ik behoorlijk vaag klinken, maar interactie is dan wel weer positief.

Cascadia won twee jaar geleden de Spiel des Jahres. Dat is vaak een goede reden om een uitbreiding uit te brengen. Maar dat gebeurde niet bij Cascadia. Dat vond ik ook niet gek, want wat dit is het soort spel dat als je iets toevoegt het eerder afbreuk doet aan de elegante eenvoud dan dat het wat toevoegt. Maar tot mijn verbazing verschijnt er dit jaar toch een uitbreiding voor Cascadia, namelijk Cascadia Landmarks. De uitbreiding lijkt extra doelen toe te voegen om bepaalde landschapselementen (bergen, golven, etc.) toe te voegen. White Goblin Games heeft al aangekondigd dat zij hem ook uit gaan brengen, dus als ik hem ga kopen, dan ga ik wachten op de Neerlandse editie. Maar als ik hem vast eens even kan proberen op Spiel, dan zeg ik daar geen nee tegen.

Tiger & Dragon is een nieuw spel van de Japanse uitgever Oink. Het spel is gebaseerd op een populair Japans spelletje dat GOITA heet. Ik heb er nog nooit van gehoord. In dit spel ga je elkaar aanvallen met mooie dikke plastic tegels met daarop nummers, een draak en een tijger. De speelstukken zien er uit alsof ze heerlijk zijn om om vast te houden en dus om mee te spelen. Tel daar nog bij op dat het spel al best wat positieve buzz heeft van de mensen die het op Gencon hebben gespeeld.

Nog een ander spelletje van Oink waar ik benieuwd naar ben is Whale to Look. Dit spel is mede ontworpen door Bruno Faidutti. In dit spel ben je de schipper van een bootje vol met whalewatchers en moet je proberen te voorspellen waar de walvissen dit keer zullen opduiken om er voor te zorgen dat jouw passagiers de meeste oe’s en ah’s laten horen. Oink is erg goed in leuke spelletjes in kleine doosjes én ik heb een zwak voor walvissen, dus ik check deze graag uit.

In Tribunal 1920 strijden twee spelers met elkaar om de beste advocaat te zijn. En daar moet je vooral goed voor kunnen bluffen schijnbaar. Ik ben altijd op zoek naar goede tweepersoonsspelletjes en deze ziet er leuk uit en heeft weer eens een ander thema dan wat je normaal op de spellentafel tegenkomt. De jury is er nog niet over uit of dit een leuk spel is, maar ik houd het in gaten.

Walking in Burano Roll & Write is de opvolger van Walking in Burano waarin je toeristen prachtige huizen in de Venetiaanse wijk Burano voorschotelde. De voorganger vond ik leuk, dus wie weet de opvolger ook. Ik probeer altijd tijdens Spiel even bij Taiwan Boardgames langs te gaan omdat ze vaak leuke spellen hebben (maar helaas ook hele oncomfortabele krukjes). Als ik dit jaar een plekje zie, dan wil ik deze in ieder geval wel proberen.

Amalfi gaat op basis van de speelduur vast niet met me mee naar huis. Het spel duurt namelijk 60-120 minuten en dat is een lengte waarin ik spellen maar moeilijk op tafel krijg. Maar wat ziet dit spel er mooi uit. Het thema is dan wel weer een beetje een afknapper: in dit spel ben je namelijk weer eens een handelaar die in de Renaissance rijk probeert te worden met de handel op de middellandse zee. Maar aan de andere kant op basis van het thema had ik Concordia eigenlijk ook afgeschreven en dat bleek toch een toppertje te zijn.

Twee jaar terug bracht Devir het leuke spel The Red Cathedral uit. Dit jaar komen ze met The White Castle (en ik neem aan dat de volgende keer na rood en wit iets blauws gaat volgen, misschien The Blue Catacombs?). Dit keer worden de meeples en dobbelstenen aan het werk gezet in Japan om alle taken in een kasteel voor hun clans te vervullen. Van tuinieren tot verdedigen, overal zijn handjes nodig. Dit spel gaat overigens in het Nederlands uitgebracht worden door 999 games.

In Savernake Forest mag je je dierenvrienden gaan helpen om zich voor te bereiden op de winter. Het is een spel van Devir en dat is uitgever die een neus voor goede spellen heeft. Het spel ziet er ook nog mooi uit en valt in mijn sweet spot wat betreft speelduur. En dat is genoeg om een mooie plek in deze verlekkerlijst te veroveren. Ook dit spel gaat trouwens bij 999 Games verschijnen, maar dan met de naam Bosbuit.

In Art Society ben je een kunstverzamelaar met een grote lege muur. In dit spel moet je gaan bieden op de mooiste kunstwerken waar je vervolgens een beetje mee mag gaan puzzelen om je muur zo mooi mogelijk te vullen. De mensen die het spel al gespeeld hebben zijn er op BGG erg positief over. Ze geven ook hoog op over hoe mooi het spel is. Mijn interesse is gewekt.

De korte omschrijving op BGG van Balloon Pop is “Tetris en Candy Crush, in board game format”. Je moet in dit spel groepjes van ballonnen van dezelfde kleur bij elkaar zien te leggen en mag ze dan in één knal kapot maken. Geen idee hoe je dat allemaal precies doet, maar het klinkt leuk. Ik houd wel van spellen waarin je patronen moet leggen met kleuren, dus dit zou wel eens wat kunnen zijn.

Beacon Patrol ziet er uit als een perfect spelletje voor op een cruisevakantie. En laat ik volgend jaar nou twee keer op een cruisevakantie gaan. In dit spel ga je á la Carcassonne een zee met eilanden, vuurtoren en boeien aan elkaar puzzelen. Het doel is om zo veel mogelijk zee te ontdekken.

En als ik dan toch mijn koffer aan het pakken ben, dan kan Come Sail Away daar ook misschien wel in. In dit spel ben je kapitein van een cruiseschip dat zo goed mogelijk met passagiers gevuld moet gaan worden. Het spel ziet er lekker retro uit en is komt uit Japan. Wat je van ver haalt is soms heel lekker.

En als we dan toch aan het shoppen zijn in het Japanse aanbod, dan trekt Newsboys ook mijn aandacht. Dit is een flip én roll & write spelletje. Zowel flippen als rollen, dat belooft wat. In dit spel ben je een krantenverkoper die in een zo groot mogelijk gebied kranten wil bezorgen waarbij bonussen te verdienen zijn door bepaalde doelen te halen. Dit soort spelletjes vallen  hier in huis vaak goed in de smaak.

Jekyll & Hyde is een tweepersoons slagenspelletje dat hier in huis erg in de smaak viel. En nu komt er een vervolg Jekyll & Hyde vs Scotland Yard. Dit is wederom een tweepersoons slagenspelletje, maar dit keer is het coöperatief in plaats van competitief. En dat maakt de kans een stuk kleiner dat dit een spel is dat hier thuis aan slaat (Niek HAAT coöperatieve spellen). Maar ik ben wel heel nieuwsgierig naar dit nieuwe spel en hoop het dus op Spiel te kunnen spelen.

Phil Walker-Harding is een auteur die ik goed in de gaten houd omdat hij het soort spellen maakt dat ik graag speel. Denk spellen die in een half uurtje tot een uurtje te spelen zijn, die niet super complex zijn maar waar toch genoeg in zit om over na te denken. Op Spiel verschijnt zijn nieuwste spel Spellbook. In dit spel ben je een tovenaar die spreuken verzameld. In het spel zitten heel veel verschillende spreuken, waarvan je er telkens maar een paar gebruikt waardoor je het spel op 2100 verschillende manieren kan spelen. Dat klinkt heel interessant. Het lijkt me wel een spel dat taalgevoelig is en ik zie nu alleen dat er een Duitse versie uit komt. Even afwachten of er ook nog een Engelse, of nog beter Nederlandse, editie volgt.

In de categorie “try not buy” valt helaas Ticket to Ride Legacy: Legendes uit het Westen. Dit spel wordt wel gedemoot op Spiel, maar nog niet verkocht. Ik verwacht dat je het eerste potje kan spelen dat ook in de video die op BGG staat gespeeld wordt. Ik ben heel benieuwd naar deze versie en als ik kan aanschuiven voor een proefpotje dan zal ik dat zeker niet afslaan. Tegelijkertijd is dit een spel dat ik zeker zal gaan kopen, dus als dat proefpotje er niet komt, dan is het geen ramp.

Eerder kon je Mars al met kaarten bewoonbaar maken, maar vanaf dit jaar ook met dobbelstenen. Ik vind Terraforming Mars een super leuk spel dat ik te weinig speel door de stevige speelduur. Maar schijnbaar zijn dobbelstenen een veel efficiëntere manier om de planeet bewoonbaar te maken. Volgens de doos van Terraforming Mars: the Dice Game zou dat zelfs in 45 minuten moeten kunnen. Kijk, dat opent perspectieven.

In Jerusalem zijn de spelers concurrerende volgers van Jezus die proberen aan tafel zo dicht mogelijk bij Jezus aan tafel willen komen te zitten aan wat we nu weten dat het laatste avondmaal was. Ik vind dit een gedurfd thema voor een spel. Gelet op de uitgever (Devir) is het een serieus spel waar je je grijze massa stevig aan het werk gaat zetten. Nou hebben spellenliefhebbers al heel wat kerken en kathedralen op spellentafels gebouwd zonder dat er een haan naar kraaide, maar ik ben heel benieuwd hoe dit spel voelt als je het speelt én hoe het gaat vallen. Is het ok om een spel te spelen waar je doel is zo dicht mogelijk aan tafel te zitten bij Jezus of gaat dat te ver voor speels vermaak?

En als we het dan toch over opvallende thema’s hebben, dan moet ik ook Match of the Century noemen. Dit is namelijk een spel waarin je een schaaktoernooi naspeelt. Het spel is geïnspireerd op de strijd om het wereldkampioenschap dat ten tijde van de koude oorlog is uitgevochten tussen de Amerikaanse schaker Bobby Fisscher en de Russische Schaker Boris Spassky. Je zou zeggen: als je een schaaktoernooi wilt beleven ga dan lekker schaken. Maar dat doe je in dit spel dus niet. Het is volgens de omschrijving een spel met korte intense rondes waar je door het spelen van de juiste kaarten de overwinning binnen kan halen. Ik kan me er weinig bij voorstellen en het trekt me ook niet echt. Maar ook weer wel omdat ik het zo’n bizar thema vind.

Van de doos van Jokkmokk: the Wintermarket krijg ik spontaan zin in glühwein, warme chocolademelk en marshmallows die boven een kampvuurtje geroosterd worden terwijl de sneeuwvlokken naar beneden vallen. Jokkmokk is een kaartspelletje waar je de wintermarkt van het gelijknamige Zweedse plaatsje (het bestaat echt!) af gaat struinen op zoek naar de beste souvenirs. En misschien wel de belangrijkste reden waarom dit spel op deze lijst staat: Jokkmokk is gewoon een heel leuk woord om te zeggen (al zal ik het vast helemaal verkeerd uitspreken).

Op Spiel worden ook heel wat promo’s uitgedeeld. Vaak zijn dat extra kaartjes of tegels voor een spel of iets anders kleins. Op BGG kan je een geeklist vinden waarop bijgehouden wordt wat er allemaal te scoren is. Soms krijg je deze promo’s gratis, soms moet je er voor betalen en soms krijg je ze als je het bijbehorende spel koopt. Net als vorig jaar wordt er een speciale Similo versie uitgebracht met spellen die op Spiel 2023 verschijnen (Similo Board Games ’23). Deze versie krijg je cadeau als je een spel koopt dat op de kaartjes van het spel staan of als je iets koopt bij de uitgever Horrible Guild. Ik heb de versie van vorig jaar met heel veel plezier gespeeld en die van dit jaar moet en zal ik dus ook gaan veroveren. De uitdaging is nog wel dat voor zo ver ik weet nog niet bekend is welke spellen er op de kaartjes staan. Er zit dus niets anders op dan om op de eerste dag een spel te gaan scoren bij Horrible Guild vrees ik.

En misschien wordt dat dan wel de uitbreiding voor Evergreen (Evergreen Pines & Cacti) die uit komt. Dat zou ook best passend zijn want vorig jaar kocht ik Evergreen om de 2022-promo te bemachtigen. Evergreen is een prachtig spel om te zien waarin je natuurgebieden tot bloei laat komen. In de uitbreiding blijken er behalve struiken en loofbomen ook nog naaldbomen en cactussen te kunnen gaan groeien. De Naaldbomen houden, in tegenstelling tot andere bomen, erg van schaduw en de cactussen juist van zon. Deze toevoeging maakt de Evergreen-puzzel vast nog wat interessanter dan hij al is. Evergreen is overigens recent bij 999 verschenen, maar het is nog niet bekend of 999 de uitbreiding ook uit gaat brengen.

Een andere optie is misschien wel Sunrise Lane. Dit is een spel van Reiner Knizia waarin je huizen gaat bouwen in een wijk. Je moet daarvoor eerst de juiste kleuren kaarten verzamelen en die dan uitgeven om de huisjes te bouwen. Hoe meer huizen je in een keer bouwt, hoe meer punten je scoort. De omschrijving doet mij een beetje aan Ticket to Ride en Copenhagen denken. Als je dan toch een blinde gok wilt doen om de Similo-promo veilig te stellen, dan is een spel van Knizia in ieder geval een redelijk veilige gok.

Ik geef eerlijk toe: dit spel had ik er zelf niet uitgefilterd als potentieel pareltje, maar Peter Hein appte me dat hij hem gespeeld had en dat ik hem blind kan gaan kopen. Bij deze staat Knarr dus ook hoog op mijn lijst, want Peter Hein weet wel zo’n beetje wat ik leuk vindt dus als hij tipt, dan neem ik dat serieus. Volgens Peter Hein is het een beetje Splendor-achtig, speelt het lekker weg en ziet het ook nog mooi uit. En als kers op de taart is het volgens hem bovendien veel leuker om Knarrrrrrrrrrr te zeggen dan Splendor. Dat laatste argument kan ik niet helemaal volgen, maar als het voor Peter Hein geldt dan zijn er misschien wel meer mensen die het heerlijk vinden om Knarrrrrrrrrr te zeggen en die blij zijn met deze tip, dus ik geef het maar even door (don’t shoot the messengerrrrrrrrrrrr).

En als laatste op deze lijst wil ik een spel vermelden dat ik zelf al in huis heb en waar ik erg enthousiast over ben, namelijk Sagrada Artisans. Dit is een legacy variant van het bekende puzzelspelletje Sagrada waarin je met dobbelstenen glas in lood ramen mag gaan maken. Ik heb de eerste twee potjes van het spel er in inmiddels op zitten (van geloof ik 10 of 12 potjes) en die bevielen heel goed. Ik ga er natuurlijk niet te veel over zeggen want “what happens in a legacy, must stay in a legacy”. De basis van dit spel is het gewone Sagrada, met als groot verschil dat je de dobbelstenen niet pakt en op je bordje legt, maar dat je een soort kleurplaat hebt waarin je met de gekozen kleuren mag gaan kleuren. En alleen dat al, blijk ik veel leuker te vinden dan ik in het openbaar durf toe te geven.